Dag wepowderaars,
De afgelopen twee weken was ik in Japan, in Hakuba, en ik wilde mijn bevindingen met jullie delen, kan handig zijn voor diegenen onder jullie, die ook de sneeuw van het verre oosten willen proberen.
Deze winter is in Japan, in tegenstelling tot Episch Europa, nogal mager, volgens de mensen die ik ontmoet heb. (Lang leve het internet voor het hoog houden van de europese stoke, terwijl ik in kurkdroog en vervuild Beijing zit!)
In het weekend van 5 op 6 januari is de eerste ‘echte’ dump gevallen (lees: 80 cm of meer) en de sneeuw reikt nog met lange na niet tot de dakgoten, wat het anders wel zou doen. Inplaats daarvan kregen we om de andere dag en soms elke dag zon 20 a 30 centimeter verse sneeuw, wat volgens onze gids normaal is in januari en februari.
Als dit een matige winter is, wil ik wel eens meemaken wat een goede winter is! Hopelijk volgend jaar!
We hadden heel veel aan de tips van Sanno (Dank je wel Sanno!)
We vlogen op Tokyo, en namen de volgende ochtend vandaaruit de langzaamste maar ook goedkoopste optie: de trein naar Matsumoto (super Azusa genaamd) en daar overstappen op de lokale boemel, de Oito line maar Hakuba.
Neemt 5 hele uren in beslag en kost 5600 yen zonder reservering (die doordeweeks overdag niet nodig is)
Andere opties zijn de bullettrain naar Niseko, vele malen sneller, en vandaaruit de bus naar Hakuba. Let wel op de vertrektijden van die bus, die gaat namelijk maar twee keer per dag, ‘sochtends en ‘savonds.
Een andere optie is vanaf het vliegveld direct gaan, en Tokyo overslaan of tot later bewaren: er gaat zowel een directe bus als een speciale ski-taxi service van Narita airport naar Hakuba, de taxi kost rond de 12000 yen maar dat is net zoveel als wanneer je de bullettrain zou nemen, en deze service gaat tot de deur van je verblijfplaats. Met een rits zware tassen in je bagage een aantrekkelijke optie.
De taxi kan je eventueel delen en gaat ook naar de andere skiresorts in nagano prefecture: Nozawa, Shiga en Madarao. Website:
http://www.chuotaxi.co.jp/index.php?id=8De bus kost 9900 yen en dropt je in Goryu, Echoland of Happo One. Afhankelijk van waar je verblijft moet je dan nog even lopen naar je bestemming, tenzij er iets te regelen is met de chauffeur in Goryu of Echoland. (Zie website:
http://www.hakubus.com/index.asp )
Dat is waarschijnlijk wel mogelijk, want het tourisme is in japan met 60% (zestig!) gedaald, en ze zijn blij met elke tourist die ze kunnen ontvangen, en daarbij kwamen de japanners als uitermate vriendelijk over, het gebeurde ons twee keer dat een bus uit een andere richting stopte aan de overkant van de bushalte, en de chauffeur ons vroeg waar we heen moesten, om ons vervlgens te vertellen dat we bij de juiste halte stonden, of dat we beter naar die en die halte konden.
Wat betreft het communiceren, vrijwel alle japanners die we tegenkwamen spraken in ieder geval rudimentair engels, soms niet echt goed, maar altijd verstaanbaar. Wat dat betreft lijkt het alsof ze aan het veranderen zijn: men durft engels te spreken inclusief de fouten die daarbij horen, en men doet echt zijn best te begrijpen wat je wilt.
Op moment van schrijven is 100 yen ongeveer hetzelfde als 1 euro. Japan is duur. Je kan zwitserse prijzen verwachten.
