Het is jullie vast niet ontgaan dat dit een van de mooiste zuidelijke winters is. Dit betekent voor mij een te warme winter, gezien het fijt dat ik aan de verkeerde kant van de tunnel woon (Salzburgerland). Dit is een van de meest depressief makende winters die ik mee heb gemaakt. Het leek een heel prachtige winter te worden. Laten we even terug blikken op de voorspelling van onze winter:
“Winter des doods” – Telegraaf
“ Januari wordt volgens mij de meest koude maand van de winter. Een of twee stabiele perioden met winterweer. Op natuurijs, op schaatsen. Gemiddelde temperatuur onder normaal, dus (flink) te koud.” – Piet Paulesma
Blijkt wel weer dat niemand verstand van zaken heeft. Hier in Salzburg is het huilen met de pet op. Niets … nul… nada.. het lijkt wel zomer. Maar goed… Natuurlijk heb ik wel een paar mooie dagen gehad.
Eerste sneeuwval
Ik kan de eerste sneeuwval van het seizoen nog goed herinerren. Het was 27 november…. Een prachtige koude winter dag na een paar dagen sneeuwval. Ik kreeg bezoek van Ananda van Welij, huis fotograaf en regelneef van het skimagazine “White freeski mag.”.
Happy faces
Na overleg besloten we om het prachtige skigebied van Zauchensee te verkennen.
Ik heb de “East” (neem de rode gondel omhoog dan links en dan bij de eerste bocht naar links het terrein in) in Zauchensee nog nooit zo rustgevend ervaren. Wanneer er voldoende sneeuw ligt, is dit de plek om te rijden. Mooi bos, Met veel, heel veel, ondergesneeuwde lariksen (PILLOWSSSS!!! :D )
Helaas lag er (nu nog steeds) te weinig sneeuw om bij de Rauchkopf de couloir te rijden. Misschien in Maart. Let us pray.
Na een paar runs en vijf koppen koffie verder. Hebben we zowaar de eerste cliffs van het seizoen gesprongen. En leuk dat dat was. Heb nog nooit zulke lichte sneeuw, heerlijk lichte landingen, gehad zo vroeg in het seizoen (november!!!).
Blij dat ik was, eerste poeder van het jaar. Euforisch. Een geweldige start van het seizoen. Voelde me weer als een 18-jarige adonis op Kreta. Na deze super start van het seizoen kwam er , zoals jullie wel weten, geen echte dump. Na weken van verveling, kwam er eindelijk een mini dump. We reden op een blue-bird dag naar Sportgastein. 20 cm verwaaide sneeuw, maarrrr met kleine hike vonden we nog voldoende verse sneeuw.
Bij de laatste run zie ik onder de gondel een cliff en ik besloot mijzelf er af te jakkeren. Resultaat: Biceps deel-ruptuur, deltoideus deel-ruptuur en een, vermoedelijk, pectoralis deel-ruptuur.
Afijn… De zwarte dag is nu zo'n 8 weken achter mij en heb gister nog mijn handtekening kunnen zetten op een maagdelijk veld pulver schnee.