Nog een opwarmer voor poederalert#15

Telemarkweekeind PA#13

Al jaren hadden we het er over: een telemarkweekeind met WePowderaars zou toch wel gaaf zijn. Sowieso is het altijd gaaf om met wp’ers op pad te zijn maar als telemarker moet je net effe dat beetje harder werken als je met alpiene skiers of boarders op pad bent. Want, eerlijk is eerlijk, het is niet de meest efficiente manier om een helling af te strepen. Zonder achterbak en met een flexibele boot, heb je nu eenmaal een extra vrijheidsgraad om gigantisch op je plaat te gaan.

[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/teleaddict\_val1.jpg[/IMG]

[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/teleaddict\_val2.jpg[/IMG]

Dus een keertje met mensen die begrijpen dat je iets vaker moet stoppen en langer moet rusten tussendoor is wel prettig; constant een opgejaagd gevoel is ook niet alles. Maar aan de andere kant is het gevoel zo overheerlijk vrij. Zeker in de poeder is tele-skien alsof je op lucht kunt lopen. Man wat een kick geeft het om vol gas super-G bochten naar beneden te knallen of dansend door de bossen te gaan. En even een stukkie klunen is natuurlijk helemaal een eitje.

Desalniettemin is telemark skieen wel een aanslag op je bovenbenen, [url=http://www.wepowder.nl/nieuws/winterfit-deel-3]zelfs al train je regelmatig.[/url] Misschien dat dat een van de redenen is dat het wepowder-telemark tripje zo gelopen is.

Het startte allemaal een jaar of 2 of 3 geleden. De Powderchase groep en het Wepowder team ontmoetten elkaar in Champex tijdens een mooie dump waar ik ook bij mocht zijn. TIjdens het nuttigen van een en ander in het restaurant raken poederslet, steven en ik aan de klets en zo wordt het plan geboren om eens als telemarkskiers een keer met elkaar op te trekken. Een jaar gaat voorbij en tijdens bijna elke WP meeting komt de tele-meeting wel ter sprake ook met dank aan teleaddict. Toch komt het er in het seizoen 2009 - 2010 niet van.

Echter eind 2010 is het dan toch zover: op wepowder wordt een thread gestart met als enig doel het telemark weekeind te organiseren. Het animo is hoog en uiteindelijk wordt democratisch een datum geprikt: 22/23 januari wordt het weekeind met daarvoor en daarna mogelijkheden om er een paar dagen aan te plakken. Ca 12 personen zouden mee moeten kunnen. Nu hopen dat er poeder ligt!

Voorafgaand aan het telemark-weekeind is de sneeuw situatie in de alpen niet geweldig:

9/jan: [quote]Is er nog hoop? Na een dramatisch weekend lijkt het eerder voorjaar. Met goed zoeken en wat optimisme kan er nog poeder worden gereden.[/quote] Hmmm, ideaal klinkt het niet maar er is nog tijd zat… Langzaam aan groeit het aantal freeheelers dat interesse heeft in de trip zelfs!

13/jan (T minus 9): [quote]Stel je voor, het is midden maart. Een warmtefront trekt over Europa en raakt de Alpen van de Franse Savoie tot ver in Steiermark. De sneeuwgrens ligt voor maart aan de hoge kant. Waar ga je naartoe?[/quote] Voorjaarsomstandigheden? Da’s niet de bedoeling! Poeder willen we. Daar komen die telemarkers voor. Misschien is dat de reden maar de eerste afhakers tonen zich. De een blessure leed, de ander…?

16/jan (T minus 6): [quote]Jazeker, poeder in zicht. Maar eerst nog even op de tanden bijten. Want het is warm enn zonnig. Vanaf woensdag wordt het weer kouder (en de pistes harder) en daarna stijgen de kansen op sneeuw.[/quote] :-((

17/ jan (T minus 5): [quote]Dan moet het toch goedkomen? Na de warmte en de sneeuw in Noorwegen keren de kansen op poeder in de Alpen. 3 mogelijkheden voor poeder. Dan moet het toch wel goed komen?[/quote] [i]Mogelijkheden op poeder[/i]. WTF, dit is niet de bedoeling. Mijn eigen plannen zijn de vrijdag en de maandag meepakken. Maar dat wordt (iig voor de vrijdag) nog spannend!!

