Met zoveel nieuwe ontwikkelingen op gebied van splitboard gear doet een split tegenwoordig niet meer onder voor een solid. Toen ik een paar weken geleden de nieuwste Plum Feyan binding bij Snowcountry in mijn hand had was ik al onder de indruk, maar in de winkel spelen is niet hetzelfde als in de bergen dus ik wilde wel testen. Helaas was dit exemplaar al vergeven dus kon ik ‘m niet mee krijgen, maar gelukkig had ik vorig jaar al eens afgesproken om bij Plum langs te gaan voor een factory tour en wat praktijkwerk op de locale hellingen. Dus hup in de auto en gaan.
Na een rit van 11 uur eerst een espresso in de locale bar, daar komt Christophe ‘Tal’ Etallaz van Plum me van een compleet demo setje voorzien. Een kort Landrover ritje (om de sneeuwgrens te overwinnen) later staan we tussen de tourskiërs om te bouwen.
Ondertussen heb ik alles op gebied van split bindingen wel zo’n beetje aan mijn voeten gehad, en tegenwoordig zijn zowel Spark als Karakoram eigenlijk zo goed als perfect. Alle andere kleinere merken missen vaak net de praktische bruikbaarheid van die beide merken. Maar nu is daar opens een derde speler die ondanks een heel andere benadering toch een hele serieuze gooi naar beste splitbinding doet.
Ik dacht dat de binding redelijk vergelijkbaar zou zijn met een Karakoram, maar dat is ze eigenlijk technisch toch niet. Plum is een relatief kleine fabricant van tourski/rando bindingen maar kwaliteit, materialen en afwerking is echt heel mooi. Zien is geloven, want de foto’s laten niet zien hoe mooi deze binding gemaakt is.
Ik kreeg een standaard setje Feyans Carbon mee gemonteerd op een 164 Plum Prems splitboard. Gewoon zoals je die nu in de winkel kunt kopen dus. Tal stond op een prototype. Het mooie aan Plum is dat ze de binding dagelijks testen en ook regelmatig met kleine updates komen. Nadeel is dat Tal als hoofdtester dus een stukje fitter is dan ik, en dat ik na 11 uur autorijden meer zin in een bubbelbad had dan een top beklimmen. No rest for the wicked, we moesten die tourskiërs toch voorblijven.
De interface werkt met twee kleine driehoekige plaatjes met schuine kant, die door middel van een hendel op de binding stevig met elkaar verbinden worden. De binding klemt de boardhelften dus echt samen, iets dat Karakoram gebruikers ook al kennen. Verschil is echter de uitvoering. Dit system is iets slimmer ontworpen, en sneeuw en ijs hebben daardoor geen invloed op de werking omdat het klemmechanisme dit vanzelf wegdrukt. Een beetje het beste van een Spark en Karakoram samen dus, high tech maar betrouwbaar.
De straps zijn van Salomon en licht maar gewoon prima, en de highback is carbon en vrij stijf. De hele binding is stijf trouwens. Er zit een simple hendel op om forward lean in te stellen, en tijdens het skinnen kan je de highback heel ver naar achter zetten. Als geheel ziet het er behoorlijk sexy uit.
De tourmodus werkt ook met de hendel en een vaste pin, dus geen losse onderdelen meer. Tijdens skinnen voelt het allemaal heel solide, het werkt gewoon. Dit komt wel heel dicht bij perfect. Tussen alle topbindingen zit tegenwoordig maar weinig verschil maar voor mijn gevoel kon ik mijn enkel wat verder strekken bij de Plum waardoor het wat natuurlijker loopt. De heelriser is lekker breed, en heel makkelijk in gebruik. Er zit nog een heellock voor als je eigenlijk skier had willen worden op, maar dat is niet mijn ding dus die heb ik verder niet getest.
Ombouwen gaat moeiteloos, en vlot zoals het hoort. De afdaling is geen pipapoeder, maar verdiende bochten zijn altijd lekker gelukkig. De binding voelt zeer solide en stijf, misschien wel iets beter dan de concurrentie zelfs. Details.
Het board is vrij allround en prima te rijden. Ik heb er maar één lange afdaling op gestaan dus over de rijeigenschappen kan ik niet zoveel zinnigs zeggen. Wat wel opvalt is de doordachtheid van het geheel, en dat is denk ik ook de meerwaarde van Plum. Ze testen gewoon heel veel, en blijven verbeteren. Ik ben zelf een perfectionist (autist zegt mijn vrouw) als het om technische zaken gaat, en dan herken je perfectie. Een paar voorbeelden.
En misschien hebben we dan wel meteen wel de conclusie van de hele review te pakken. Want ondanks dat de binding maar in een paar details beter is dan de concurrentie, vind ik het complete board met alle hardware wel merkbaar beter doordacht dan alle andere sets waar ik op heb gestaan. Het board waar ik op stond, de Prems is voor mij te alround en klasiek maar verder heel prima.
Ze hebben echter ook een plank die “Talps” heet en waar ik best wel een arm en een been voor over zou hebben. Die heeft een 20 meter radius (that’s my shit), meer rocker voorin en een shape die voor mij beter zou zijn.
Dus durf ik dit setje zonder meer aan te raden, en dan vooral compleet zie ik er wel wat in. De vergelijking met een Spark is moeilijk te maken, omdat het zulke verschillende systemen zijn. Ik zou zeggen dat Spark nog steeds het meest simple en gebruiksvriendelijk is, zeker met de nieuwe pucks dit jaar. Maar de Plum is wel wat stijver, en misschien zelfs ook wel een fractie lichter.
Alleen de losse binding met crampons is echter nog steeds €150 goedkoper dan de vergelijkbare Karakoram Prime Carbon, en eigenlijk mooier afgewerkt dus ook daar is wel wat voor te zeggen.