Poedertrip Dinsdag: Andermatt en beyond...

Poedertrip Dinsdag: Andermatt en beyond...

[flickr-photo:id=3281669158,size=s] Het is eind januari als ik helaas moet besluiten om maar niet met [url=http://www.snowsafety.nl/Lawine\_III.html]Lawine III[/url] mee te gaan naar [url=http://www.wepowder.nl/oord?rid=34]Disentis[/url] dit jaar… Jammer maar helaas. Maar met het [url=http://www.wepowder.nl/node/1061]14e poederalert[/url] in de lucht, uitstekend materiaal en een credit card die nog niet maximaal in het rood staat ga ik die afgeblokte dagen toch maar benutten. Ik rijd naar een maat (Andrew) in [url=http://www.wepowder.nl/oord?rid=31]Andermatt[/url] met het idee om de poeder achterna te rijden.

Echter ik kom na een eenzame rit, uiteindelijk amper Andermatt in gereden, zo hard sneeuwt het hier. [url=http://www.wepowder.nl/user/9]Morris[/url] gaf aan dat het zou föhnen en dat doet het! In het hoofddal is het 8 graden celsius! Pas halverwege Göschenen en Andermatt verandert de regen in sneeuw maar dan gaat het ook hard: plaatstelijk wel 10cm vers op de weg! Het laatste stukje naar het appartement van Andrew, in Hospental, moet ik zelfs achteruit rijdend het dorp in omdat ik [url=http://www.wepowder.nl/phpBB3/viewtopic.php?f=4&t=71]geen 4x4 heb ;)[/url]

We drinken nog een lekker Belgisch biertje omstreeks 24.00 en spreken af morgen niet te vroeg op te staan. Ik moet bijkomen van een lange rit en het sneeuwt toch als een dolle. Daarnaast verwachten we dat de stufes door het plafond zullen schieten: veel wind en ruim de kritische neuschneemenge overschreden… ik verwacht [url=http://www.wepowder.nl/node/899]lawinegevaar 4[/url] (en dat blijkt te kloppen).

De volgende dag (zaterdag) blijkt mijn verwachting waarheid. Het sneeuwt en föhnt nog steeds, en de bergen zijn amper te zien agv de laaghangende bewolking. Het hoge lawinegevaar leidt op zaterdag zelfs tot het sluiten van skigebieden en even is de hoofdweg uit Andermatt zelfs enige tijd gesloten… Met de bekendheid en goede bereikbaarheid van [url=http://www.wepowder.nl/oord?rid=31]Andermatt[/url] verwacht ik drukte. Dat in combinatie met de bewolking, sneeuw en gebrek aan bomen zal het skien ook niet zo denderend zijn. Om dan nog de belangrijkste overweging: stufe 4, hoog alpien terrein en beperkt overzicht nog maar niet te noemen… die laatste kan dodelijk zijn.

We gaan dus treinen. Een van de voordelen van Andermatt. We zoeken dus eigenlijk een hoog gebied (koude) met bomen. Die combinatie vindt je niet. Bomen in de Alpen groeien tot ca 1800m. Dan naar het zuiden? Nope. Daar ligt het zwaartepunt van de storm. Zeer hoog lawine gevaar en daarnaast lijken de zuidelijke skigebieden naast snel dicht te gaan ook nog eens een a-relaxed beleid te hebben tav freeriden.

We treinen daarom maar richting westen. Een ideaal gebiedje in het volgende dal blijkt dicht te zitten dus rijden we uiteindelijk met de trein door naar Bellwald. De naam doet bomen vermoeden… Maar we geven eigenlijk al een beetje de hoop op lekker skien op: het gebied ligt laag en het is stik warm: in het dal regent het en is alles wolken. Nu ja, we zijn hier nu, dus skien zullen we… Vanaf het station (regen) gaan we met een soort 4 persoons gondeltje naar het dorp (natte sneeuw). Hoe hoger we komen, des te meer we de wolken in trekken. Maar het wordt ook kouder. Uiteindelijk komen we onderaan de eerste stoeltjes lift aan in dikke mist waaruit vette vlokken sneeuw vallen. Omdat we al zo lang in de wolken zitten, krijgen we stiekem de hoop dat we nog boven de wolken uit kunnen komen.

In elk geval lijkt de sneeuw hier wel OK. En als we eenmaal in de lift zitten lijkt het zowaar af en toe lichter te worden. Wel zien we hier en daar plaklawines die afgegaan zijn. De toestand is wat dat betreft kritiek. Opletten dus, zeker gezien het feit dat we het gebied niet kennen. We knallen eerst eens de deels verspoorde piste af. Dan spotten we een mooie mellow helling met kleine boompjes. En verdraaid, we staan er nog niet of het begint zowaar open te trekken… Vet. We schieten wat foto’s waarvan onderstaande foto het beste is.