Wie overigens van plan is veel met de trein door Japan te reizen, doet er goed aan een railpass te kopen. Die vraag je vooraf aan bij een reisbureau voor Japan, en het voucher dat zij je geven laat je, samen met je paspoort, zien aan de japanse douane zodra je het vliegtuig bent uitgestapt (Je vingerafdrukken nemen ze overigens er ook meteen bij) Let erop dat je dit niet vergeet, nadat je de douane gepasseerd bent, kan je de pas namelijk niet meer geldend laten maken. Met de verklaring die je van de douane krijgt, ga je naar het loket van een treinstation en zij geven je dan een railpass die geldig is op het merendeel van de japanse treinen. Alleen voor een paar lijnen, waaronder de shinkansen en voor stoel reserveringing betaal je bij. Website:
http://www.japanrailpass.net/De japanse treinen zijn modern, schoon en rijden met bijna zwisterse precisie. Ook een belevenis zijn de schoonmakers die voor de trein buigen als die binnenkomt, buigen voor de passagiers als ze uitstappen, en vervolgens buigen voor jou als jij instapt (na keurig in de rij gewacht te hebben tot het rode lampje uitging) Vervolgens wil er een oud dametje ook instappen, ik buig dus ook (It rubs off on you!) en zij buigt ook, terwijl ze in het japans iets zegt wat waarschijnlijk betekent: “nee, werkelijk, na u†en zo buigen we nog een keer of drie naar elkaar tot zij, buigend natuurlijk, mijn gebaar in ontvangst neemt en voor mij de trein instapt.
Voor iemand die net uit Beijing komt, waar alles met getrek en geduw gaat en iedereen snel probeert ergens als eerste binnen te zijn, is het een ware cultuurschok.
Hakuba zelf is ook een cultuurschok, maar voor mij dan meer in de trant van: “holy moly, ze adoreren de westerse cultuur echt!†Ik heb in Hakuba maar drie of vier relatief traditioneel ‘japanse’ bouwsels gezien. Verder waren er veel zwitserse chalets, engelse oxfordshire huizen, traditioneel oostenrijkse witte boerderijen (compleet met kerktoren en het bouwsel heet dan ook ‘pension lindenbaum’) en amerikaanse patio’s.
De klok van Happo One (spreek uit Happo - Oneh, dus niet op zijn engels) beiert - net als die van het ienieminie gebiedje net buiten Beijing - de uren met dezelfde melodie als de Big Ben.
Het terrein is ook al alpiene. Volgens horen zeggen in tegenstelling tot de overige skigebieden in Japan. Men komt naar Hakuba omdat daar echte bergen te vinden zijn. Happo One is het grootste skigebied, klein naar onze maatstaven, maar met een backcountry die er erg aanlokkelijk uitzag, die twee dagen dat ik het met bluebird mocht aanschouwen.
http://www.ski-hakuba-japan.com/trail-mapsDe bossen zijn dan weer iets heel anders. Van verre zien de bergen er bijna grafisch uit, in de bossen zelf heeft de sneeuw zich in de vreendste vormen op de takken neergelgd. Op alle takken, van klein tot groot, overal. In de japanse bossen heb je ‘swinters geen bladerdak, maar een sneeuwdak boven je hoofd en de sfeer is magisch.
Hakuba bestaat, zoals Davos en Chamonix, uit verschillende kleinere skigebiedjes. De verschillen tussen de gebiedjes zijn aardig groot qua sneeuwval, als er op Hakuba Goryu 20 cm sneeuw valt, is dat 40 cm in Tsugaike Kogen, 60 cm in Cortina, en maar liefst 1 meter 20 twee dalen noordelijker, zo vertelde de gids van evergreen outdoorcenter me.
In een nacht! (Er kon niet gereden worden in dat noordelijke dal, daarvoor was het terrein te vlak...)
Is het in Hakuba47&Goryu en in Happo ONe juist het mooist om met een bluebird dag de ridge vanaf de toplift omhoog te hiken en de (noord)afdaling te nemen (in het geval van Happo is het dan mogelijk het dal uit te rijden tot de weg en daar dan een taxi te bellen die je terug brengt naar Happo) door alpine terrein boven de boomgrens, in Iwatake en Tsugaike is het beter toeven onder de boomgrens, en vooral Cortina is een uitkomst als het zicht slecht is. Het bos is daar open en steiler, dus ook met veel sneeuw blijf je nog genoeg vaart houden.
