[url=http://www.slf.ch/praevention/verhalten/index\_DE]3x3 lawinen[/url], het standaardwerk van Werner Munter. In zijn boek reikt Werner je een simpel doch doeltreffend raster van vragen aan waarmee je de risico’s in de bergen kunt minimaliseren. Waarschijnlijk heb je al eens van 3x3 gehoord, heb je er wat over gelezen in het Safety hoofdstuk in je wePowder boek, heb je het boek van Werner zelf al eens gelezen of er in de praktijk mee gewerkt. Misschien zelfs wel als praktijk- en theorieoefening tijdens de [url=http://www.snowsafety.nl]snowsafety cursussen[/url]. Zo niet, dan zou ik zeggen. Heel snel doen!
[b]Filtermethode[/b]
[img]http://farm4.staticflickr.com/3563/3364524945\_bd11e66171.jpg[/img]
3x3 lawinen is feitelijk niet meer dan een filtermethode, om datgene te vinden wat je zoekt; een veilige poederhelling. Of zoals berggids [url=http://www.alpinsport.at/]Wolfgang Hackel[/url] het treffend verwoord tijdens de snowsafety cursussen; [i]Als jij weet wat je zoekt, dan vind je het ook[/i]. Zo is het maar net. Lees nog eens rustig de pagina’s 247 tot en met 249 van je [url=http://wepowderdev.snowcountry.nl/wepowder-gids.html]wePowder[/url] gids mocht je het 3x3 perspectief vergeten zijn.
[b]Het terrein[/b]
De omgeving waarin je bent legt je beperkingen op. De ene keer is het te steil waardoor de kans op lawines toeneemt, de andere keer te vlak zodat je vast komt te zitten in een diepe laag sneeuw, rotsen en grote cliffs kunnen het je verdomd moeilijk maken en stevige vervallen in het landschap willen wel eens een ijswaterval herbergen, een bos is fantastisch, maar op een te dicht begroeid bos of een wildschutz-gebied zit je niet te wachten. Allemaal gegevens die je uit een goede geografische kaart kunt halen. Met een geografische kaart bedoel ik heel iets anders dan een pistekaartje. Pistekaartjes zijn aardig om je mee te orienteren op de pistes, waar pistepaaltjes je altijd weer naar de lift brengen. In de backcountry heb je niet veel aan zo’n kaartje. Ze zijn bedoeld om de pistes zo aantrekkelijk mogelijk in te tekenen en daarbij wil de realiteit en het kaartje nogal eens ver uiteen staan. In het slechtste geval heb je te maken met een exemplaar dat lijkt te zijn opgetekend door een totaal doorgeblowde paddoliefhebber die met al zijn expressie een verdomd gelikt kaartje heeft neergezet, maar wat jou offpiste stevig in de problemen brengt. Hellingen blijken dan opeens veel steiler of juist vlakker te zijn en die verdomde rots staat er ook al niet op. Kortom: ken je terrein!!
[b]Ken je terrein!![/b]
[img]http://farm4.staticflickr.com/3570/3365347646\_0ec4c9e102\_s.jpg[/img]
Maar hoe? Hulpmiddelen om het terrein waarin je je bevindt goed te kennen zie je op het plaatje links. Natuurlijk kun je ervoor kiezen om jarenlang hetzelfde gebied te bezoeken en steeds een stapje verder te gaan. Maar dat biedt je niet altijd een garantie op poeder. Beter reis je de poeder achterna. Maar goed, dan ken je het terrein misschien weer niet. Voor die momenten zijn geografische kaarten, (lucht)foto’s en/of lokale gidsjes onontbeerlijk.
[b]Kun jij wel kaarten lezen?[/b]
Stel, je knalt de offpiste in, komt in de problemen, schakelt de hulpdiensten in, zij vragen waar je zit, jij hebt helemaal geen idee, of erger geeft ze een foute locatie waar je zit. Stel jezelf dan ook de vraag: kan je wel kaarten lezen? Maar goed, het is allemaal te verklaren [url=http://www.tomtom.com/index.php?Lid=5&utm\_source=google&utm\_medium=cpc&utm\_term=tom%2Btom&utm\_campaign=NL-Corporate%2BTestgroep]TOM TOM[/url] heeft ons lui gemaakt. Kaarten lezen brengt je veel. Je weet waar je zit en als je goed kaart kunt lezen vind je als vanzelf de secrets van een poederresortje.
