Als opwarmer voor poederalert 15

Poederalert 13 in beeld

Erik ([url=http://www.wepowder.nl/users/dio]Dio[/url]) is 47 jaar en lid van het WePowder Salomon Freerideteam. Samen met zijn vrouw heeft hij vijf kinderen. Als hij niet druk is met zijn gezin dan vraagt zijn bedrijf alle aandacht. Hoe vindt hij nog tijd voor zijn poederverslaving…? …Is Hij Voorgoed Verloren Voor De Stoke…???

Geen nood, zijn medeverslaafden helpen hem wel:

[b]WePowder[/b]
Poederbericht: 3 kansen… (#pa13)

17-01-2011 - 23:49 - door meteo morris - 19 reacties

Dan moet het toch goedkomen?
Na de warmte en de sneeuw in Noorwegen keren de kansen op poeder in de Alpen. 3 mogelijkheden voor poeder. Dan moet het toch wel goed komen?

[b]Facebook[/b]
[img]http://www.infinitum.nl/FB.jpg[/img]

[b]SMS[/b]
18-01-2011 09.58 [url=http://www.wepowder.nl/users/juulski]Juulski[/url]:
Ha Erik, ben net terug uit Noorwegen maar de poederhonger is nog niet gestild… Jij rijdt donderdagavond nr Alpen? Kan ik aanhaken? Robbert Bos vliegt ook die kant op, oeh zin in! Ciao, Juul

[b]Email[/b]
[url=http://www.wepowder.nl/users/spider]Spider[/url]: Heey Ouwe, wanneer gaan we roadtrippen?

Ondertussen stookt [url=http://www.wepowder.nl/users/meteo-morris]Morris[/url] de stoke nog eens lekker op.

[b]WePowder
[/b]Poederbericht: poederalert 13
19-01-2011 - 11:35 - door meteo morris - 18 reacties

Vrijdag dan een nieuw front met eerst vooral sneeuw ten noorden van de Zwitserse Alpennoordkam(10-20 cm vers). Maar onder druk van het hoog Barbara wordt de sneeuw snel naar het oosten gedrukt. Zoals het er nu uitzier blijft het in het oosten van Tirol, Salzburgerland en Steiermark dan met enkele opklaringen tussendoor licht sneeuwen tot en met maandag. Reken dan nog eens op een goede 5-20 cm vers erbij.

Donderdagavond vindt iedereen zijn weg naar Eindhoven. Ik sjor alvast de dakkoffer op mijn karretje. [url=http://www.wepowder.nl/users/juulski]Juulski[/url] en [url=http://www.wepowder.nl/users/infernus]Infernus[/url] rijden over een verstopte A2 naar het zuiden. [url=http://www.wepowder.nl/users/spider]Spider[/url] sluit het Beverfiliaal in Tilburg en koerst naar de lichtstad. [url=http://www.wepowder.nl/users/Robbie]robbie[/url] in Noorwegen is zijn gear aan het pakken en slaapt een laatste nacht thuis voordat hij in het vliegtuig naar Salzburg stapt.

Rond half acht is iedereen op locatie en laden we alle spullen in de auto. Ook dit keer gaan met wat passen en meten weer alle ski’s weer in de koffer. Om vijf voor acht komt de diesel roffelend tot leven en zetten we koers naar het beloofde land.

Na een rustige en vlotte rit door Duitsland staan we om tien voor half vijf 's ochtends aan de voet van de lift in [url=http://www.obertauern.com]Obertauern.[/url] In het dal ligt al 40 centimeter ijskoude poedersneeuw. Het vriest hard en het heeft de afgelopen dagen nauwelijks gewaaid. De vlokken zijn in alle rust vrijwel loodrecht naar beneden gedwarreld. De takken van de sparren en lariksen buigen door onder het gewicht van de verse sneeuw. Als een jonge hond laat ik de auto een paar donuts draaien op de verlaten parkeerplaats. Boys will be boys. Hier al een dik pak. Yes! We parkeren recht tegenover de kassa. Morgen zijn we de eersten.

Maar eerst nog een klein tukje. Julie kruipt weg onder haar slaapzak en de mannen trekken hun shells over zich heen. Al snel doezel ik weg en droom van dikke poederruns maar helaas van korte duur. Om kwart over vijf worden we bruut uit onze slaap getoeterd door een gigantische shovel die de parkeerplaats sneeuwvrij maakt. Snel parkeren we aan de overkant van de straat om daar verder te slapen.

