[flickr-photo:id=3231300658,size=s]
In iedere gebruiksaanwijzing van een pieper staat dat je nooit een mobiele telefoon in de buurt van je pieper moet bewaren. In veel gebruiksaanwijzingen staat zelfs dat je de mobiel moet uitschakelen. Veel freeriders vinden dat, begrijpelijk, overdreven. Daarom een aantal verhalen waarom het misschien toch zo gek niet is.
Bij de [url=http://www.snowsafety.nl/Lawine\_III.html]lawine III[/url] cursus van het Snow Safety Center hielden we een verhaal over piepers, reddingen e.d. In de zaal stonden diverse mobieltjes aan en enkele laptops. Ik liep al kletsend rond met een pieper in ontvangststand en opeens ontving ik spontaan een duidelijk signaal: pieper op afstand 18. Dat signaal wilde ook niet zomaar meer weg. Pas na een meter of 3 a 4 verdween het weer. Kennelijk was de wirwar aan elektrische apparaten in de zaal genoeg om een [i]spooksignaal[/i] te genereren. Nu zul je zelden slachtoffers zoeken in een ruimte met zoveel elektronische ruis, maar het geeft wel aan dat piepers er wel degelijk gevoelig voor zijn. Vol goede moed maakte ik de presentatie af en we gingen aan de slag met ons onvolprezen [i]transceiver-trainingboard[/i]. Dat hadden we enkele weken daarvoor in dezelfde zaal ook al gebruikt, op dezelfde plek. Met veel succes. Het lag een meter of 10 verwijderd van de (inmiddels veelal uitgeschakelde) laptops. Veel ontvangende piepers van deelnemers bleken er dit keer echter niets van te bakken. Van de 3 voorgeprogrameerde signalen, ontvingen ze er met pijn en moeite eentje. Soms niets. De dichtstbijzijnde elektronische apparaten stonden ongeveer 3 meter verderop (ijskasten) en die hadden de voorgaande cursus geen problemen veroorzaakt. Piepers die eenmaal de kluts kwijt waren geraakt bleven daar ook last van houden.
Vlak daarna (toeval bestaat niet!) kreeg ik van Bert Jan Beneker een interessant verhaal. Daarin vertelde het hoofd van de reddingsdienst van [gebied=27]St. Anton[/gebied] dat ze ontdekt hadden dat hun portofoons de piepers in de war brachten. En wel op vele mogelijke manieren: de apparaten werden van [i]aan[/i] spontaan op [i]uit[/i] gezet, of ze gingen spontaan van [i]zenden[/i] op [i]ontvangen[/i] over! Dat zijn geen grappen en is een groot probleem. De reactie van de fabrikant liet niet lang op zich wachten en maakt het probleem niet kleiner.
[flickr-photo:id=3231311918,size=m]
Piepers (alle merken!) beschikken over magnetische schakelaars. Een andere magneet (bijvoorbeeld van de luidspreker van een portofoon, maar ook van een mobiel) kan de schakelaars daarom [i]omzetten[/i]. Vandaar het effect van [i]ON[/i] naar [i]OFF[/i] of van [i]Zenden[/i] naar [i]Ontvangen[/i] bij de reddingsdienst in [gebied=27]St. Anton[/gebied]. Maar er blijkt meer aan de hand te zijn. Piepers beschikken over zogenaamde ferriet antennes (ook analoge piepers). Die zijn hypergevoelig, omdat het vinden van een piepersignaal veel moeilijker is dan het vinden van een gewoon radiosignaal. Deze antennes kunnen voor langere tijd (tot een kwartier) ernstig van slag raken wanneer ze in de buurt zijn geweest van een magnetisch veld. Als in: ze doen hun werk niet meer! Dit verklaart wellicht waarom we eenmaal verwarde piepers, niet meer aan het werk kregen bij ons [i]transceiver-training board[/i].
Dit alles is ook heel interessant voor mensen die moderne jassen hebben met magnetische knopen. Fabrikanten van piepers waarschuwen hier nadrukkelijk voor! Of eigenlijk tegen. Een pieper verdraagt helaas geen jas met magnetische knopen! En verder is de situatie rond portofoons en mobiels duidelijk: NOOIT in de buurt van een pieper (minstens 50 centimeter afstand voor mobiels). Wat betreft die mobiel is dat natuurlijk geen punt: hij kan gewoon uit, want wie wil er nou gestoord worden tijdens een vette poederrun?
[quote]Rolf Westerhof is één van de initiatiefnemers van het [url=http://www.snowsafety.nl]Snow Safety Center[/url]. Hij reed al poeder toen het begrip freeriden nog niet bestond en geldt als dé autoriteit in de Benelux op het gebied van snow safety.[/quote]
Reacties
hmm… op zich toch wel weer kwalijk, de mobiels/portofoons uit te schakelen. Als er dan een persoon bedolven is onder de sneeuw moet je dus een ‘keuze’ gaan maken eerst te bellen of eerst de persoon te lokaliseren.
