Je word net wakker achter in je busje op de parkeerplaats van een ingesneeuwd skigebied. Het is de eerste poedertrip van het jaar en je kunt niet wachten om je nieuwe ski's uit te proberen. De bindingen zijn gemonteerd en je hoeft alleen maar nog even je DIN waarde in te stellen! Ohja, dat is waar ook… Die DIN waarde… Hoe zat dat ook alweer?... “Volgens mij was het iets met gewicht en lengte ofzo...” Maarja, aan het einde van vorige winter heb je jezelf nog wel een keer gewogen maar er zijn in de zomer de nodige kilootjes aangekomen. Het kijken van ski filmpjes verbrand toch beduidend minder calorieën dan wanneer je zelf skiet en bovendien is het weer niet gelukt om je op de wePowder BBQ een beetje in te houden. Dan toch maar even wachten tot die kleine ski shop naast de lift open gaat... Daar gaat je kans op first-chair en gegarandeerde faceshots, direct vanuit de lift…
DIN?
DIN waarde, een vervloekt topic. De DIN waarde bepaald namelijk hoe makkelijk je binding los schiet wanneer de druk op de binding en je schoen te groot word. Handig, want dit voorkomt dat je je knie verdraaid wanneer je valt maar tegelijkertijd een onderwerp waarover veel broodje aap verhalen de ronde doen. Staan je bindingen te los ingesteld, dan verlies je een ski op het moment dat je dat juist niet wilt. Staan ze te strak, dan kan het je zomaar een kruisband kosten en is de pret voor de rest van het seizoen helemaal afgelopen. Gelukkig is er daarom een standaard in het leven geroepen(voor de regelfanaten onder ons: ISO 11088) waarmee je behoorlijk accuraat je DIN kunt uitrekenen.
DIN!
First things first. Waar staat DIN eigenlijk voor? DIN staat voor: Deutsches Institut für Normung. Misschien niet wat je in eerste instantie zou verwachten maar de instelling van je ski binding is dus vernoemd naar een Duits Standaardisatie instituut. Toch mogen we onze oosterburen maar dankbaar zijn dat er onderzoek naar bindingen is gedaan, want een verkeerde DIN waarde kan desastreus zijn.
Maar hoe werkt dat dan, die DIN? In elke binding zit een veer. Deze veer zorgt ervoor dat je skischoen niet zomaar uit de binding schiet. Des te strakker je de veer aandraait, des te lastiger schiet je binding los. De spanning die op de veer staat word gekoppeld aan de DIN waarde en op die manier kun je je binding gericht instellen.
DIN uitrekenen
Maar hoe reken je dan uit op welke DIN je je binding moet instellen? Dat hangt af van een aantal factoren zoals gewicht, ski niveau, de lengte van je schoenzool en de leeftijd categorie waarin je valt. Aan de hand van een vooraf opgestelde tabel kun je de juiste setting opzoeken.
Voordat je de tabel erbij pakt, is het belangrijk dat je weet hoe je de tabel juist uitleest. Welke DIN waarde je hebt, is uiteindelijk namelijk afhankelijk van je ski niveau. De verschillende niveaus is volgens ISO 11088 in 3 categorieën ingedeeld:
Categorie 1: Beginner
Tempo: Langzaam tot matig
Terrein: Licht tot matig
Stijl: Voorzichtig
Categorie 1 DIN: Zoals aangegeven op de tabel
Categorie 2: Gevorderd
Skiers die niet in categorie 1 noch 3 vallen
Categorie 2 DIN: Zoek aan de hand van jou gegevens de DIN op uit de tabel op en ga één vakje omlaag.
Categorie 3: Expert
Tempo: Snel
Terrein: Matig stijl tot stijl
Stijl: Agressief
Categorie 3 DIN: Zoek aan de hand van jou gegevens de DIN op uit de tabel en ga twee vakjes omlaag.
De niveaus zijn dus weinig wetenschappelijk vastgesteld. Een ski niveau is ook erg lastig objectief te meten. Toch is het goed dat dit standaard er is. Op deze manier kan een shop redelijk eenvoudig je DIN op te zoeken en in stellen. Met nadruk op een shop. Het wordt namelijk ten alle tijden afgeraden om zelf je DIN in te stellen. Deze standaard is namelijk ontwikkeld voor een grote groep en kan soms toch afwijken van jou persoonlijk benodigde DIN setting. wePowder raad dan ook altijd aan om je bindingen bij een shop te laten instellen. Door alle verschillende type bindingen kan het instellen van een binding namelijk per merk behoorlijk verschillen.
My DIN is bigger than yours!
Daarnaast is het juist doordat het skiniveau van belang is, verleidelijk om jezelf net ietsje te overschatten. Mede daardoor, is de DIN vooral onder de verdwaalde racers en skileraren onder ons een bekend topic. Menig plaatselijke dorpsheld heeft zijn DIN namelijk op een zo hoog mogelijke stand staan, om maar te bewijzen hoe goed hij wel niet kan skiën.
In de poeder is het echter wel enorm van belang dat je DIN goed staat ingesteld. Als je op een erg steile afdaling, zonder duidelijke reden je ski verliest, kun je in heel hachelijke situaties terrecht komen. Daarnaast is het in diepe sneeuw relatief makkelijk om op lage snelheid je knie te verdraaien. Een te zware DIN setting kan in dat geval je de das om doen. Tegelijkertijd wil je niet een te slappe DIN waarde, omdat je niet na het hucken van een hoog cliff wilt "double ejecten". Een hap sneeuw kan nooit kwaad maar het is toch prettiger om je mooie huck goed te landen...