Too good to be true?

Er zouden een lange versie en een korte versie van deze blog kunnen zijn.

De korte versie is: heliskiën met CMH @Gothics lodge is hee-lu-maal te gek en moet(!) op elke pow-seekers ‘bucket list’ staan. Ik heb nog nooit zoveel kwaliteitspoeder gereden in zo’n korte tijd als vorige week in British Columbia, Canada.

De langere zou dan inhouden: meer woorden, meer details en veel meer superlatieven. Het lastige van zo’n verslag is dan ook om het interessant te houden voor de lezer. Zitten jullie te wachten op details van mn reis? Of dat ik op dust-on-crust in Lake Louise heb geskied? En als je vervolgens over het heliskiën begint en voor dag 1 t/m 5 dag opschrijft: in heli gezeten, ziek terrein gereden in cold smoke blower pow, daarna met uber-vette grijns in hot tub met biertje, dat alles doorspekt met een kluitje bijvoeglijke naamwoorden en superlatieven, dan is de lol voor de lezer er snel vanaf. Tenminste, denk ik. Ga ik dus ook maar niet doen.

Wat wil ik dan wel met deze blog bereiken? Ik wil twee zaken overbrengen:

1. Toch wel de ongelofelijke stoke die zo’n bizar gave trip losmaakt…

2. En wat informatie die je hopelijke als (nietvermoendende) powderseeker helpt om beter voorbereid een dergelijke trip zou kunnen maken waardoor je dan ook deze knoop nu eens definitief doorhakt!

Dat het echt waanzinnig was, (puntje #1 de stoke) wil ik jullie natuurlijk niet onthouden, dus hierbij een paar quotes van mijn FB pagina, doorspekt met een fotootje hier en daar:

Dag 1 (Gothics)

“How can one express a state of pure euphoria? Is this happening? Is this real? I’m at loss for words. But let me at least say that this is the most intense skiing experience I’ve ever had. Snow so light, such cool terrain, flying in a heli (ok, that has nothing to do with skiing but it’s pretty cool all the same), cool people, awesome guides, fantastic lodge CMH Gothics. This is soooo unbelievable, so unreal, so … aaargh… words fail me.

Let me just say then that I am even more stoked out of my brains than I was before. My expectations have more than been met, they have been blown out of the water [KABOOM!].”

Dag 2 (Gothics)

“_Laten we het eens hebben over superlatieven. Want, gezien vandaag is dat wel nodig. Dacht ik gisteren een non-plus-ultra dag achter de rug te hebben: vandaag was het beter…

- 30cm verse cold smoke aka blower pow aka poeder van der allerlichtste klasse

- steilere, technischere (tree) runs

- de gids kwam wat los

- het skiën [en mn benen] voelde beter_

Gooi dat allemaal bij elkaar, even schudden en je hebt een dag die beter is dan die van gisteren. Moeilijk te geloven misschien maar toch waar. Wat een vette shizzle-to-the-nizzle.”

Relaxte warm up run:

Dag 4 (Gothics)

“… wat was vandaag gaaf zeg, niet normaal. Sprak ik eergisteren nog over superlatieven, vandaag zou ik het moeten hebben over ‘hyperlatieven’. Dit was zeker de overtreffende trap van gisteren en eergisteren. Qua sneeuw maar zeker ook qua terrein. Alle runs hadden dikke, dikke over-the-head-cold-smoke-blower-pow. Ik heb ontelbare faceshots mogen scoren en de anderen met mij. Wat een crew, wat een dag.

…

Maar hoe was het skiën, vraagt u zich misschien af? Wel, voor [edit]degenen die bijv Davos een beetje kennen[/edit] onder ons: beeld je een wat steilere Weissfluh Nordwand in, en dan nog eentje á anderhalf er gelijk achteraan. Plak er wat features op: pillowtje hier en daar, dropje, cliffje, [onderin vaak] bomen… en geen spoor. Ik herhaal: geen enkele skier is je voorgegaan. Je staat bovenaan in de lichtste sneeuw die je ooit hebt meegemaakt en Wolfgang of wie dan ook zegt je dat je mag spelen waar je wilt.” Ga maar. Doe je ding, joh”. Zit je al met een glimlach op je gezicht?

Nou dat waren dan alle ‘gewone’ runs. (Al moet ik eerlijk zijn: we kwamen ook regelmatig in sprookjesbossen uit waar ook voldoende features te vinden waren en de sneeuw ook niet verkeerd was, maargoed).

