Surf & Snow - Parel van de Pyreneeën

Quote van de dag: “De Pyreneeën zijn nog puur. En het terrein van de Pic du Midi de Bigorre is simpelweg fantastisch.” - Jean Nerva

Het is half negen wanneer we La Mongie binnenrijden. De rit was een interessante. Vanaf de snelweg rijd je over smalle wegen door kleine dorpjes. Hoger in de bergen was de weg volledig sneeuwvrij, maar bij vlagen niet al te breed met steile afgronden. Met sneeuw op de weg is het een interessante klim en ook in het dorp zelf vlakt de weg niet bepaald af. Het is het eerste visitekaartje van de Pyreneeën. La Mongie is een typisch Frans skistation. Grote en architectonisch niet al te hoogstaande appartementencomplexen bepalen het straatbeeld. Dat het richting het einde van het seizoen gaat blijkt wanneer we proberen ergens wat eten te scoren en de eerste twee restaurants al dicht zijn en de derde alleen nog drank verkoopt. De vriendelijke dame stuurt ons naar een restaurant dat nog wél eten schijnt te serveren.

Nog heel erg puur

Die vriendelijke dame staat de volgende ochtend voor ons bij de lift richting de Pic du Midi de Bigorre. Dat is direct het mooie van een gebied als La Mongie. Je komt hier niet toevallig terecht. Je kiest er echt voor om heen te gaan. Eigenlijk geldt dat voor de hele Pyreneeën. Dat zorgt voor een sfeer die ons freeriders aanspreekt. Nog niet zo massaal en commercieel als de Alpen. Locals en saisonniers die elkaar regelmatig tegenkomen en het hart vormen van het gebied. Maar vergis je niet, want er wordt hier goed en hard gereden.

De Parel!

La Mongie vormt samen met Barèges (wel een traditioneel dorp) het skigebied Grand Tourmalet. Het ligt tussen de 1400 en 2500 meter hoogte en is het grootste skigebied van de Franse Pyreneeën. Hoewel er meer dan genoeg freeride mogelijkheden zijn in het gebied, hoort de gondel naar de Pic du Midi de Bigorre hier niet bij. Je koopt een aparte pas voor deze lift die een berg ontsluit die zich graag laat vergelijken met La Grave en de Aiguille du Midi. Nou is het ook weer niet zó groot, maar dit is wel freeride puur. De berg wordt niet gecontroleerd, geprepareerd of gemarkeerd. Je wordt op de top afgezet en bent verantwoordelijk voor je eigen keuzes. 100% freeride dus.

Doe maar het Menu Skieur

De lift naar de Pic du Midi de Bigorre is sinds 2013 open voor freeriders. De jaren daarvoor is de lift puur gebruikt door lokale professionals om aan de overheden aan te tonen dat het te verantwoorden was om de berg te ontsluiten voor skiërs en snowboarders. Op de top van de 2877 meter hoge berg staat sinds 1880 een observatorium waar men het heelal bestudeerd. Het geeft de berg z’n karakteristieke uiterlijk. Tijdens de lunch kies ik voor het Menu Skieur met als gerechten het Plat du Skieur en het Dessert du Skieur. Kan niet missen.

Mogelijkheden

Gids Manu vertelt enthousiast over de mogelijkheden vanaf de Pic du Midi. En hoewel we ontelbaar veel mogelijkheden zien wil ik er toch even twee uitlichten. Misschien wel de mooiste route loopt naar het dorp Artigues-Campan en wordt ‘La Coume du Pic’ genoemd.

^Arjen draagt het Ambition jack. Morris is warm dankzij het jack van Travis Rice: de TR Stretch. Lekkere jackies hoor!

Na zo’n tien kilometer en 1700 hoogtemeters moet je de bus terug naar La Mongie pakken. Helaas is deze afdaling niet mogelijk wegens te weinig sneeuw lager in het dal en dus kiezen we voor de traditionele route terug naar het skigebied. Schitterende kommen worden afgewisseld met steilere stukken. Wát. Een. Berg. Hier moeten we zeker nog eens terugkomen wanneer er écht goede sneeuw ligt.

Monsieur Nerva

Wanneer we in de stoeltjeslift zitten naar een ander deel van het gebied raakt Maurice aan de praat met een man met een dikke Swellpanik swallow onder z’n voeten. Er wordt gepraat over de Pyreneeën, hoe puur deze bergen nog zijn, de vibe, de mogelijkheden in andere gebieden. ‘Zo’, zegt Manu als we de lift uitstappen, ‘had Jean nog wat te vertellen?’ ‘Jean?’, reageren wij, alsof we 'm zouden moeten kennen. ‘Je zat net naast Jean Nerva in de lift’ antwoordt Manu. Wow. Die legendes laten ze tegenwoordig ook overal vrij boarden. Dat vrije boarden gebeurt overigens rondom de Pic des 4 Termes (2724 meter). De stoeltjeslift Quatre Termes brengt je tot een hoogte van 2500 meter. Wil je richting de top dan zul je zelf nog wat hoogtemeters moeten maken, maar wat een terrein ligt er dan aan je voeten. Afdalingen met zo’n 900 hoogtemeters, couloirs, open bowls. Dit is echt een gebied waar ieder niveau freerider heel blij van gaat worden.

Bespeel die accordeon maar!

Wat opvalt is dat de valleien smal zijn en de bergen steil. Alsof iemand de Pyreneeën voor een grote accordeon heeft aangezien en besloten heeft om 'm even lekker in te drukken. Het is allemaal net even wat ruiger dan de Alpen. En waar je in de Alpen in de hoofdkam heel veel andere bergen ziet, kijk je in de Pyreneeën toch al snel het laagland van Frankrijk of Spanje in. Na een dag kennis te hebben gemaakt met de mogelijkheden van Grand Tourmalet en de Pic du Midi de Bigorre is het tijd om weer in de auto te stappen. Roadtrip is on! Via de uit de Tour de France bekende Col d’Aspin komen we na anderhalf uur rijden aan in het geboortedorp van de broertjes Xavier, Victor en Polo de Le Rue. Volgende stop: Saint-Lary Soulan.

Teruglezen

Deel 1: Surf & Snow: water als verbindend element