Wij hebben twee dagen meegedaan met de skitoeren die evergreen outdoorcenter aanbood.
http://www.evergreen-hakuba.com/home.htmlGedreven door een canadees die geholpen wordt door een oudere hippie cq lawine expert uit alaska, een oost duitser die nu in oostenrijk woont maar de wereld afgaat om hoge bergen te beklimmen en weer af te skieen, of gids te zijn om dat te kunnen betalen, en part time, in januari en februari, door een professor filosofie van de universiteit van Juneau die als bijbaan een helikopter service heeft aldaar. (De coolste Cv waar ik tot nog toe van gehoord heb)
De kosten voor de skitour varieren bij hen tussen de 8900 en 11000 yen (50000 yen en je hebt een gids voor je alleen) afhankelijk van de ervaring van de groep waarvoor je je inschrijft. Gezien mijn vriendinnetje beginnend poedeaarster is, deden wij met de eerste twee niveau’s mee, maar ik kan je vertellen dat ik in een sprookjesbos met 30 graden lichte, droge, onverspoorde sneeuw tot mijn heupen echt niet ontevreden was! Ook niet toen we, om het niveau getemperd te houden, dezelfe ridge nog twee keer omhoogliepen om een paar honderd meter verder hetzelfde onverspoorde terrein nog eens te kunnen doen.
Alleen de afdaling die men aan beginnende poederaars aanbiedt in Tsugaike Kogen vanaf de ‘hutte’ is voor snowboarders niet interessant. Veel te vlakke uitloop, zonder stokken is daar niet doorheen te komen.
Maar zelfs die vlakke uitloop kon mijn poedergrijns niet meer van mijn gezicht vegen!
Voor 5000 yen per dag heb ik er een splitboard gehuurd, ik kreeg een prior 161 met spark bindingen mee en ik was halverwege de eerste ochtend al helemaal om wat splitboarden betreft. Ombouwen gaat makkelijk, het board voelde prima (zelfs op het laatste stukje piste terug naar de parkeerplaats merkte ik niet veel van het feit dat het een doormidden gezaagd board was) en stijgen gaat zoveel sneller dan sneeuwschoenen.
Het skiverhuurcenter waar evergreen aan gelieerd is heeft aardig wat dikke poederbakken te huur voor de skieers. Met toerbindingen indien nodig.
Sneeuwschoenen zijn wat mij betreft van mijn lijstje geschrapt!
Heb je een ervaren poedermaatje bij je, dan kan je zelf de backcountry in. Stafkaarten kan je krijgen (voor zover niet in NL al gescoord) bij de outdoorshop Rapie. Die zit aan de hoofdweg van Hakuba, een halve minuut lopen van de Max Valu supermarkt, waar alle openbare bussen stoppen. Het is een erg sympathiek winkeltje, waar je bijna alles voor bergsporten kunt vinden, op ongeveer 15 vierkante meter gepropt. Het volste outdoorwinkeltje ooit!
Voor de weersvoorspelling ben je aangewezen op of snow-forecast.com, die erg onbetrouwbaar bleek, of
http://www.yr.no/place/Japan/Other/Hakuba-mura/die een klein beetje beter is.
Ook een goede link is
http://www.steepdeepjapan.com/en voor lawine info moet je op
http://nadare.jp/alert/2012/01/mail2weblog.htmlkijken. Dit lawinebulletin is letterlijk het eerste weekend dat ik in Japan was de lucht in gegaan en gebruikt de informatie die de gidsen doorgeven. Ze updaten alleen tijdens het weekend, dus doordeweeks moet je zelf een oog houden op de condities.
Voor meer interessante links is de links page van evergreen een uitkomst. Ja sorry dat ik evergreen zo aan t pluggen ben. Ik kreeg via hen domweg de meeste informatie, vandaar. Er zijn meerdere gidsenbureau’s in hakuba, alhoewel daar een paar van dit seizoen dicht bleven juist omdat er te weinig toeristen komen.
Kortom: kom naar Japan! De sneeuw is goed, het sneeuwt regelmatig, de mensen zijn vriendelijk, het landschap is mooi, de cultuur is, ondanks dat het zo op het westerse is geent, toch zo japans.
Ik ga volgend jaar zeker weer terug en ditmaal voor langer, wie weet weer naar Hakuba of misschien Hokkaido of beide?