Om half acht rijden we naar Bäckerei Bingl om wat broodjes te scoren. Daarna is het plan om ons om te kleden in de toiletruimte van de stoeltjeslift.
F*CK! De deur is dicht. Wat nu? Na even speuren blijkt er een ‘tijdelijke ingang’. Juulski blijkt een ware Catburglar en wurmt zich door een miniscuul raampje naar binnen. In een wip slaagt ze er in om de deur te openen. We’re in!! (Mental note to self: neem altijd een kleine vrouw mee op roadtrip.) Eenmaal binnen begint iedereen steeds gehaaster te werken. Thermisch ondergoed aan, Camelbaks worden gevuld, piepers aan en om, Julie voert haar dagelijkse titanenstrijd om haar skischoenen aan te krijgen. Onderweg naar buiten worden we wezenloos aangestaard door de mevrouw die de dagelijkse hygiëne van de toiletten voor haar rekening neemt. “ Hoe ken deh nou?” Nagniffelend kopen we de dagpassen en om half negen sharp staan we in een niet bestaande rij om naar boven te gaan.

Boven buigen we meteen naar links om de Seekareckbahn te nemen. De sneeuw is stroef van de kou. Ik ben een beetje zenuwachtig. Voor het eerst kan ik mijn zelfbouw [url=http://www.bmb-ski.nl]BMB’s[/url] testen in de condities waarvoor ze zijn bedoeld. Poederrrr. Zijn ze echt zo goed als ik wil dat ze zijn? Bij de stoeltjeslift staat de techie zich stampend warm te houden en veegt nog even snel de zitting schoon. Onderweg naar boven zien we één skier, een meisje met een mooi paars pak aan, stilstaand op de piste. Samen met haar zijn we de enigen in het gebied. Dit is gewoon onze berg. Zoiets bedenk je niet. Zoveel poeder en dan gewoon een eigen berg met een privélift…!

Het sneeuwt nog steeds en het zicht is niet te best. Boven aan de lift buigen we naar rechts en zoeken we de rand van de piste. De fluoriserende liftpaaltjes helpen ons met oriënteren. Het is geen totale white-out maar je kunt met geen mogelijkheid diepte schatten.
Drie misschien vier meter naast de officiële piste beginnen we onze eerste run. In de eerste bocht neemt mijn hartslag een spurt want een ijskoude stofwolk spuit in mijn gezicht. M’n adem stokt even. Meteen voel ik mijn wangen gloeien. Naast me hoor ik drie poedergekken schreeuwen en joelen, ik ben niet de enige die een faceshot scoort. De poeder is verbazend. Zo koud en zo licht en zó diep. Binnen een paar bochten schakel ik van hochentlastung naar tiefentlastung. In bochten strek ik mijn benen en bouwen de BMB’s druk op. Aan het einde van de bocht gebruik ik de opgebouwde spanning in de ski en trek ik mijn benen in en bijna gewichtloos zet ik de volgende bocht in. Ze doen het! En hoe!! Ik zweef door de poedersneeuw. Elke keer als ik mijn benen strek verwacht ik de oude sneeuwlaag te voelen maar de base blijft ver weg. De poeder is bodemloos.

Onderaan bij de lift kijken we elkaar sprakeloos aan. What just happened?? We geven elkaar boksjes en Hi-Fives.Wat is dít!?! OT delivers! [url=http://www.wepowder.nl/users/meteo-morris]Morris[/url] delivers! Once again. Snel snel. Naar boven! De lift lijkt nog trager te gaan dan de 6 persoons zitplee in Landgraaf. Naar bóven., naar bóven…, naar bóven…, Schiet toch 'es op!

Run na run krassen we op de helling. Heel langzaam wordt het zicht beter en genieten we nog meer van de superpow die er ligt. In het volle licht zien we pas wat voor Hollywood sneeuwwolk er achter elke skier verschijnt als die door de pof stuurt. Dat zie je normaal alleen in de films. Gaandeweg wordt iedereen stiller, bezig om deze perfecte morgen zo goed mogelijk in het geheugen te branden.

Na twee en een half uur komen er meer skiers op de berg. Dat is niet zo erg want de direct toegankelijke lijnen zijn inmiddels goed verspoord. Door ons. Whèhèhèhè. Tijd voor de alternatieve route.

Bovenaan de lift gaan we nu linksom onder de lift door. Over de afgesloten piste rijden we door tot aan een lawinehek. We rijden een stukje parallel aan het hek en piepen aan het einde ervan het kammetje over. Daar staan we aan het begin van een prachtig glooiende 30 graden kom met bomen en boompjes en struiken. Een afdaling die Julie later de Superbowl gaat noemen. De exit aan de rechterkant sluit aan op een blauw pistepad dat onderaan de Grünwaldkopfbahn uitkomt. En het mooiste is, we hoeven zelfs niet te klunen. Lift Assisted Pow. LAP it up! Een rondje duurt precies 40 minuten.

