Zaterdag 9 november was een gitzwarte dag. Twee Nederlanders die velen van ons kennen lieten het leven bij een tragisch lawine ongeval in Sölden Oostenrijk. Zoals gebruikelijk is bij een dodelijk ongeval wordt er na afloop een analyse gemaakt door de lokale lawinedienst in samenwerking met de Alpinpolizei. Dit zijn hun bevindingen:
Op 10 november heeft de lawinedienst van Tirol samen met de lokale waarnemer van de dienst en de Alpinpolizei onderzoek gedaan naar het ongeval. Het onderzoek heeft het volgende geleerd. Het ging bij het ongeluk om een middelgrote plaatlawine (grote 2) van ongeveer 100 meter breed en 300 meter lang. De initiële breuk was tussen de 50 en 70 cm hoog waarbij de hellingshoek op dit deel van de helling tussen de 35 en 40 graden steil is. Het deel van de helling waar de lawine naar beneden raasde was de hellingshoek voornamelijk 40 graden steil. De initiële breuk lag op 2850 meter boven NAP waarbij de helling pal op het noorden is gericht.
Bovenstaand een foto van plaatlawine op de Rettenbachferner in de Ötztaler Alpen. De pijl symboliseert het startspoor van de drie wintersporters. Het donkere paarse deel laat zien waar de lawine zijn start kende wat als basis gletsjerijs heeft. Doorslaggevend voor de lawine was een zwakke laag die zich begin november onder een harde windkorst gevormd heeft.
Bovenstaande foto van de intiële breuk laat zien: de linkerpijl toont de harde korst die door de wind is gecreëerd, de rechterpijl toont de zachtere zwakke laag eronder.
De sneeuwval van begin november en de continue zeer sterke hoogtewinden hebben ervoor gezorgd dat er een gebonden laag van verwaaide sneeuw boven op deze zwakke laag kon ontstaan.
Bovenstaand een foto van de noodlottige locatie. In de ijsresten van de gletsjer kon de sneeuw zich ophopen tot een hoogte van zo'n 2 tot 3 meter.
De combinatie van een zwakke laag, een gebonden sneeuwlaag daarboven en een hellingshoek steiler dan 30 graden maakt dat de drie factoren voor een lawine voorhanden waren. Dat de boel ook ging schuiven had te maken met de zwakke binding tussen de zwakke laag en de door de wind daarop gedeponeerde verwaaide sneeuw. Deze had nog geen tijd gehad om zich te binden. Daarbij heeft de locatie waar de lawine naar beneden kwam de kansen op een succesvolle reddingspoging drastisch verlaagd. De sneeuw kon zich ophopen en opstapelen vanwege de terrain trap onder aan de helling in plaats van uit te spreiden over de helling.
De gehele analyse kun je hier lezen.
Bovenstaande is een droge analyse van het gebeurde, tegelijkertijd lopen de rillingen over mijn rug. Het is een poging de bevindingen van de experts met je te delen zodat je ervan kunt leren. Drie kundige freeriders. Ik ben er stil van. Het leven blijft mensenwerk.