PIEK dinsdag: de grote evaluatie! Zijn mijn doelen behaald?

Juulski

Inmiddels bij de orthopeed geweest en de diagnose is inderdaad een gekneusd tibia plateau, 2 maanden rustig aan doen… Gelukkig mag ik wel een beetje fietsen en fitnessen dus ik mag weer sporten! Vervelend allemaal maar de timing had een stuk slechter gekund en er is niets aan de hand met mijn banden of meniscus. Kortom het valt dus wel mee. En ik heb nog iets heel leuks in het verschiet liggen: het bouwen van een BMB ski. Ik ben inmiddels beetje aan het denken wat voor soort ski ik ga bouwen, een ‘fun’ skietje zoals de Atomic Bent Chetler, waar ik lyrisch over ben, of toch meer een conservatieve poeder ski zonder teveel rocker: een die geschikt is voor big mountain lijnen en waar je voor moet werken… Tja verdomd lastig, die luxe problemen!

Voorafgaande aan deze winter heb ik een aantal doelen voor mezelf gesteld die ik met jullie gedeeld heb in mijn tweede blog. Nu is het tijd om te evalueren in hoeverre deze doelen behaald zijn.

Ski techniek: Ik ski zeker een stuk hard en sta nog stabieler op mijn ski’s. In Anton was ik lid van het vrouwen demo team. Elke woensdag avond was er een skishow waarin leraren in formaties de piste af knalden, en ja ik weet hoe gay en oldschool dit klinkt… Geloof me, de eerste paar keer had ik echt het gevoel dat ik mijn poederhartje had verkocht aan de duivel. Maar je leert er stiekem echt heel goed van skiën. Alle lokale leraren deden ook mee, ook de gasten die meedoen aan de freeride comps. Bovendien was de training altijd ’s avonds, dus ging het ook niet af van je eigen skitijd. Daarnaast hebben alle grote freeride pro’s (Kai, Henrik, Candide…) een alpiene achtergrond. Ik ben er nu wel een beetje achter dat je voor betere offpiste skiën, op de piste moet trainen. En het piste afkrassen is nog best ok. Begrijp me niet verkeerd, ik zal altijd poeder boven piste verkiezen! Maar bij gebrek aan poeder in Anton deze winter, moet je jezelf toch op een andere manier vermaken en motiveren…

Tijdens SSC 1 heb ik het hier ook met Sander (Kan) over gehad, hij zei dat ik veel met kracht skiede, dat het soms een beetje duw en trekwerk was. Het zou beter zijn als ik meerdere stijlen zou kunnen skiën, dus ook licht, soepel en met gevoel. En niet overal hard afblazen (al is dat wel zoooooo leuk!) Voor de toekomst wil ik vooral op buckels en reuzenslalom nog wat vooruitgang boeken. Gelukkig komt dit allemaal bij de Landes aan bod. Het skiën uit de ‘comfort zone’ is wel gelukt, al moet ik blijven pushen en steeds nog harder, steiler en vloeiender skiën. Hierin heb ik echter wel een grote stap vooruit gemaakt en daar ben ik echt blij om! Maar er ligt nog altijd meer ruimte voor verbetering!

Cliffjumps: jawel ik land ze tegenwoordig, woop woop! Nu is het motto natuurlijk: go bigger! En ze verwerken in een mooie vloeiende lijn zonder onderbreking!

Kennis: Safety en terreininzicht

Eerder schreef ik: ‘Ik merk dat ik het vaak lastig vind om een interessante lijn te rijden. Ik kies vaak voor een ‘makkelijke’ voor de hand liggende lijn.’ Ik merk dat ik dit probleem nog steeds heb, al zit er wel verbetering in. Ik maak nog te weinig gebruik van het terrein om me heen en focus me vaak teveel op techniek in plaats van het rijden van een mooie lijn. Hier moet ik dus mee door en ik moet even een manier voor mezelf vinden om dit meer te gaan trainen.

Met name op Safety gebied had en heb ik nog veel te leren. Dit jaar heb ik dus 8 dagen mogen trainen bij SSC. Volgend jaar ga ik zonder twijfel lawine 2 doen en mijn Alpinkurs. Op dit vlak raak je denk ik nooit uitgeleerd. Qua kaartlezen ben ik wel vooruitgang, maar zit ik ook nog steeds niet op het niveau waar ik zou moeten zitten. Zo’n kaart gaat nog steeds niet helemaal voor me leven en ik blijf het soms verwarrend vinden… Maar ja ook dit is gewoon een kwestie van oefenen, oefenen, oefenen! En ik heb een hele goede oefening voor mezelf bedacht, wat mooie routes uit Anton inteken in Wepowder Lines, dan hebben jullie er ook nog iets aan! Volgende week zal ik evalueren hoe mijn keuze is uitgepakt om in St. Anton te zitten en als skileraar te werken. Hoeveel heb ik werkelijk voor mezelf kunnen skiën? Zou ik het opnieuw doen, of toch andere keuzes maken? Hoe wil ik me verder blijven ontwikkelen als freerider? Welke keuze maak ik hiervoor?

Verder had ik aan het begin van het seizoen ook nog een 2-do lijstje gemaakt voor mezelf, daar ben ik helaas niet allemaal aan toegekomen, mede door de blessure. Maar die zaken blijven zeker staan: heli-skien, meer touren, meedoen aan freeride wedstrijden, verbeteren in de buckels en mooie jumps in de backcountry maken. Kortom, ik ben nog lang niet uitgeskied! Ik wil nog steeds en misschien nog wel meer dan eerst de best mogelijke freerider worden die ik kan zijn… En er is volgens mij maar 1 manier om het te bereiken: Just do it!! Learn by doing. Bigger is always better, go big or go home!