Poedertrip Dinsdag: safe trippen in Davos-Klosters

Poedertrip Dinsdag: safe trippen in Davos-Klosters

[flickr-photo:id=3400647593,size=s] Niet zo heel lang geleden werd ik geconfronteerd met de gevolgen van niet safe poeder rijden. Ik zal je details besparen, maar dit voorval inclusief de continue aandacht van Meteo Morris voor Safety in zijn verse sneeuw berichten was voor mij en m’n vrienden de aanleiding om vanaf dat moment safe te gaan rijden. Niet veel later zaten we in de Uithof voor een leerzame maar confronterende theorie cursus van het [url=http://www.snowsafety.nl]Snow Safety Center[/url].

Maar echt leren doe je in de praktijk. De theorie was een goede opwarmer en direct besloten we ons in te schrijven voor de Snowsafety praktijkweek in [url=http://www.wepowder.nl/oord?rid=33]Davos-Klosters[/url]. Na de theorie volgden wat poedertripjes waarbij ik rijkelijk verse sneeuw scoorde en het geleerde in de praktijk probeerde te brengen. Dat leverde wel wat vragen op. Daarom nu eindelijk de praktijk-cursus. De weergoden lijken ons gunstig gestemd, want het [url=http://www.wepowder.nl/node/1329]21ste poederalert[/url] gaat zijn ding doen en meteo Swiss geeft zelfs weeralarm af voor onderweg.

[quote][url=http://www.wepowder.nl/user/479]Paddy[/url] is 42, getrouwd en vader van [url=http://www.eefje.mooiste-baby.nl/]twee kids[/url].
Op zijn 18e stond hij voor het eerst in de sneeuw. Toen hij 30 was ruilde hij zijn ski’s in voor een snowboard. Vanaf dat moment rijdt hij alleen nog maar poeder. Na een vervelende ervaring direct het besluit genomen om meer aan Safety te doen. Dit jaar direct begonnen met [url=http://www.snowsafety.nl/Lawine\_I.html]Lawine 1[/url][/quote]

Vrijdagmiddag 6 maart vertrek ik met mijn neef Rob en Mathijs richting Zwitserland. Van onze mede [url=http://www.doubleup.nl/]dubbelupper[/url] Sander krijgen we s’ochtens zwaar gedeprimeerd te horen dat hij ziek in bed ligt en niet mee kan naar Davos. Na een minuut stilte raken we lichtelijk in paniek…. hoe krijgen we nu al dat bier op? Want weliswaar ga ik om serieus te werken aan m’n safetyskills, het blijft voor mij ontspanning en niets is lekkerder dan een biertje na een dag knallen.

[flickr-photo:id=3401453164,size=s] Gezien de voorspelde weerellende (40 cm puf in de Vogezen) rijden we over Lindau. De reis gaat vlot en pas bij Heilbronn begint het te sneeuwen. Een mega dikke hamburger onderweg stilt de stevige trek en we genieten van de vlokken die naar beneden dwarrelen. We zetten de reis voort en het blijft gestaag sneeuwen, maar opeens in Zwitersland wordt het droog. Goed voor de reistijd, slecht voor onze gemoedstoestand. Niet veel later begint het in de buurt van Davos weer te sneeuwen en rond middernacht komen we aan bij [url=http://www.lengmatta.ch/de/index.php]Landgasthof Lengmatta[/url]. Na een korte begroeting met de Amsterdam posse die buiten staat te genieten van de sneeuw, dalen we af in een soortement atoomschuilkelder. We slapen op een nagenoeg lege slaapzaal in de Schutzraum samen met een paar uitgefreakte hippies!

[flickr-photo:id=3401453230,size=s]De volgende ochtend volgt er een verrassend goed, luxe en uitgebreid ontbijt. Niet veel later gaan we zonder sneeuwkettingen op pad naar Selfranga, alwaar we de komende dagen zullen verblijven. De bergweg omhoog is besneeuwd en glad. Wat blijkt als het (bijna) niemand lukt om zonder kettingen omhoog te rijden. PeeJee rijdt zonder kettingen luid toeterend omhoog en komt een paar tellen latr weer vol gas achteruit voorbij. Ook hem lukt het niet. Sterker nog, niet veel later volgt een spectaculaire 180 to wall move waarbij zijn trekhaak zijn auto redt van verdere schade. De nobelprijs voor de uitvinder van de trekhaak lijkt me als nog op zijn plaats! Safety en poederrijden doe je niet alleen op de berg, maar ook op weg naar de berg. ;-)

De tweede helft van de ochtend gaan we met z’n allen op pad. Wolfgang Hackel, Martijn Schell en Michiel Engelsman zijn de berggidsen die ons de komende dagen begeleiden. Na wat voorrijden volgt de groepsindeling en kunnen we eindelijk op pad.

