Plankenkoorts: Libtech TR Banana Hammock

[url=http://www.lib-tech.com/snowboards/travis-rice-banana-hammock/]De Banana Hammock van libtech [/url]zit al lang in mijn hoofd. Met 1m60, full twin, full rocker en reversed sidecut zou dit zomaar eens het (enige) freeride board kunnen zijn dat goed poeder rijdt met het perfecte freestyle-twintip-gevoel. En Travis ript er vrij hard op, dus er zal in ieder geval over nagedacht zijn.

Een email naar de mannen van Stairs was voldoende om de plank de volgende dag op te kunnen halen. Thumbs up!! Op naar de hele diepe poeder! De Banana Hammock lijkt namelijk niet een echt hybride pistecruiser…bij Libtech omschrijven ze dat zo: [i]Unless all you do is ride red discs, hike or heli, this should be your second board[/i]. Een untracked base van 80cm en nog steeds dikke vlokken op de dag zelf leken mij de best mogelijke omstandigheden om de Banana Hammock te testen.

Bindingen opschroeven, in de lift stappen, uitstappen, instrappen, tot hier alles vrij normaal. 50 meter piste op weg naar de poeder, vol op m’n bek. En nog eens… lekker plankje die Banana Hammock. Reversed sidecut is het niet helemaal op de piste, dat viel te verwachten, maar desondanks valt dit behoorlijk tegen.
Gelukkig heelhuids de poeder gehaald, knallen tussen die bomen. Niets onnatuurlijks, drijft prima, bochtje links en rechts. Totdat ik een iets stevigere laag raak, weer uit balans en onderuit. Aan het einde van de run nog een paar meter piste, weer onderuit.

In de lift ff goed nadenken. Reversed sidecut, alles precies andersom. Normaal gewicht naar voren, bocht maken. Nu, gewicht naar voren, de neus boord zich in de sneeuw. Na 2 a 3 uur oefenen had ik het enigszins onder controle, maar het bleef onwennig aanvoelen. Ook op de piste kon ik redelijk wennen, bochten, strepen, het kan wel, maar vertrouwd voelt het nooit. In de poeder gaat dat veel beter. Zolang het bodemloos is, rijdt de Hammock zoals je dat van andere boards gewend bent. Maar zodra er wat druk van onderuit komt, is alles ineens weer tegengesteld, erg moeilijk. Soms is de 80 cm toch net iets minder, of raak je een oude boekel, de balans is ineens totaal anders dan gebruikelijk. Moeilijk!

Na 3 uur rijden ben ik het beu. Terug naar de auto, andere plank eruit, min of meer dezelfde specs alleen nu met sidecut. Bindingen omschroeven en gaan. Man, wat voelt dit lekker en vertrouwd. Knallen! Vol gas vanaf die piste de poeder in, dit voelt volkomen vertrouwd, raak ik eens een onderlaag, rijd ik gewoon door. Merk ik verschil, jazeker, dit is minstens zo goed, maar zonder de minpunten! Moeilijk gedoe die reversed sidecut, van mij hoeft het niet.

Voor mij dus geen Banana Hammock. Het kan aan Europa liggen. Poeder rijdt je hier immers toch vaak vanuit een lift. En tussen die lift en de poeder vind je bijna altijd piste of hardpack, ook in La Grave of Champex. En op die stukken presteert de Hammock gewoonweg niet.
Dat zou de moeite kunnen zijn, als hij in de poeder duidelijk beter zou presteren dan z’n broers met sidecut. Maar ik vond hem daar niet briljant presteren, ook niet slecht. Maar ik kan me in alle omstandigheden een board voorstellen dat daar net zo goed of zelfs lekkerder rijdt. Kortom, de toegevoegde waarde van de reversed sidecut, en dus van de Banana Hammock, is er niet.

In ieder geval niet voor lift-assisted pow althans. Wellicht dat andere omstandigheden de Hammock beter tot z’n recht laten komen. Heli’s of cats verkleinen doorgaans de kans op hardpack, een bodem, of andere ondergronden waar de Hammock raar op reageert. Maar waarom dan een Hammock als andere boards in de poeder net zo goed presteren? Innovatie is goed, maar voor mij moet een board het beter maken, niet moeilijker!

Note: ik reed de 2011 Hammock, voor zover ik weet is de 2012 versie op de print na niet gewijzigd.

• Als je van moeilijk en anders houdt

• Reversed sidecut
• Moeilijk