De lucht klaart verder op en het zicht wordt zowaar nog goed. We duiken met zijn vieren de helling in. Ondanks het weinig heeft gewaaid is dit de lijzijde van de berg. De poeder is hier nog dieper dan aan de andere kant. Door de kou is de sneeuw nog steeds los en witte rookpluimen stuiven in ons kielzog terwijl we naar beneden scheuren. Herosnow is sneeuw waarin alles lukt.
Dit is Superhero-Snow. :-) Sweet.

[youtube]dCqO5YAmOkg[/youtube]

Ik weet het, lousy telefoonfilmpje. This is as good as it gets.

[url=http://www.wepowder.nl/users/juulski]Juulski[/url] (26 jaar) kiest nog steeds voor poeder. Inmiddels heeft ze ontslag genomen, want de berg blijft roepen. Het witte goed blijkt nog altijd onweerstaanbaar… Al diverse trips achter de rug dit seizoen, maar deze is so far the trip to beat!

Dag 2
Wat een droom die sneeuw en die voor mij heupdiepe powder… Tsja als je maar klein genoeg bent, scoor je altijd wel een faceshot ;-)) Maar die poedergrijnzen om me heen bevestigen mijn vermoeden… Ik ben niet de enige die de jackpot scoort… Ahhhh life is good! En de puff was zoooo goed, zo licht, zo lekkerrrr! Stoked! Iedereen schoot als een grote witte wolk naar beneden. Maar het is nog allemaal niet voorbij, thank god! Vrijdagavond arriveert ook teamrijder, Roberto Bongiorno Bos from Norway. En ja hoor het wordt allemaal nog mooier…
Na de blowerpow van gister, breekt ‘s ochtend de zon voorzichtig door, het wordt ook nog eens blue bird!

We beginnen waar we gister gebleven waren, Superbowl wordt nog een paar keer gereden. Maar aangezien het zaterdag is, is het ook een stuk drukker op de berg. Het wepowder telemarkgroepje (Steven, Odie, Telemikey, koningwoning, Teleaddict +vriendin en Gina) heeft inmiddels ook onze ‘Superbowl’ gevonden… Het gaat een stuk rapper met de sporen, maar de sneeuw is nog steeds goddelijk. Wel wat minder diep en licht dan de dag ervoor, door de zetting van het sneeuwdek. Maar ik scoor nog steeds vaker wel dan niet een faceshot…

We traverseren steeds hoger de ‘Superbowl’ in. Een stuk is nog onverspoord, Robert knalt er hard in… Ik volg, maar hoor al snel veel gegil: ‘Achtung, pas op, stenen…’ Ai hier was het sneeuwdek beduidend minder diep, we stuitten op de Rockgarden. Robert is flink gevallen op zijn hand en heeft bijna zijn duim gebroken… Verder komt iedereen er redelijk vanaf, ondanks wat gaten in het belag. Pff dat was even schrikken. Gelukkig kunnen we nog een mooi lijntje rijden door de struiken… en ja hoor, je raadt het al weer faceshots!
De zon breekt inmiddels helemaal door en wij gaan op zoek naar andere opties. De headwall lonkt…

[youtube]qhS_0JnX8TU[/youtube]

Er staan al wat sporen, maar hij ziet er nog steeds goed uit… Wouter (Infernus), Ron (Spider) Robert en ik besluiten de hike te maken. Zo’n 25min later staan we bovenaan… Maar eerst knalt er nog een local waanzinnig hard naar benenden en dat niet alleen… Hij jumpt een backflip, landt en rijdt soepel de lijn uit… Wow, wat vet!! Respect! ‘ Pff, zo kan het ook”, denk ik… Cool! Wij rijden onze lijn en Dio schiet wat plaatjes…

[youtube]4AIb-ZgkqNE[/youtube]
De local

[youtube]4pevzkV_CFo[/youtube]
Robbie

[youtube]4fqDLg4Pr6A[/youtube]
Spider

[youtube]ADQsM8X4o7c[/youtube]
Wouter

[youtube]OaF2fkT7-LY[/youtube]
Juulski
De honger is nog niet gestild, we gaan op zoek naar meer verse lijnen… Wouter kent Obertauern van eerdere poedertrips en weet nog wel een mooie afsluiter. We hiken kort en duiken aan de andere kant van de Seekareckbahn een voor mij nog onbekende run in… We houden links aan en scoren wederom de jackpot… onverspoord terrein! Yoehoeeeeeeee! Een heerlijke helling met bomen en geultjes… een grote speeltuin! Joelend knallen we naar beneden…
[url=http://www.infinitum.nl/julie1.JPG][img]http://www.infinitum.nl/julie1k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/julie2.JPG][img]http://www.infinitum.nl/julie2k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/julie3.JPG][img]http://www.infinitum.nl/julie3k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/spider2.JPG][img]http://www.infinitum.nl/spider2k.JPG[/img]
[/url]

[url=http://www.infinitum.nl/infernus9.JPG][img]http://www.infinitum.nl/infernus9k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/dio1.JPG][img]http://www.infinitum.nl/dio1k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/dio3.JPG][img]http://www.infinitum.nl/dio3k.JPG[/img][/url]

Yihhhaaa! Dio vraagt me hoe laat het is: “What time is it?” Ik antwoord: ‘It’s the Time Of My Life, ouwe! Hell yeah!’