[flickr-photo:id=3401453270,size=s] Er ligt 20 cm verse poeder en het zicht is niet optimaal. Het lawinebericht geeft stufe 3 [i]Erheblich vor allem fur Triebschneehange aller expositionen. [/i] Optimale omstandigheden voor een lawinetraining! Ondanks het matige zicht gaan we toch een poging doen om onder begeleiding van Martijn Schell de backcountry te verkennen. In ons enthousiasme hebben we de snelheid niet helemaal onder controle zodat Rob en Mathijs elkaar hard tegenkoemen. Een ski verdwijnt op hoge snelheid uit het zicht, waarna we met zijn allen gezellig kunnen gaan prikken. De poeder op deze helling is dik, maar we houden ons keurig aan de lawinewetten. Het schatten van de hellingshoek blijkt lastig, maar onze gids Martijn loodst ons op de veilige hellingen naar beneden.

[flickr-photo:id=3400647457,size=s] Mooiste afdaling van de dag? Dat is toch de laatste tree-run. Samen met Martijn en Michiel van [url=http://taste.soulonline.nl/index.php]Taste[/url] raggen we als kirrende kleine kinderen door het grote, donkere bos! Met een dikke smile komen we weer met de bus bij ons gastverblijf aan waar de biertjes ons lekker zullen smaken …. Althans… Maarten Huisman van SSC heeft namelijk zijn uiterste best gedaan om een aantal lawinepiepers te verstoppen die wij als de bliksem moeten gaan zoeken. Deze sessie waarin we leren werken met pieper, sondeer en graaftechnieken maakt de dag compleet. In het schemerdonker gaan we uitgeput , maar voldaan eten.

Zaterdag voorzichtig de gordijntjes open en ja hoor blue bird!! Buiten is het lekker fris en we gaan met onze gids Martijn naar de Jakobshorn met als plan dikke poeder scoren! Martijn is een relaxte gids die tegenwoordig in de Franse zuidalpen woont. Zijn relaxheid en neus voor poeder maakt dat er absoluut geen sprake is van poederstress. Iedereen gaat vandaag scoren. Een korte traverse leidt ons naar een maagdelijk wit poederveld waar wij onze handtekeningen in de sneeuw zetten. Na een eindeloze afdaling volgt een hike van 40 minuten terug naar de “bewoonde wereld”. We hebben wat zuurstof en vocht tekort oplopen, maar uiteindelijk gaat de hele ploeg weer op pad. Onze gids Martijn weet een goede mix te vinden tussen theorie en hoogtemeters. Aan het eind van een heerlijke poederdag gaan we met de spitstrein terug naar Klosters. Na een evaluatie van de dag introduceert Maarten Huisman het zogenaamde pieperbord. Een soort van miniatuur-indoor-pieper-zoeken-veld! Ideaal om te oefenen. Uiteraard onder het genot van een lekkere Zwitserse pint!

normal_IMG_3311_3
normal_IMG_3311_3

De zondag ga ik met de snelle jongens op pad. Na een flauw zonnetje, trekt de hemel snel dicht en de verwachting is dat er 's middags een sneeuwstorm volgt. Onze gids Wolgang Hackel, een wat oudere jongere van 47 met een bom aan ervaring, weet ons jonkies wel te laten zweten. Zelf blijf ik in de achterhoede samen met de tailguide Constijn die een testboard van Dupraz rijdt! Wat een vet board. We rippen de Weissfluhjoch en de Weissfluhgipfel aan flarden en nemen telkens weer een bus en daarna een treintje terug naar de top. Niets mooiers dan effe chillen in een bushokje! We smachten naar rust, maar bij thuiskomst moeten we nog 2 lawineslachtoffers uitgraven. In een mooie tijd van 7 minuten hebben we ze gevonden en kunnen we met een gerust hart naar het [i]hotel[/i]. Maar de dag is dan nog niet voorbij. Bij thuiskomst krijgen we namelijk de opdracht om met behulp van [url=http://www.wepowder.nl/node/1375]geografische kaarten[/url] wat routes voor de volgende dag uit te stippelen. Wolfgang ziet het hele gebeuren met argusogen aan… De volgende zal blijken waarom.

[flickr-photo:id=3400647831,size=s]Om de dag definitief af te sluiten duik ik eerst nog met Morris en Michiel het [i]tunehok[/i] in om de boards weer in goede shape te krijgen. Na een paar pinten een potje pokeren met de Amsterdammers wordt het tijd om onze slaapzaal op te zoeken.

