Quote van de dag: ‘There’s no such thing as a bad day in the mountains’ - Iedere echte freerider
We waren er een al een beetje bang voor. Na geweldig weer en dito surf in Baskenland en volle bak zon bij de Pic du Midi hebben we te maken met een omslag van het weer. Er komen veel wolken binnen. Heel veel wolken. En ze lijken op iedere hoogte te hangen. Het maakt ons verblijf in Saint-Lary tot een uitdaging.
Klassiek dorpje
Saint-Lary is een totaal ander dorp dan La Mongie waar we een dag eerder waren. Is La Mongie een ‘modern’ station op hoogte, Saint-Lary is een klassiek dorp in het dal. Het ligt op een hoogte van 830 meter en heeft een aantal thermale baden. Dat zorgt ook voor behoorlijk wat toerisme in de zomer en dat heeft het dorp geen windeieren gelegd. Het ziet er allemaal fantastisch uit en het beschikt over faciliteiten (spa, zwembaden etc) waar een middelgrote Nederlandse stad jaloers op zou zijn, terwijl er toch maar 1000 mensen in het dorp zelf wonen en zo’n 1000 in de omliggende dorpen.
Bruine beren
Tot zover de informatie van ‘Weg van de Snelweg’, want uiteindelijk gaat het natuurlijk om het terrein. Vanuit het dorp heb je de mogelijkheid om twee gondels te nemen die je naar het skigebied brengen. Op 1600 en 1700 meter hoogte liggen nog twee moderne satellieten (Pla d’Adet en La Cabane), maar dit deel kan je links laten liggen om meteen door te glijden naar Espiaube. Gids Manu (een andere Manu dan we de dag ervoor hadden) is lid van de Brown Bears. Deze lokale crew uit Saint-Lary (volledig bestaand uit snowboarders) komt iedere poederdag samen om mooie lijnen met elkaar te rijden. Of, als er geen poeder ligt, om bier met elkaar te drinken. Dat de mannen serieus zijn blijkt wel wanneer ze hun eigen snowboards hebben laten maken. Eigen bier is er nog niet, maar wie weet.
Op naar Espiaube
Manu is trots op z’n gebied. En terecht. Je vindt er veel moderne liften (Saint-Lary kan moeiteloos concurreren met ieder gebied in de Alpen) en tijdens de vakanties en in de weekenden kan het behoorlijk druk zijn, aangezien dan half Toulouse, Bordeaux en Nantes naar de Pyreneeën afreist. Velen van hen blijven echter op de pistes, zodat je alleen de Brown Bears crew als geduchte medestanders in de poeder tegenkomt.
^Arjen draagt het Ambition jack. Morris is warm dankzij het jack van Travis Rice: de TR Stretch. Lekkere jackies hoor!
De mooiste afdalingen vind je in het deel van Espiaube. Vanaf de Tourette heb je zicht op een wand met perfecte runs tussen de bomen door. Hier en daar een cliff, wat korte couloirs en bereikbaar met een korte hike vanaf de stoeltjeslift Lita. Of de zaken hier snel verspoord worden? ‘Valt mee’, zegt Manu, ‘helemaal omdat we bij zware sneeuwval een deel van de pistes gewoon niet prepareren. Verse sneeuw is gewoon het allermooiste’. Ze hebben in Saint-Lary duidelijk het hart op de goede plaats.
De familie De Le Rue
Pièce de résistance van Saint-Lary is de afdaling (1200 hoogtemeters) die eindigt in Aulon. Niet geheel toevallig het geboortedorp van de gebroeders De Le Rue. Xavier staat bekend als misschien wel de beste freeride snowboarder ter wereld, z’n broertje Victor doet niet veel voor hem onder en Polo is een niet onverdienstelijk snowboardcrosser (brons op de Olympische Spelen van Turijn). Hoewel de mannen veel onderweg zijn kan Saint-Lary zich geen betere ambassadeurs wensen. Maar goed, de afdaling is niet te doen vandaag, want er ligt te weinig sneeuw in het dal en de wolken beperken het zicht aanzienlijk.
What up with ICC?
Toch nog maar even een SMS naar Xavier om te checken of hij thuis is. Xavier, Morris here. We’re on a Surf & Snow trip with Quiksilver and were kinda above your house in Saint-Lary. You got some tips? Het antwoord van Xavier volgde snel. ‘Holà Morris. Sorry just landed from Canada. Feel free to call me. Xv’. En dus eindigden we de dag in de ICC. De place to be in Saint-Lary. Genoeg bruine beren die daar wél de pintjes vonden waar de poeder op de berg vandaag wat moeilijk werd.
Het weer zat niet mee in Saint-Lary, maar de potentie van het terrein heeft ons positief verrast. Net zoals in La Mongie moeten we hier met betere sneeuw nog een keer terugkomen. Tijd voor de volgende bestemming. Piau-Engaly it is.
Teruglezen
- Deel 1: Surf & Snow: water als verbindend element
- Deel 2: Surf & Snow: Parel van de Pyreneeën
Reacties
Bedankt voor 't delen. Kijkend naar de plaatjes worden die Pyreneeën zo 'n handvol plaatsen op de to-do-lijst omhoog gewerkt :D
@@EmileHendrix zou ik zeker doen… vooral buiten de vakanties en de weekenden om is het daar vaak nog erg rustig.