Leren van een Siberisch Kado

Zelden heb ik zo vaak gescholden op de temperatuur in mijn kantoor. De temperaturen lagen de afgelopen twee weken soms zelfs lager dan -30c en dat is nou eenmaal niet erg aangenaam. Vooral mijn tenen en handen hebben af moeten zien de afgelopen twee weken. Die kou kwam echter gepaard met een enorm kado. “Eindelijk”, na 2 maanden non stop dumps waren daar de langverwachte bluebird dagen. Frustratie alom, want het was bij ons in de skischool zo druk dat ik er maar weinig van kon genieten. Tijdens de lessen deed ik hard mijn best om line’s te spotten die niet makkelijk te bereiken waren, zodat ik in mijn vrije uurtjes toch nog een graantje van de grotere lijnen mee kon pikken. En met succes!

[img]http://www.snowblog.nl/problog/lijnen.jpg[/img]
[i]Een aantal lijnen die al sinds 3 jaar op mijn verlanglijstje stonden.[/i]

Voordat dit seizoen begon heb ik een aantal doelen gesteld voor het seizoen dat komen gaat. Dit doe ik elk jaar, zodat ik aan het einde van het seizoen duidelijk kan zien of ik ook echt vooruit ben gegaan. Een van die doelen was het volledig zelfstandig voorbereiden en rijden van lijnen die buiten lift bereik liggen. Ik heb ondertussen behoorlijk wat ervaring met snowsafety maar ik moet eerlijk toegeven dat het mij met 20 levensjaren nog enigszins ontbreekt aan tour ervaring. Hoewel ik ondertussen ruim genoeg kennis heb om mijn eigen lijnen fatsoenlijk te kunnen kiezen bereikte ik die lijnen tot op heden vrijwel altijd vanuit de lift. De lijnen die ik nu wilde gaan rijden hadden echter een flinke hike als voorgerecht.

Dat brengt een totaal andere voorbereiding met zich mee, wat compleet nieuw voor mij was. Ipv na een poeder run als een debiel piste’s af strepen om zo snel mogelijk weer bij de lift te komen, moest ik nu opeens rekening gaan houden met de een vermoeiende klim. Bovendien ga je op een heel andere manier naar safety kijken. Ook tijdens de klim moet je niet te onbeschut zijn. Waar loop je met relatief veel afstand van elkaar, en waar kun je wat dichter bij elkaar lopen. Welk tempo stamp ik omhoog en waar kunnen we eventueel pauzeren. Allemaal beslissingen waar ik zelden bij stil had gestaan. Afgelopen zaterdag had ik voor het eerst echt de tijd om wat lijnen te gaan bekijken. Samen met mijn buddy David besluiten we voor de meest rechter lijn op het bovenstaande kaartje te gaan, om te kijken hoe het met de sneeuwcondities staat. We gaan voor deze run omdat de hike relatief kort is en de run en stuk meer uitwijk mogelijkheden heeft.

Rond een uur of 10 nemen we de lift richting de hike. Rustig gooien we de ski’s op onze rug en we beginnen met lopen. Na een kort kwartier zijn we al boven. Mijn tenen zijn ondertussen al weer afgekoeld naar buitenaardse temperaturen maar dat mag de pret niet drukken. Vanaf bovenaf is het in eerste instantie even goed kijken waar onze lijn precies ligt omdat het te stijl is om de hele run te overzien.

[img]http://www.snowblog.nl/problog/david.jpg[/img]
[i]David bereid zich voor op de afdaling[/i]

Aan mij de eer om op deze afdaling de eerste lijnen van het seizoen te zetten. GoPro uit mijn tas, op mijn helm en gaan. Nét voordat ik mijn lijn in wil zetten begint mijn GoPro te piepen. Geen batterij?! Ik heb hem de hele nacht opgeladen… Schijnbaar houdt mijn accu niet van temperaturen onder de -20, want mijn GoPro wilde nadien ook echt niet meer aan. Jammer, maar dat mocht de pret niet drukken. Stoked zet ik de afdaling in. Na twee bochten blijkt er erg veel sluff mee te komen. Doordat de sneeuw zo droog is door de kou bind het niet goed aan de onderlaag meer. Doorskien dus! Met twee grote bochten sluit ik de run af. Wát een geweldige afdaling! Ik geef David een seintje dat hij kan gaan. Ook David komt geweldig naar beneden. Ondanks het feit dat de sneeuw al 1,5 week oud is is het door de kou nog steeds super fluffie.