[b]Welke kaarten heb je nodig?[/b]
[img]http://farm4.staticflickr.com/3438/3364525883\_b9c8e32057\_s.jpg[/img]
Kaarten zijn er in verschillende soorten en maten. Het beste gebruik je een kaart met een schaal van 1:25000 (1 cm is 250 meter). Indien die niet voorhanden is een kaart met een schaal van maximaal 1:50000 (1cm is 500 meter)een goed alternatief. Ben je nog niet getraind in het lezen van dergelijke kaarten, koop dan een kaart van een gebied waar je al veel geweest bent en probeer de freerideroutes die je daar gereden hebt eens op de kaart uit te tekenen. Een goede oefening en wie weet vind je wat nieuwe routes. Oefenen, oefenen, oefenen kortom. Zo’n topografische kaart is in de Alpenlanden op veel plekken te koop. Vaak zelfs in de lokale supermarkten. Maar voor ieder land moet je op zoek naar andere kaarten. Voor Frankrijk ga je op zoen naar de bleu top 25 serie van IGN. Voor Oostenrijk ga je op zoek naar de kaarten van de Österreichischer Alpenverein. Voor Italie kun je het beste gebruik maken van de kaarten van Kompass en voor Zwitserland gebruik je de kaarten van Toposwiss. Veel kaarten bevatten ook al routes van skitouren. Bijzonder in dit geval zijn de Zwitserse Skitourenkaarten. Op deze kaarten zijn niet alleen de skiroutes te vinden. Middels een rode lijnen laten ze ook goed zien welke hellingen steiler zijn dan 30 graden. Ideaal in sitauties waarbij er sprake is van een verhoogd lawinegevaar.
[b]Nadelen[/b]
De kaarten zijn van gewoon papier. Berg ze dus op in een plastic mapje om ze te beschermen tegen sneeuw en vocht. De grenzen van de kaarten in Frankrijk en vooral Zwitserland zijn kaarsrecht en houden niet rekening met het gebied waar je zit. Voor Les 4 Vallees heb je dan ook snel al twee tot drie kaarten nodig om het hele gebied af te dekken.
[b]Freeride-map.com[/b]
Interessant zijn de kaarten van [url=http://freeride-map.com/landingpage.php]Freeride-map.com[/url]. Een Zwitsers initiatief dat het goed doet in de Freeridecommunity. Ten opzichte van de [i]normale[/i] geografische kaarten bieden deze freeride-maps een aantal voordelen. De kaarten zijn compact en door het gebruik van een folie goed bestand tegen water en sneeuw. Daarnaast zijn de kaarten 1:25000, wat de kans op onverwachte convex-hellingen verkleint. Verder bevat de kaart gearceerde gebieden. Uitgangspunt is namelijk dat we niet specifiek langs 1 lijn gaan, maar complete hellingen versporen. Om die reden werkt men met arceringen en kleuren. Kleuren die oplopen in moeilijkheidsgraad. Van blauw (licht), via geel(gemiddeld), naar rood (moeilijk). Voor meer info klik even [url=http://freeride-map.com/index.php?lid=2&cid=200]HIER[/url]
[img]http://farm4.staticflickr.com/3629/3365346840\_23b94db5a4\_s.jpg[/img]
Zijn er ook zaken hetzelfde? Jazeker. Net als op skitourkaarten zijn de hike- en tourroutes aangegeven. Je weet daardoor snel hoe je gemakkelijk aan de start van een nieuwe maagdelijke helling moet komen. Ook zijn de wildschutzgebieden aangegeven. Iets wat je ook vindt op de Zwitserse tourskikaarten
[b]Nadelen?[/b]
Ieder voordeel heeft ook zijn nadeel. Door de kleuren wordt het er niet overzichtelijker op. Maar goed ik ben dan ook opgegroeid met de [i]oude[/i] kaarten. Ik vind de uitroeptekens op de kaarten nogal verwarrend. Waarom staan ze er in het ene geval wel en het andere geval niet? Waar waarschuwen ze precies voor? Even navragen bij de locals kortom. Ze gaan niet verder dan de grenzen van het skigebied. Als alles afgekrast is en je wilt gaan touren en met bus of trein weer terugkeren dan moet je alsnog een skitourenkaart aanschaffen. Een aantal classic routes ontbreekt daardoor op de kaarten. Ze zijn voor lang niet alle gebieden beschikbaar. (tussen de regels door lees je natuurlijk dat ik blij ben met deze nadelen. Classics blijven zo classics en kleine familiegebiedjes secret bestemmingen ;-)). Voor een Freeride Map betaal je 19,50.
Er zijn al veel freeride-maps beschikbaar voor o.a. Engelberg, Verbier, Andermatt, Disentis, Lenzerheide, Davos North, Davos South en Ischgl/Samnaun. Allemaal sterren gebieden uit de [url=http://wepowderdev.snowcountry.nl/wepowder-gids.html]wePowder gids[/url] kortom
[b]Conclusie[/b]
Als je freeriden serieus neemt, dan koop je een kaart van het gebied waar je naartoe gaat. Koop de kaart waar jij mee uit de voeten kunt. Of dat nu een skitourenkaart, een wandelkaart of een Freeride-map is. En oefen ermee. Een getraind oog ziet meer en meer zien is meer poeder!
En vergeet natuurlijk niet de [url=http://wepowderdev.snowcountry.nl/wepowder-gids.html]wePowder gids[/url] (als je hem nog niet hebt) en het standaard werk van Werner Munter, [url=http://www.slf.ch/praevention/verhalten/index\_DE]3x3 lawinen[/url] aan te schaffen.