Vanuit mijn perspectief als student Industrieel Ingenieur Elektronica/ICT wil ik graag volgende theoretische principes over draadloze communicatie met jullie delen. Hopelijk brengt het meer inzicht over het "waarom" je een telefoon best uit de buurt houdt bij het zoeken met een lawinepieper.
De signalen die je lawinepieper uitzendt zijn elektromagnetische golven, net zoals het signaal van de Wi-Fi router die je thuis hebt staan, afstandsbediening van je televisie maar ook het "licht" dat uit een lamp komt. (Laat ik elektromagnetische golven even afkorten tot "emw" voor de leesbaarheid 😉) Het deel dat wij als mensen visueel kunnen waarnemen noemen we licht en is maar een klein deel van het totale spectrum (prentje:
https://bit.ly/2CMBVpO). Een EMW heeft een zekere frequentie en wordt uitgezonden met een zekere sterkte.
Nu is het zo dat élk toestel (ongewenste) EMW's produceert wanneer het actief is. Die ongewenste EMW's noemen we ruis en is zeer hinderlijk. Zenden 2 toestellen hun EMW's op dezelfde frequentie uit, dan overlappen ze (=interferentie). Wanneer het ene toestel veel sterker uitzendt dan het andere, kan je het zwakkere signaal niet meer correct ontvangen. Voorbeeld: zo gebruikt(e) Wi-Fi dezelfde frequentie als magnetrons. Met je smartphone proberen surfen naast de magnetron terwijl je eten opwarmt, zal weinig succesvol zijn.
Om het hele verhaal terug te koppelen naar lawinepiepers: het deel van het spectrum waarin een lawinepieper opereert, wordt gelukkig niet gedeeld met Wi-Fi, mobiele telefonie, tv, ... Helaas wel vatbaar voor ruis komende van vnml. je smartphone of GoPro. (even aannemen dat er weinig andere nabije, voldoende krachtige stoorzenders zijn)
Graag wil ik ook nog even terugkomen op o.a. het filmpje met de thermosfles hierboven. Elke EMW is onderhevig aan verschijnselen als reflectie en refractie. Reflectie is het terugkaatsen van je signaal op een object, refractie is het doordringen van een object. De mate van reflectie en refractie is voor elk type materiaal verschillend. Zo is het vanzelfsprekend dat een bakstenen muur matig reflecteert maar een spiegel of metalen thermos veel harder reflecteert. Dat sneeuw hard reflecteert, merken we vooral op zonnige dagen.. 😉
Gelukkig heeft sneeuw ook een goede doordringbaarheid. De EMW's die de lawinepieper uitzendt worden daardoor niet volledig gereflecteerd maar ook gerefracteerd. Ze dringen in het sneeuwdek door. Metaal is veel minder doordringbaar. De signalen op de thermos botsen, worden dus voornamelijk gereflecteerd. Vandaar dat de lawinepieper vreemd gedrag vertoont. Idealiter hebben een zender en ontvanger geen enkel obstakel tussen zich staan. We spreken dan van een "line of sight", zender & ontvanger kunnen elkaar rechtstreeks "zien". Ontvangers hebben dan het meeste kans om signalen op te vangen, zenders hebben de meeste zekerheid dat hun signalen in een rechte lijn aankomen zonder reflecties/refracties die de ontvanger in de war kunnen brengen. Vandaar dat het verstandig is om andere voorwerpen uit de buurt te houden.
Extra sidenote om correct te zijn: reflectie kan in feite ook helpen om net beter te ontvangen (vb: je autosleutel tegen je voorhoofd houden om vanop een grotere afstand alsnog je auto te sluiten. Of het principe van een schotelantenne). Hiervoor moet je echter wel aannames hebben van waar er wordt gezonden (vandaar dat je een schotelantenne moet richten). En laat dat nu net hetgene zijn dat we bij een lawineslachtoffer proberen te achterhalen..
*Nachricht bearbeitet durch woutervdb op 27 Jan 2019 12:07