[img]http://www.snowblog.nl/problog/david2.jpg[/img]
[i]David op de eerste lijn. Ook m’n sluff is hierop goed te zien.[/i]

[b]Hike nummer 2[/b]
Giechelend en springend als twee kleine kinderen skiën David en ik richting de lift die ons naar onze volgende hike moet brengen. Dit keer willen we voor de hoofdprijs gaan. De middelste lijn op het bovenste kaartje. Na een korte inspectie van de hike besluiten we ervoor te gaan. Halverwege blijkt echter dat er verraderlijk weinig sneeuw ligt op het steilste stuk van de klim. Omdat we al zo lang onderweg zijn besluiten we toch door te gaan. Dit is de eerste beslissing waar we bij deze klim de fout in zijn gegaan. 15 minuten later komen we bij een punt dat te link is om verder te gaan. Op de origineel bedachte route ligt simpelweg een te dunne laag sneeuw om door te gaan en het enige alternatief is wat mij betreft te wind geladen om doorheen te lopen. David is het echter niet met me eens. Hij vind het zonde om de hike van een uur weg te gooien omdat er “net wat te weinig sneeuw ligt”. Na 10 minuten discussie besluit ik toch voet bij stuk te houden en noodgedwongen keert David met mij terug.

[img]http://www.snowblog.nl/problog/david3.jpg[/img]
Moment van de discussie. Rechts de originele hike, links de windgeladen hang.

Nu krijgen we echter direct de gevolgen van onze eerste beslissing op ons bord. Klimmen op stenen is al niet handig, maar afdalen is nog lastiger. Ik besluit mijn ski’s aan te trekken omdat ik niet het risico wil lopen te vallen op het punt waar we waren. Dan maar mijn belag en kanten riskeren. David besluit zonder ski’s af te dalen omdat hij zich op ski’s minder zeker voelt. Het duurt uiteindelijk 2x zo lang om weer beneden te komen. Stapje voor stapje lopen we omlaag maar door alle stenen is het lastig om niet uit te glijden. Glijden is echter geen optie door de hoeveelheid uitstekende stenen onder ons.

[img]http://www.snowblog.nl/problog/david4.jpg[/img]
[i]David klimt terug omlaag. Hier is goed te zien hoe weinig sneeuw op sommige plekken lag.[/i]

Uiteindelijk staan we een uur later met klamme handen en een hartslag van minimaal 180 op het eerste deel van de hike. Eindelijk kunnen we fatsoenlijk naar beneden skiën.

[img]http://www.snowblog.nl/problog/david5.jpg[/img]
[i]David skied het laatste stuk hike dat wel goed te skiën is. Rechts de hike waarvan we zijn teruggekeerd.[/i]

[b]Hike nummer 3[/b]
Beneden aangekomen nemen we eerst een kwartier rust. Even bijkomen van wat we net hebben gedaan. Kort bespreken we wat we de volgende keer anders gaan doen en ik leg hem nog kort uit waarom ik niet door wilde gaan. Daarna besluiten we de dag af te sluiten met de afdaling meest links op het kaartje. We nemen dit maal echter veel langer de tijd om de hike te inspecteren en besluiten ervoor te gaan. Dit keer heb ik veel beter rekening gehouden met eventuele ondiepe sneeuw en binnen 15 minuten staan we boven aan onze lijn.

[img]http://www.snowblog.nl/problog/david6.jpg[/img]
[i]David boven aan de lijn.[/i]

Stoked dat we dit keer wel normaal boven zijn gekomen gun ik David de eer om de first tracks neer te zetten. David vraagt of ik hem wil filmen, maar net op het moment dat ik mijn camera erbij wil pakken geeft ook deze aan dat het 'm te koud word. Helaas zijn er dus vanaf dat punt geen foto’s meer gemaakt. David zet zijn afdaling in en al snel blijkt dat de sneeuw hier nog beter is dan op de eerste afdaling. De wind is hier minder van invloed geweest en de sneeuw is nog dieper dan op de andere run. Gillend komt David beneden aan wat voor mij het teken is om mijn run in te zetten. 4 lange bochten later sta ik naast David. We zijn ondertussen 5,5 uur onderweg en we hebben slechts twee afdalingen gedaan. Toch is de voldoening minstens zo groot als bij een treerun poederdag. We hebben net 2 van de 3 lijnen gedaan die ik al jaren wilde skien en ze waren beter dan ik had verwacht.

Naast die 2 geweldige poederruns was die dag waarschijnlijk een van de meest leerzame dit seizoen. Het voorbereiden van een hike is iets heel anders dan het inschatten of een run te skiën is en daar had ik vooraf te weinig rekening mee gehouden.

Als afsluiter nog wat shot’s van lijnen en afdalingen van de afgelopen paar weken na het werk:
[img]http://www.snowblog.nl/problog/wp1.jpg[/img]
[img]http://www.snowblog.nl/problog/wp2.jpg[/img]
[img]http://www.snowblog.nl/problog/wp3.jpg[/img]
[img]http://www.snowblog.nl/problog/wp4.jpg[/img]
[img]http://www.snowblog.nl/problog/wp5.jpg[/img]
[img]http://www.snowblog.nl/problog/wp6.jpg[/img]
Bedankt voor het lezen! Ik hoop vanzelfsprekend op reacties op de hike die niet ging zoals gepland!