19/jan (T minus 3): [quote]Eindelijk. De laatst echte sneeuwval dateert van december. Nog steeds geldt dat het hoog Barbara de fronten van Frank wegdrukt, maar het gaat sneeuwen. Tot en met donderdag vooral sneeuw in het oosten van Tirol, Salzburgerland en Steiermark. Van Engelberg tot en met Steiermark dan 5-15 cm. In de nordstaulagen van oostelijk Tirol, Salzburgerland en Steiermark 20-35 cm.[/quote] Nou… ja, ach. Het moet dan maar. Ik vertrek morgenavond om het eerste stuk te rijden. Waarheen? Morris praat over ten noorden van de alpenhoofdkam, met meer sneeuw naar het uiterste oosten of vanaf zaterdag sneeuw in de Piemonte. Is toch lastig want de lagere gebieden (lees: oosten van Oostenrijk) hadden lokaal bijna geen sneeuw meer en als het dan gaat dumpen wil je eigenlijk bomen rijden (maar bomen
Uiteindelijk is het de vertrek datum icm de berichten van Morris die de eerste sneeuw in het oosten van Oostenrijk projecteerd, en het feit dat teleaddict, een van de weinige nog overgebleven deelnemers van het tele-weekeind, daarna met z’n vriendin na het weekeind vakantie houdt in Steiermark/ Salzburgerland die doorslag geven. Tomtom op Ober Tauern en na een kleine oponthoud donderdagavond richting onze tussenstop net ten zuiden van Munchen. Het wordt een familie aangelegenheid: koningwoning en telemikey op pad. Morgen ontmoeten we steven en odie die wel willen tele-skien. Later komen Gina, teleaddict en zn vriendin. Wat teleurstellend zeg: van de 12 - 15 man blijft er maar een handjevol over. En dat terwijl we gezamelijk de datum hebben vastgesteld en de sneeuwberichten de laatste dagen toch echt positiever lijken.

Als we bij ons cheapo hotelletje aankomen sneeuwt het al. Dat beloofd veel goeds. De volgende dag beginnen we hoopvol aan de rest van onze reis. We willen rond 10:30 oid onderaan de lift in Ober Tauern staan. Ik lees nog allerlei hoopvolle berichten van Morris over super dumpage, verse poeder etc. Maar hoe dichterbij we komen des te meer ik begin te twijfelen aan deze berichtgeving. Is het echt zo goed? De tomtom geeft nog 10km aan maar de hoeveelheid sneeuw langs de weg is minimaal. Wat is dit? Waar is de beloofde sneeuw? Hebben we nog een tunnel te gaan voor het befaamde tunnel-effect? Nope… Ik voel de eerste tekenen van frustratie en begin me alvast op een teleurstelling voor te bereiden.

Als we op P3 in OT aankomen zien we Steven en Odie staan. Die willen rustig starten met het telemarken: het is al weer even terug en daarnaast is steven herstellende van een knieblessure. Maar ik heb vooral oog voor de sneeuw. Er ligt wel een laagje van 20 - 30cm vers maar dit is nooit genoeg om boomwortels ed te bedekken. Dit wordt een dust-on-crust sessie… K.U.T.

Blieb blieb blieeeeb… SMS van Dio die ons al een paar uurtjes voor is en op de berg staat: “70cm blower pow! Het is geweldig!” De teneurstemming slaat om in ongeloof en haast. Spullen aan, skis uit de auto, pieper check, kaartjes kopen, naar boooo-vuuuhn! Damn, het sneeuwt hier hard. Hoe kan dat? Het lijkt hier wel harder te sneeuwen dan beneden… Nu ja, mij hoor je niet meer klagen.

De Seekarecklift wordt onze vriend. Onder de lift inderdaad een bizarre hoeveelheid super lichte pow. Ja, lokaal voelen we ondanks die 70cm puf toch de bodem, zo licht is ie. Faceshots volgen. Jihaaaw. Maar helaas is het niet voor iedereen genieten. De knie van steven werkt niet mee. Balen. Stevig balen. Gelukkig kan Mr BMB zn bus opentrekken en zn gewone skis pakken. En dan gaat het beter. We doen een paar heerlijke afdalingen onder de lift, waar het gestaag verspoord begint te geraken ondanks dat het zeer stevig doorblijft sneeuwen. Opwarmen in het restaurant waar we een stel andere wp’ers tegenkomen. En daarna weer verder. Het ene ‘bijna zon’ momentje dat er is wil steven benutten voor een foto: helaas, batterij leeg. Dus no pics vandaag.

Aan het einde van de dag komen we de groep Dio et al in de plaatselijke bar tegen. Big smiles. Het was goed. En het sneeuwt nog stevig door. We hebben goede hoop voor morgen: bluebird voorspelling! Slapen in de jeugdherberg Bergheim een paar honderd meter richting Untertauern (vrij duur voor een jeugdherberg maar goed ontbijt). NB geloof Dio niet als ie zegt dat ie “soms wel eens een beetje snurkt”…

De volgende dag idd bluebird. Er ligt een kleine 10 - 15cm extra. Op de berg blijkt dit niet veel meer te zijn. Toch raar. Met goed zicht wordt de ‘secret bowl’ van Juulski ook ineens zichtbaar. Odie en steven trekken de alpiene planken aan en voegen zich bij de groep met Dio en Juulski. Teleaddict, vriendin (Marjet) en Gina komen later op de ochtend aan, na een lange nachtelijke rit. Voor nu is het koningwoning en ondergetekende…

Lekker die faceshots.
[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/DSCF76802.jpg[/IMG]
(koningwoning aan het telemarken)

[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/DSCF76792.jpg[/IMG]
(maar dan heb je wel snelheid nodig…)

Er wordt gehiked om verse pow te rijden want al het gemakkelijk bereikbare is vrij snel ‘op’. Bovenop de Seekareck krijgen we local info van een skileraar die met een klant ook de pow opzoekt. Wat doet een beetje GORP uitdelen toch wonderen… We worden getipt om de backside, richting Untertauern te skien en de skibus terug het gebied in te nemen. Wat een vette afdaling. En onverspoord! En dik! En een beetje avontuur! Zelfs de buckels/ boomstammetjes onderin zijn geweldig! Sorry, geen plaatjes, te leuk om te stoppen!

