WillemHvdW op 31 Januar 2015 · 15:52
Afgelopen week ben ik weer op pad geweest met mijn vader en ditmaal zijn we terecht gekomen in Ischgl, nadat we enkele jaren op rij onze jaarlijkse skitrip in Oberstdorf hebben genoten. De keuze was op ischgl gevallen omdat ik de piste’s in Oberstdorf na 5 jaar wel een keer gezien had en ik Ischgl als gebied toch al jaren op mijn to-do list had staan, met mijn vader dan wel met enkele maten.
Mijn vader is een echte piste skiër en voor mij is dit dan ook de rede om tijdens deze trips lekker met z’n 2-en vooral op de piste te blijven al wil ik nog wel eens een meter of 10 tot 20 afwijken van de gebaande paden en zo toch wat poeder mee te pakken.
De keuze voor Ischgl bleek de afgelopen week erg goed uit te pakken want in de dagen vooraf aan vertrek was er al flink wat gevallen en ook gedurende 2 van onze dagen in Ischgl is er behoorlijk wat sneeuw gevallen zoals ook voorspeld waardoor de poeder momenten er volop waren. De piste lagen er uitstekend bij en ook direct daarnaast lag er genoeg sneeuw om er een mooie tijd van te maken. Wel is er gedurende de hele periode een lawine gevaar 3 afgekondigd, iets waar zeker rekening mee gehouden moest worden.
Wat mij tijdens onze afdalingen erg is opgevallen, en misschien is dit in Oberstdorf ook altijd zo geweest maar heb ik het niet gezien, is dat op vrijwel elke helling buiten de geprepareerde piste mensen naar beneden kwamen. Natuurlijk zaten er ver gevorderde en goed voorbereide (lees goed uitgerust met airbag, sonde en waarschijnlijk pier) personen bij maar ook heb ik een heleboel mensen naar beneden zien komen waarbij ik mijn twijfels had of ze wel in de gaten hadden waar ze mee bezig waren.
Niet alleen leek het erop dat ze wat techniek betreft nog een hoop te leren hebben, maar hee zo moet iedereen ergens beginnen, ook wat betreft kennis leek het er geregeld op dat men gewoon maar op de keuze van een voorganger is afgegaan. Het leek vaak dat er gedacht was van oh daar staan sporen dus daar kan/mag ik ook overheen en het staat zo leuk op de camera want de GoPro’s, Contour’s en weet ik welk merk nog meer was bij zo’n beetje de helft van de aanwezigen wel op de stok/helm of borst te vinden.
Natuurlijk heb ik me ook schuldig gemaakt aan het poeder scoren zonder dat ik eigenlijk de benodigde attributen bij me had maar ik kan wel van mezelf zeggen dat ik bij iedere meter buiten de piste eerst de afweging heb gemaakt of ik mezelf of een ander in gevaar bracht, daarbij kijkend naar de omstandigheden zoals sneeuw kwaliteit, wind etc. en altijd binnen de eerder genoemde afstand tot de piste te blijven (al is dat natuurlijk nooit een echte garantie)
Wat ik me uiteindelijk wel afvroeg, en waarom ik dit ook hier neer zet, is of er bij bovenstaande categorie off-piste rijders inderdaad sprake is van een kudde gevoel en men dus uitgaat van sporen die al door een ander zijn gemaakt en men er daarmee van uit gaat dat het veilig is zonder dat er daadwerkelijk sprake is van kennis. Gaat het hierbij om overschatting van eigen kunnen of juist een onderschatting van het gevaar van het terrein.
Nogmaals, ook ik heb me schuldig gemaakt aan het rijden buiten de piste zonder de noodzakelijke 3-eenheid en airbag en bovenstaande is ook zeker geen oordeel over de personen die de lijnen hebben getrokken. Ik ben alleen benieuwd naar de mening van jullie als mede skiërs/boarders aangezien ik verwacht dat iedereen wel eens iemand naar beneden heeft zien komen waarbij hij of zij twijfels had over de kwaliteiten van deze persoon (misschien was ik dat wel )
Live your Life the Fullest