De afdaling gaat maar door… Er is helemaal niemand om ons heen, we rijden vers, de zon schijnt, we genieten… Het enige wat er door mijn hoofd schiet is: ‘Yes, yes, yyyyyeessssssss’!
De poedergrijnzen staan van oor tot oor. We high-fiveen, claimen, doen een boks en bedanken elkaar voor wederom een topdag! We pakken de bus naar het dorp en dag 2 er weer op. Maar niet voordat we een welverdiend biertje drinken!

[youtube]7S6gjx6hDk8[/youtube]

Onder het bier besluiten we dat het tijd wordt naar een ander gebied te rijden… OT is afgekrast, tijd voor iets nieuws…

Dag 3
Na meerdere malen van plan te zijn veranderd, is het Sport Gastein geworden. [url=http://www.wepowder.nl/users/roelaano]Roelaano[/url] is inmiddels ook van de partij. We pakken de gondel naar boven en kijken om ons heen… waar kunnen we nog vers rijden? Het zonnetje schijnt weer lekker, dus vandaag wordt nog een feestje! We volgen wat oude traverse sporen en nemen het terrein goed in ons op… Robert gaat voorop en heeft iets moois gevonden… Hij zetten een dikke lijn neer en al snel volgt de rest…

Vandaag geen faceshots, daarvoor is de sneeuw niet licht genoeg meer… Maar het terrein is lekker speels, veel glooiing, kommetjes, geulen en jumpjes… een echte playground dus… Ik kijk nog even goed om me heen en zie dat er skiersrechts nog allerlei stukken vers op ons liggen te wachten…

[url=http://www.infinitum.nl/dio2.JPG][img]http://www.infinitum.nl/dio2k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/spider3.JPG][img]http://www.infinitum.nl/spider3k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/julie4.JPG][img]http://www.infinitum.nl/julie4k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/infernus1.JPG][img]http://www.infinitum.nl/infernus1k.JPG[/img][/url]

[url=http://www.infinitum.nl/infernus2.JPG][img]http://www.infinitum.nl/infernus2k.JPG[/img][/url]
Toch nog wel heel diep hoor, zo nu en dan ;)

[url=http://www.infinitum.nl/odie1.JPG][img]http://www.infinitum.nl/odie1k.JPG[/img][/url]
En Odie laat zien dat de poeder nog lekker los was in Sportgastein.

We glijden over de loipe terug naar de lift… en gaan snel weer omhoog. De hele dag doen we variaties op deze runs… Na een paar keer boven te zijn geklommen, zien we een grote krater onder aan een mega hoge cliff… Wat blijkt, die had Roelaano net gedropt. Impressive! Respect!

[url=http://www.infinitum.nl/roel1.jpg][img]http://www.infinitum.nl/roel1k.jpg[/img][/url]
De drop is ± 6 keer Roelaano’s hoogte. metertje of 10-11. ^o^

Wij knallen nog 1x naar beneden en nemen afscheid van iedereen. Robert plakt er verstandig genoeg nog een paar dagen aan vast… Inmiddels bereiken ons ook de verhalen dat het maandag weer gigantisch gaat dumpen… mmm daar moet ik bij zijn… Maar de plicht roept nog 1x… mijn laatste werkweek… Ik moet helaas terug in NL zijn… Maar let’s be fair, ik heb 0 reden tot klagen, want deze trip was perfect!! Ik kan niet wachten om weer zo’n dikke dump mee te pakken… bodemloze, droge poeder en niet te vergeten goede gasten om mee te rijden. Want het was niet alleen de poeder die het tot een succes maakten… Poeder rijd je immers niet alleen, je deelt het met elkaar.

Ik ben dankbaar dat ik erbij mocht zijn. We shred the gnar! En voor de duidelijkheid, Dio, Ron en Wouter: ‘ I can’t believe you’re a pro, coz I’m so much better than you.’ Laat dat dan voor eens en altijd duidelijk zijn… ;-) )

[color=grey]Naschrift (Dio): We zullen zien of je over 21 jaar nog steeds zo hard rijdt… ;)[/color]
[/quote]