Donderdag Geardag: Welk poederboard past bij jou? Dupraz D1 (ge) test.

[flickr-photo:id=3254231894,size=s][i]Zo in m’n sas op m’n Dupraz[/i]. Dit sms-je kreeg ik afgelopen week binnen. Costijn had het genoegen om een paar dagen de Dupraz D1+ te testen. Na [url=http://www.wepowder.nl/user/530]Mediahaas[/url] et moi de derde freerider die de creatie van Serge Dupraz eens stevig aan de tand mocht voelen en er blijkbaar mee in z’n sas was. Nu de sneeuw aan het opdrogen is, tijd voor een conclusie. Met pijn in ons hart gaan we het board terugsturen naar Serge.

[b]Dupraz?[/b]
Op de ISPO belandden we na een lange zwerftocht op de stand van [url=http://www.dupraz-ch.com/]Serge Dupraz[/url]. Serge is een oudgediende en heeft een niet te onderschatten rol gespeeld in de snowboard- en skiwereld. Hij is de shaper van de legendarische Hot one Sixty en daarmee grondlegger van de taillering in ski’s en boards. De Hot one Sixty was voor z’n tijd namelijk een revolutionair board met staalkanten en een radius van 6 meter. Heel anders dan de kaarsrechte tandenstokers waar skiers toentertijd op reden en ook heel wat anders dan de eliptische vormen die je toen zag bij wat poederboards (en nu ook weer deels ziet in ski’s als de [url=http://www.k2skis.com/products/skis.asp?id=12]K2 Pontoon[/url] en [url=http://www.armadaskis.com/product/skis/ARG.php]Armada ARG[/url] en een snowboard als de [url=http://www.lib-tech.com/snowboards/hammock.html]Lib Tech T.Rice banana Hammock[/url]. Serge boodt met zijn boards Serge Vitelli een platform om z’n signature Vitelli turn tot een standaard te maken.

[b]Tegenstroom[/b]
Waar hij eerder tegen de totaal gehypte freestylestroom moest inroeien, heeft hij nu de rocker-hype tegen. Maar goed, ooit begonnen als windsurfshaper weet hij wat het is om tegen de stroom in te rijden. Nadat HOT ter ziele ging, viel Serge weer terug op datgene waarom hij ooit met snowboard begonnen was; het bouwen van een snowboard dat poedert als een surfboard en ook nog lekker te rijden is op pistes en slechte sneeuw.

[b]Getest[/b]
Met z’n drietjes hebben we het board getest in Ost-Tirol, Disentis en Davos-Klosters. Hoewel we allemaal van andere boards komen hadden we een ding gemeen. Waren we eenmaal de Dupraz aan het testen, dan moest er een verdomd goed excuus komen om het board weer af te geven. Als excuus werd veelal aangedragen dat de tijd om goed te testen te kort was. Al met al is het board gedurende 14 dagen stevig aan de tand gevoeld. Uitgebreider dan welke in Nederlandse bladen gepubliceerde board- of skitest dan ook in de Benelux.

[b]De voordelen[/b]
[flickr-photo:id=3254231584,size=m] Het board heeft een echt surfy feeling, waardoor je je lekker laag in de bochten kon ingaan. Als je niet beter zou weten zou je welhaast de barrel in willen knallen. Dit surfy gevoel zorgde voor hele dikke sprays en veel druk onder het board. Opvallend was ook de wendbaarheid in het bos. Ondanks zijn lengte voelde het board aan als een kort fishje, maar met meer stabiliteit op hoge snelheid door zijn lengte. Open faces rijd je dan ook af als op een swallowtail. Dikke lijnen, weinig bochten, grote sprays. Serieus strepen kortom. Opvallend was ook hoe makkelijk je een 360 draait. We waren eensgezind. Top. Minder eensgezind waren we over het uiterlijk. Ik had nogal wat vooroordelen, maar z’n rij eigenschappen deden deze snel verdwijnen.

[b]Nadelen[/b]
natuurlijk zijn we ook kritisch. Op rechte vlakke paden is hij wat zoekerig. Ook is het board geen fan van hardpack en buckels. Het board zou dan wat minder stijf in de tail mogen zijn. Maar goed wellicht dan een normale en minder stijve d1 dat probleem niet heeft. De enorme taper maakt het board ook geen topboard voor lange traverses. Vanzelfsprekend rijdt zo’n board ook minder goed switch. Hoewel…

[b]Conclusie[/b]
Het is geen quiverkiller, dat niet. Maar hij rijdt verdomd lekker. Ik ga er alles aan doen om er volgend jaar eentje in m’n boardbag te hebben.

Onderstaand het ongecencureerde verslagje dat ik nog van Haas op de mail kreeg;

[i]Dupraz… Op de ispo had ik 'm voor het eerst in handen. De Dupraz Al pratende met Serge Dupraz, de shaper van de Dupraz boards en de uitvinder van de sidecut (zoals ik me door onze meteo heb laten vertellen) begon ik steeds meer zin te krijgen dit board eens onder mijn voeten te strappen en 'm eens flink van jetje te geven. Toegegeven als swallowrijder (toch al een jaar of 8 op mijn rossi 185. begrafenisondernemer) vond ik de Dupraz met zijn 178 ietwat klein ogen. maar de veelbelovende woorden van Serge en het feit dat we er direct eentje meekregen om te testen deden m’n twijfels verdwijnen. Dit board moet wel een toppertje zijn… De eerste runs maakte ik op de Dupraz D1+ in Ost Tirol. Wat me meteen ietwat rouw op m’n dak viel was de enorme taper (toch al gauw 3 cm! meer dan mijn swallow) waardoor de neus een duidelijke vinger in de pap heeft waar het gaat om de koersbepaling. Een ingezette bocht is definitief! Na twee runs was ik er aan gewend en begon het feest. Met een vrij starre staart heeft de D1+ een ferme pop in huis. links en rechts over touwtjes en boompjes ollien is dan ook geen probleem. Het ontbreken van een klassieke zwaluwstaart, doet vermoeden dat de Dupraz zich in de pow en de traverse ook easy switch laat rijden. Hij rijdt goed switch, maar in vergelijking met een [b]normaal[/b] board is ie switch in sleeplift, pow tussen bomen, en flauw dalende traverse toch niet echt een topper. Dit, zoals ook met veel andere stijve boards. (ik herinner me daar een boardje van nitro met dat samoeraizwaard erop)
Graag zou ik de D1 zonder die plus (is ietwat minder stijf) eens willen testen. Zou me niet verbazen als die me nog beter bevalt, ik hou niet echt van superstijve decks en ben ook nog es 5 kg afgevallen tijdens de scc camps in davos. Één ding moge duidelijk zijn; een Dupraz D1 zit vanaf volgend seizoen in m’n quiver![/i]