Mikey-bellwald
Mikey-bellwald

Met het verbeterde zicht spelen we nog met het lawine gevaar: we proberen juist mini plakjes af te ‘ski cutten’ langs paden en hele kleine roll overs. Onwaarschijnlijk hoe weinig extra hellingshoek er nodig is om toch een plak te laten glijden. Let wel, we blijven met gepast respect VER van alle grotere hellingen. Na nog een paar mellow afdalingen houden we het voor gezien. We halen nog effe snel een lekkere kaasfondue en stappen dan weer in dichte soep in de trein…

[flickr-photo:id=3280826299,size=m]De volgende dag besluiten we naar [url=http://www.wepowder.nl/oord?rid=34]Disentis[/url] te gaan. We hebben in de trein terug vanuit Bellwald via de telefoon een aantal [url=http://www.snowsafety.nl]SSC[/url] cursus deelnemers vernomen dat ze het daar lekker hebben gehad. Daarnaast, de Gemsstock in Andermatt is alleen aan de onderkant geopend en wederom prut zicht. Geen Andermatt omstandigheden dus. Eenmaal in Disentis aangekomen blijkt het ook hier verdraaid warm te zijn. Gelukkig is het lawine niveau ‘maar’ 3. Vet opletten dus, want 3 is nou net een van de meest tricky stufes. Vanwege matig zicht rijden we eerst een paar keer wat verspoord terrein bovenin het gebied. Niet slecht maar hier doe ik het ondertussen niet meer voor (ik raak door al die [url=http://www.wepowder.nl/gids/]wePoedertrips[/url] verwend…).

Dan maar lager naar de bomen. Bomen geven perspectief. Iets wat het poederrijden zo veel prettiger maakt. Een eerste afdaling is niet alles maar dan na wat bestuderen van de hoogtekaart vinden we een paar hele mooie afdalingen die ‘officieus’ gereden mogen worden. Heerlijk steil terrein met wat pillows. We komen er een paar locals tegen die vertellen dat dit ook wel ‘Super Marioland’ wordt genoemd. We begrijpen waarom. Het is echt lekker spelen hier en de bomen houden de sneeuw ook goed droog. Vanwege het slechte zicht maken we niet veel fotos. De beste hier links…

Dag 3. Pino. Waarom maffe scandis bevechten voor elk beetje poeder? Andrew kent een lekker rustig en onbekend gebiedje met mooie lijnen niet ver van Andermatt. We gaan per trein naar secret area X. First lift betekent first tracks onder de lift. Met wel 6 of 7 andere poederzoekers is de concurrentie bepaald niet moordend; zeker niet als eenmaal blijkt dat zij zich tot de hele evidente afdalingen houden. Eest strepen we als eerste die hele voor de hand liggende lijnen af. Ik krijg een rondleiding door het gebied en kijk mn ogen uit. En ondanks de perfecte omstandigheden hebben we overal first tracks: kleine familiegebieden zijn de bom!

[quote]Hélémaal te gek. Het mogen dan misschien niet de uber serieuze hoog alpiene biglines zijn van de betere ski porno maar man wat is dit gaaf. Beter dan dit wordt het nooit, dat geeft long time ski bum Andrew zelfs toe.[/quote]

Dan het bos in. Ineens staan we boven een double drop cliffje van een metertje of 4. Andrew doet m in tweeen maar geeft daarna aan dat ie best in een keer kan… De sneeuw is bizar diep en zacht dus ik ga… en stick die mofo. In de uitloop komen we nog een pillowtje tegen waar Andrew nog een paar platen schiet (dit is dus niet dat cliffje).

[flickr-photo:id=3280826819,size=m][i]“You ready for some real skiing now, after the warm up?”[/i] Duh…het wordt nog wat steiler en de pillows zijn hier echt ZIEK. Van halve meter hobbels tot VW Kevertjes en meer… En die sneeuw vraagt, nee smeekt er om, om die pillows te nemen. Zo hard mogelijk. Andrew begint wat rustig maar als ik helemaal los ga, kan hij ook niet achter blijven. Na elke run staan we als verliefde jonge meiden te giegelen van plezier. Ik heb nog nooit zo veel plezier gehad. Dit is echt bizar. Alles kan en alles lukt. Ik voel me een ski god in een TGR film. Fuck Pollard, kijk hier voor het echte pillow skiing!