Maar dan… dan heb je nog [edit]bijvoorbeeld[/edit]Graham’s face. De poeder leek hier nog wel dikker. Maar het terrein! Dit was echt f…ing steil. Volgens de gids op sommige plaatsen 45 - 50 graden en dat geloof ik wel. Want achter de pillows (die er natuurlijk waren) vond je geen gewone sneeuw maar… [trom geroffel] SPINES! Hier was sluff management absoluut aan de orde want je werd anders gewoon van je sokken geblazen door alle sneeuw die je losrijdt. Man wat was dit gaaf. Zonder twijfel de meest indrukwekkende lijn die ooit heb gereden. En hij ging lekker… Ik had er de tranen van in m’n ogen staan, kon er m’n kop niet over houden en liep de hele middag met een smile van oor tot oor.”

Enfin, de stoko-meter stond, de hele week lang, vol in het rood. Helaas te weinig beelden om deze mate van freeride-geilheid over te brengen. Hopelijk werken de woorden ook een beetje…

Maar genoeg van de stoke, want als dat een beetje is overgekomen dan sta je nu te trappelen om een ticket Canada te boeken maar wil je ook de feiten horen. Hoe gaat het er daar nu allemaal aan toe? Waar moet je rekening mee houden? Etc. Uiteraard mocht je serieus geïnteresseerd zijn dan neem je het handigst contact op met CMH Benelux (je mag me ook eerst nog even PM’en hoor). Maar mocht je wat meer beeld willen van hoe het er daar nu aan toe gaat , lees dan verder

Waarheen en met wie?

Grappig, ik heb nooit door gehad dat de Canadian Rockies zo groot zijn en dat er zo weinig resorts te vinden zijn. Wil je van de perfecte sneeuw aldaar genieten dan ben je of aangewezen op een handje vol piste gebieden, of op heli-/ snowcat operations. Vroegah, als ik aan heliskiën dacht, dacht ik altijd aan die clubs die vanuit Haines Alaska (oid) werken. Je weet wel, daar waar de ziekste spine lijnen worden gereden en de TGR/ Matchstick/ etc freeride films worden gefilmd. Als je die goed bekijkt dan zie je daar verdomd weinig bomen staan. En dan blijkt dat een groot deel van de tijd wordt besteed aan wachten. Wachten op mooi weer. Want alleen dan kun je boven de boomgrens iets van reliëf zien (dat weten we in principe allemaal: als het dumpt zoek je bomen voor diepte zicht). Ga je vliegen in een heli dan heb je als pilot enig idee nodig van waar de grond zicht bevindt. Ergo, als het dumpt in Alaska, blijven de heli’s aan de grond. Dat is toch lullig als je net een nier hebt verkocht op de zwarte markt om eindelijk die felbegeerde heli-trip te kunnen bekostigen.

CMH daarentegen werkt met gegarandeerde hoogtemeters. You get what you pay for! Lukt het niet om aan je hoogtemeters te komen dan krijg je geld terug. Zie dat maar eens in Alaska voor elkaar te krijgen… De heli’s van CMH vliegen dan ook regelmatig als het sneeuwt (sterker nog, tijdens onze trip heeft het zo’n beetje non-stop gesneeuwd en we hebben geen minuut heli-tijd gemist). Dat kan omdat er in de gebieden van CMH veel bossen staan. Dat zijn niet de bossen zoals wij ze in Europa kennen maar veel meer open ‘gladed’ runs waar de bomen zover uit elkaar staan dat je de gashendel lekker open kunt trekken. Oftewel: knallen als ze vallen (hey, waar ken ik dat van)!

Enfin, als je dan eenmaal besloten hebt dat je naar Canada wilt, dan moet je rekenen dat je vanuit Nederland dat je minimaal een uur of 8 a 9 vliegt op Calgary. Moet je een overstap ergens maken dan zit je zo op 12uur. Tijdsverschil met NL is ca 8 uur, dus je hebt dan nog een aardige dag te gaan (zomaar 20+ uur). Hou dan ook rekening met jet lag. Een paar dagen van te voren richting Canada vertrekken om tijdens het skiën zo min mogelijk last hiervan te hebben is absoluut een goed plan. Ikzelf heb twee dagen in Banff doorgebracht waarbij ik een dag in Lake Louise heb geskied om de benen los te maken. Mocht je eigen spullen mee willen nemen, houdt dan rekening met extra bagage kosten (kun je soms vermijden door alles in je skitas te proppen en daarbuiten alleen handbagage mee te nemen). Ook de lawinerugzak kan ondanks alle voorzorgsmaatregelen problemen veroorzaken. Check deze link voor de laatste info hierover…

Dagopbouw

OK, je bent ondertussen ter plekke aangekomen. De dag ziet er dan ongeveer uit als volgt:

- 7.15 opstaan… au wauwauwwww: stijve benen, rug, schouders van de vorige dag rijden…

- 7.30 yoga/ stretch class (erg relaxt, tenzij je houtenklaas-Arjen heet ;-) )

- 8.00 ontbijt

- 8.45 klaarstaan in de hal; Arjen knalt

- 9.00 eerste groep vertrekt met heli; binnen 30min is iedereen onderweg.