Op de terugweg pikken we Gina, Marjet en Teleaddict op. Ondertussen zijn we al een uurtje of 5 hard aan het skien; eten en drinken gebeurt in de lift. No time to waste! Nog een rondje backside met de tele-club (we zijn nu met 4, jaaa, 4 héle tele-skiers) en dan even uitblazen in een restaurantje om de piste naar het dal te nemen. Biertje in de plaatselijke bar is weer wat drukker met wp’ers dan gisteren. Maar de smiles zijn er niet minder om.

OT is uitgeskiet dus we willen verder. Maar waarheen? Ik noem geen namen maar om wat voor reden dan ook wordt bergfex geraadpleegt: Maria Alm zou vandaag nog 30cm gekregen hebben! Na een rit van een uurtje of wat komen we er achter dat niet alle websites het niveau van onze WePowder hebben. ‘30cm’ is eerder 5 en ‘vandaag’ lijkt meer op de laatste 48uur. Bleh. We slapen nog wel een beetje in de buurt maar de plannen worden de volgende morgen omgegooid na overleg met Roelaano. Die heeft goede hoop op Sport Gastein. Ook goed en niet belachelijk ver.

En dat blijkt idd zeker ook goed. De kom onder de lift is al behoorlijk afgekrast maar toch vinden we wel een paar aardige afdalingen. Het is warm en zonnig en daarom is de traverse terug naar de lift vermoeiend. Na een paar runs pakt de auto van Dio de biezen: terug naar huis, duty calls. Ook Gina gaat terug. En toen waren er nog maar 3… De mega drop van Roel heeft een ieder nu toch wel gezien he? [invoegen link naar vid roelaano] Is wel indrukwekkend hoor…

We zien sporen aan de achterzijde van de berg, een grote bomenloze kom induiken en vragen een liftie waar dat heen gaat en of er gevaarlijke stukken tussen zitten. Volgens hem: “Kein Problem”. Maar ja, een kaart hebben we niet en het is wel stufe 3… We hebben goed overzicht (althans van de kom zelf) en op basis van de hoeveelheid sporen (de hoofdkom mag zeker als ‘vielbefahren’ worden gekenmerkt), het duidelijk onderin vlakker wordende terrein en de glimlach van de liftie besluiten we dat het een ´GO´ is. Desondanks zien we dat er onlangs een flinke plak is losgekomen onder een traverse spoor (helling is daar ca 40gr). We blijven vlak rijden maar de lol is er niet minder om. Dikke verse pow in relaxt terrein, af en toe een mooi sprongetje… (Sorry, schaduwzijde & te veel lol voor foto’s)

Helaas is deze afdaling de laatste van de dag. Ook hier is de poeder wel redelijk op, hoewel die laatste afdaling wel om meer vroeg. Maar ja, de voorspelling geeft sneeuw aan en idd het begint al bewolkt te worden. Die kom boven wordt niets, geen zicht. Tijd voor treeruns dus. Maar waar? In OT was de sneeuw in het bos niet dik genoeg dus daar hoeven we niet te zijn. En daarnaast ligt het zwaartepunt van de sneeuw naar het oosten. Krippenstein? Waarschijnlijk te laag waardoor er daar echt geen base ligt. Tauplitz? Hmmm, dat zou misschien wel eens een goeie kunnen zijn.

Op naar Tauplitz voor onze laatste dag. Ook hier wordt ik niet warm van wat er op de daken ligt. Maar het blijkt dat het skigebied per lift nog een stukkie verder ligt, in een soort hoger gelegen kom. En holy shit wat blijkt dat een sneeuwgat te zijn. Ook hier weer ruim over de knie pow.

[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/DSCF76822.jpg[/IMG]

Snel richting nieuwe lift. Dat is idd geen verkeerde: er wordt een mooi bos ‘ontsloten’. Helaas voelden we de harde korst in dat bos wel af en toe want ook hier was de basis waarop de verse sneeuw was gevallen flink opgevroren. Maar ach, als je je ademhaling moet timen met je bochten dan moet je niet al te hard klagen, toch?

[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/100\_53052.jpg[/IMG]

Ook Marjet krijgt de smaak te pakken:

[IMG=600x450]http://img.photobucket.com/albums/v647/XLitholuv/snow/100B53212.jpg[/IMG]

En teleaddict gaat ook lekker:

Aan het einde van de dag stappen koningwoning en ik weer in de auto, nu richting huis. Jammer want het was eigenlijk TE lekker om te stoppen. En… het sneeuwde nog steeds! Achteraf zaten we, dankzij de berichten van Morris, spot on. En het was genieten. Thanks man!