Trouwens, 50cm afstand is eigenlijk ook nogal wat. Als je bedenkt je pieper ergens op de buik te dragen is 50cm op hoofdniveau of onder de knie. Maar goed, wel een verhelderend verhaal.
Stel dat je je GSM in een stalen/koperen doosje of netje stopt. Kooi van Faraday etc. Dan heb je dus geen ontvangst meer, maar je pieper zou veilig moeten zijn. En zodra je je telefoon eruit haalt kan je bellen (na het verbinden met het netwerk). Maar nog steeds niet echt praktisch :-(
Het geeft in ieder geval aan hoeveel ruimte voor innovatie en verbetering er nog is op het gebied van lawinepiepers. Ergens is het bizar. In de jaren '60 liepen we al op de maan, maar anno 2009 hebben we nog steeds geen gemakkelijk systeem om iemand snel onder de sneeuw te lokaliseren.
Het is niet zo heel simpel, aangezien radiosignalen nou eenmaal lastig exact te peilen zijn. Zeker niet met een klein, licht apparaatje dat lang loopt op een stel duracells.
Misschien is de toevoeging van satelliet technologie mogelijk. Bijv. een combinatie van een pieps die een GPS (met WAAS / DGPS) positie zendt naar een satelliet, of direct naar de ontvanger van je maten. Je pieps moet dan ook de positie van het slachtoffer kunnen ontvanger van de satelliet of direct van de pieps van je maat onder de lawine.
Dan zou je tot op enkele meters kunnen zoeken mbv satelliet signaal en de laatste meters met “traditionele” pieps technologie.
In de bergen is de satelliet dekking alleen niet altijd 100% (bijv niet in een couloir met steile wanden). Daarbij komt dat de wereldwijde piepsmarkt relatief klein is en het een groot risico is voor bedrijven om miljoenen te investeren in de ontwikkeling van een dergelijk system. Niet veel mensen zullen bereid zijn 1000 E voor een pieper neer te tellen.
Ja, dat en bovendien ben je met GPS gebonden aan de line of sight. En dat is een lastige, zo onder de sneeuw…
Ja, line of sight, maar dat geldt vooral voor zeer dichte materialen (beton, staal). Het signaal gaat bijvoorbeeld wel door wolken heen, een paar meter sneeuw zou misschien wel kunnen.
Vergeet GPS. Zichtverbinding is al snel een probleem. Zoniet dan levert het niet eens zo veel op: voordat je GPS signaal heeft en dat signaal steady is, ben je op de meeste lawinevelden al een heel eind onderweg met je pieper. Fijnzoeken kan toch niet met de GPS. En dan laat ik nog buiten beschouwing dat er een signaal moet komen waarmee de ene GPS met de andere kan communiceren (dat zou mogelijk via wireless kunnen, zoals bij de Pules mogelijk is voor de Vital functie).
ik heb standaard m’n mobiel uit in m’n rugzak zitten. Haal speciaal voor vakanties de pincode eraf (kunnen anderen er ook mee bellen en hoef je die in een noodsituatie niet te onthouden) plus het noodnummer van de dichtbijzijnde reddingsdienst onder sneltoets #9.
\
of dat werkt? gelukkig nog niet hoeven testen…
\
Is het ook niet zo dat Werner Munter en Manuel Genswein een CEN norm voor lawinepieps hebben bedacht (die volgens mij ook is aangenomen maar kan m ff niet vinden) waarin vastligt dat het combineren van functies anders dan zoeken/ontvangen verboden zijn? Dus GPS, hoogtemeter (Pieps?), wifi contact onderling (Mammut Pulse?), etc
\
kijk http://www.genswein.com/downloads/Facts about the 3rd revision of ETS 300 718.pdf voor correspondentie over dit onderwerp
Ik kan me nog herinneren dat ik vorig jaar met Lawine II een signaal had. Mijn pieper gaf iets van 2 meter aan. Terwijl er in de verste verte (laten we zeggen 25 meter) geen pieper te bekennen was…
oh ja, en als je op het strand oefent willen de riolering en telefoonlijnen van strandtenten ook nog weleens raar doen (blijven 's winters ook ligggen als de tenten weg zijn).
Helemaal was het leuk toen ze het Scheveningse strand aan het opspuiten waren met die grote metalen buizen…
@teleaddict: er is een CE/EU norm, maar daar vallen extra functies buiten. Genswein en Munter hebben zeer zwaar gepleit voor het weglaten van zaken als hoogtemeters, kompassen e.d. Niet voor wireless overigens. Het zal voorlopig echter niet aangenomen worden bij gebrek aan consensus. De Ortovox S1 en versies van de Pieps DSP hebben bijvoorbeeld dat soort functies.
GPS valt al uit onder een nat bladerdek, onder de sneeuw is dat al helemaal een probleem. Je hebt dan ook niet veel aan de laatst bekende locatie.