- Heli drop – ski ca 1000Hm (vlot tempo, 1 a 3x rusten of om die ‘verdraaide vederlichte champagne poeder’ ;-) uit je bakkes vegen) – bijkans directe pick up door heli– drankjes in heli drinken (use them!) - herhaal ca 5x

- Lunch op de berg (zeer goed verzorgd, je kunt zelfs je wensen een avond van te voren aan de kok doorgeven) ergens rond 13.00 (?) en tevens 1e mogelijkheid om terug te gaan naar de lodge (mocht je dat willen)

- Nog 2 a 3 afdalingen; wederom kans om terug te gaan naar lodge

- Laatste 3 a 4 afdalingen van de dag; einde dag is afhankelijk van lodge (Gothics was 17.00)

- Terug bij lodge, evt beetje stretchen/ los trainen in fitness ruimte(!) of rondje langlaufen, hele lekkere hapjes nuttigen, biertje halen aan de bar, met uber-vette grijns hot tubben tot je een oud gerimpeld mannetje bent, omkleden en dan…

- 20.00 Avondeten met z’n allen (erg gezellig, erg lekker)

- ??.?? naar bed en dromen van de onvergetelijke dag die je net achter de rug hebt.

- Herhaal tot de wrede buitenwereld je uit dit paradijsje rukt en je weer naar huis moet…

Kleding/ klimaat

In principe is het klimaat vergelijkbaar met de alpen (wij hadden regelmatig ca -4C bij de lodge, -10C op de berg). Maar waar je in Europa meestal genoeg tijd hebt om in de lift wat af te koelen en je benen bij te laten trekken, is dat met heli-skien minder het geval. Zeker in de heli zelf is het best warm. Je bent daarom al gauw te warm gekleed. Anderzijds, als die heli landt, komt er een giga-bak wind langs (‘Gale force winds. Be careful, you can get blown over!') die het op dat moment weer flink laten afkoelen. En al dat warm/ koud gedoe, zeker in combinatie met het vocht van de verderlichte-blower-pow in je gezicht en/ of zweten van de inspanning, maakt dat ski brillen snel beslaan. Zorg voor een goede en evt een reserve (heb ik overigens niet nodig gehad: thank you POC).

Omdat er lekker vlot wordt doorgeskied en het allemaal best intensief is, althans zo heb ik het ervaren, is het verstandig in het begin van je trip (zeker de eerste dag, als je volle-bak-stoked energie over lijkt te hebben) rustig aan te doen en bijv. rond de lunch terug te gaan naar de lodge. Achteraf had ik dat ook moeten doen maar de intense stoke was me te veel waardoor ik te lang ben doorgegaan. Daar heb ik twee dagen lang nog van kunnen ‘genieten’.

De enige laatste tip die ik heb is weet waar je aan begint. Eenmaal zo’n ervaring achter de rug, is het skiën in de Alpen toch wat blasé en gewoontjes, de sneeuw zwaar en de mensen ongemanierd. ‘Skiing will never be the same’. En trouwens waar is die hot tub en al dat lekkere eten?! Je begrijpt, ik kan nu wel heliskiën van mijn bucketlist afstrepen maar er is direct weer iets voor in de plaats terug gekomen. Namelijk, “een tweede keer heliskiën.

OK, een edit van wat video materiaal

Mocht je nu denken: “Hey, dat lijkt me wel wat, laat het dan even weten of vertel dat je via Mike bent aangespoord om hier aan te beginnen” ;-)

Thanks!

Als laatste wil ik toch graag nog even wat bedankjes doen, zonder wie ik deze onvergetelijke gebeurtenis niet mee had kunnen maken:

- First and foremost: CMH Benelux… Phillipe, het was me een waar genoegen, ennuh: Happy Million!

- WePowder en de Mentelity Foundation… zonder jullie was de prijsvraag nooit bij me terecht gekomen.

- The flying dutchies: Arjen, Maurice, Bas, Emile, Ronald, Remco, Mark (en Peter en Alex als ‘stand in’ Hollanders)… Great skiing with you guys!

- The guides (and staff) @the Gothics lodge… thanks for showing us around your fine stomping grounds guys.

- Mijn sponsors (POC, Crispi, BCA).

- Inge en de kids… Thanks dat ik weg kon.