Maandag is de laatste dag en s’ morgens vroeg word ik gewekt door de sneeuwschuiver. Veel te vroeg mijn nest uit en ik zit als eerste aan de ontbijttafel. Vandaag gaan we onze zelf geplande routes rijden! Een dik pak verse poeder van 40 cm, bleu bird en stufe 3. |Oeps. Geen wonder dat Wolfgang al met argusogen keek. Hij had niet alleen naar de geografische kaarten, maar ook naar de weerkaarten gekeken. De ochtend is koud en zonnig en we nemen de tijd om wat foto’s te maken. Wolfgang heeft wederom zeer veel geduld als we moeite hebben met het inschatten van de onderlinge afstand en de discipline om niet allemaal tegelijk naar beneden te rossen, maar laat ons wel duidelijk merken dat we hiermee onszelf in gevaar brengen. Safety is discipline. Maar ook voorbereiding. De omstandigheden zijn van dien aard dat we niet al onze geplande routes rijden, maar ons plezier is er niet minder om. Michiel brengt wat Freestyle-elementen in zijn route en dropt wat pillows! Die gast moet haast wel van rubber zijn… wat een soeplesse! De dag is om voor we het in de gaten hebben en we sluiten af in een gezellige stube.

Zo gaar als een pianosnaar, met een blauwe ass, maar met een grote grijns op mijn gezicht rijden we 's avonds weer naar Nederland. Onderweg eten we onze laatste Frankskes op en zien we urenlang witte strepen op het asfalt in de donkere nacht…… mijn gedachten dwalen steeds af naar de fantastische lawinetraining waar we veel, heel veel geleerd hebben en ontzettend veel plezier hebben gemaakt. Maarten, Rolf maar ook Michiel, Martijn, Wolfgang, Morris en Costijn nogmaals bedankt en tot lawine 2!

Grzzzzzzz p@ddy
© woorden en beelden Paddy

Eerdere verhalen van Paddy:
[url=http://www.wepowder.nl/node/1240/]Freeriden in Oberstdorf[/url]

[flickr-photo:id=3400647929,size=s][flickr-photo:id=3401453742,size=s][flickr-photo:id=3400647779,size=s][flickr-photo:id=3401453578,size=s][flickr-photo:id=3401453376,size=s][flickr-photo:id=3400647473,size=s]

paddyodenneboom

Reacties

Toerist
AnoniemAuteur31 maart 2009 · 13:07

heerlijk verhaal, leest lekker weg! Neem aan dat jij jongens ook nog wel het een en ander hebt verteld ;)

wie is btw die gozer met oranje jas ( ene foto helm andere muts?)

Gevorderd
DioAuteur31 maart 2009 · 20:25

Zit met open mond naar die foto van de voordeur van Längmatta te kijken. Zo heb ik 'm nog niet eerder gezien. Echt heel veel pof. Lekkkerrrr!

En ook een Fijn Verhaal. Vooral dat herkenbare stukje over Wolfgang. Volgens mij herhaalt zich dat elk jaar :) Jaaah, das passt.

Wat me nog zo goed bij staat is dat je in vijf dagen tijd een compleet andere kijk krijgt op de berg en hellingen om je heen. Wat zie je op de helling, waar kwam de wind vandaan, zie je de kleurverschillen tussen de ingewaaide sneeuw en de rest van de helling. Herken de lippen, dünen, sastrugi. De sneeuw op de bomen, Hoe ligt de sneeuwwaaier in de bochten van de skiër die je voor ging. Waar kan je heen, waar liggen de isles of safety. Is er S-gelände, helling convex of concaaf, knijpt de afdaling. Hoe is de expositie en de micro-expositie. Zo veel om allemaal in het koppie te krijgen.

En ook erg fijn, vet terrein daar om te rijden.

Life is short. Buy the shoes. Take the trip. Ride the line.
Expert
meteomorrisAuteur31 maart 2009 · 20:35

@Dio… de stof zit nog goed in je hoofd. Komend weekend is er een kansje dat je het weer eens kunt gaan toepassen. Uiterlijk donderdag krijg je van mij een Go of No go…

powfinder.com
Gevorderd
DioAuteur2 april 2009 · 00:13

@MM: Sta te trappelen maar het is zeker tricky daarbuiten. We gaan heel veilige lijnen kiezen…

Life is short. Buy the shoes. Take the trip. Ride the line.
Gevorderd
MarkieAuteur3 april 2009 · 01:28

@Paddy: Cool stukje, klinkt net alsof ik er zelf bij was… Oh ja dat was ook zo! sterker nog zie dat ik daar aan het sneeuw scheppen was ;-)

Ciao, Markie

DRYBOARDS.NL -Dutch designed and handcrafted snowsurfers-
Reageren
Mis helemaal niets meer!

Ontvang het laatste nieuws, PowderAlerts en meer!