De fotos zijn niet denderend maar we kunnen ook eigenlijk niet stoppen om ze te nemen. Daarnaast, tussen de bomen op N hellingen is het licht toch niet alles… De ene na de andere afdaling volgt totdat we de liftie moeten smeken om nog een laatste keer omhoog te mogen… het mag! Nog een voordeel van die kleine maar o zo fijne gebiedjes. First lift, last lift en geen lunch. Dat zegt al genoeg. En ook na run ‘ik ben de tel kwijt’ door dit deel van het bos blijft het lachen niet uit. Hélémaal te gek. Het mogen dan misschien niet de uber serieuze hoog alpiene biglines zijn van de betere ski porno maar man wat is dit gaaf. Beter dan dit wordt het nooit, dat geeft long time ski bum Andrew zelfs toe (ook voor hem is dit misschien wel z’n beste dag ooit)… ik kan nu stoppen met skien.

Nou ja, zo’n dag is verslavender dan heroine. Dus ik wil terug. Nee, ik moet terug. Sterker nog, ik heb m’n operatie zelfs naar achteren verplaatst om misschien nog een keertje te mogen. Helaas zit nu de trip er weer voor me op. Met een grijns van oor tot oor rijdt ik alleen terug naar NL waar ik om 03.00 in bed plof. En zonder dollen, ik droom van die pillow runs. Man wat perfect, wat lekker, wat ben ik dankbaar… Alles werkte mee: vrouwlief (wat is het een schat dat ze me die ruimte geeft), weer, vrienden, materiaal (lekkere kleding dat ACG spul!), sneeuw en terrein… PERFECT.

Hier doen we het voor. Superdupapoeder voor een faire prijs. Totale kosten voor 3 dagen poeder en trein rijden zijn: 200 (algemeen + trein) + liftpassen (29+33+25) Sfr. Kortom: 290 Sfr wat zo’n 180 eurootjes maakt.

[quote]Telemikey is 36 jaar, getrouwd en vader van twee kinderen. Staat al 33 jaar op skis waarvan zo’n 8 jaar op tele’s. Werkt serieus aan het verbeteren van zijn safety-skills en heeft de inmiddels Lawine 1 en 2 afgerond en de theorie van lawine 3 gevolgd. Hij hoopt volgend jaar de praktijkcursus te volgen. Telemikey is lid van het wePowder/[url=http://www.nike.com/nikeacg/?sitesrc=EMEALP]Nike ACG[/url] team.[/quote]

Credits voor de foto’s gaan naar Andrew Lerner.

[flickr-photo:id=3281648318,size=s][flickr-photo:id=3280826509,size=s][flickr-photo:id=3280826447,size=s][flickr-photo:id=3280826299,size=s][flickr-photo:id=3280826093,size=s][flickr-photo:id=3280826819,size=s]

telemikey

Reacties

Toerist
JaapvRAuteur17 februari 2009 · 13:47

like i said, zit niet zo te stoken man!

:)

Toerist
AnoniemAuteur17 februari 2009 · 14:25

de beste man kan wel aardig plaatjes schieten, op freeride.se staan ook nog een paar juweeltjes van zijn hand :)

Expert
robbieAuteur17 februari 2009 · 14:25

Klinkt als een epic trip Mike.

Kussens zijn de bom, wil wel een keer met je mee naar Supermario land!

Toerist
AnoniemAuteur17 februari 2009 · 15:11

Echt superbeschreven, iedereen die hierna nog geen zin heeft om te rijden moet accuut zijn membership inleveren ;)

ps mike waar ken je die andrew van? tgr?

Gevorderd
telemikeyAuteur17 februari 2009 · 15:51

telemarktips en TGR (daar is hij ‘schnappi’)

White room,Pillow lines,I rule
Gevorderd
DioAuteur17 februari 2009 · 19:53

Lekker verhaal man. En het is ook nogges echt gebeurd. Dat is helemaal goed.

Life is short. Buy the shoes. Take the trip. Ride the line.
Expert
meteomorrisAuteur22 februari 2009 · 22:04

@Mediahaas… stap later dit seizoen maar ff bij me in de Syncro… Dan blindoeken we je en rijden die kant op ;-)

powfinder.com
Toerist
fishamp;sticksAuteur25 februari 2009 · 20:00

Nice!

Wij hadden de week ervoor meer geluk in Andermatt maar idd Scandi stress In de echt diepe stukken dicht tegen de bomen is r meer pow en zijn r minder Scandi’s ;-)

Micro resorts = Zen rides

Greetz

Reageren
Mis helemaal niets meer!

Ontvang het laatste nieuws, PowderAlerts en meer!