Nok nok... who's at the front door?

Nok nok… somebody at the front door ! I hope it’s not summer…

Zo… daar ben ik weer. Het duurde even maar ik heb weer even tijd om mijn blog te updaten. Na de laatste blog heb ik nog een dikke week in quattre Vallées gereden met de mannen van de verschillende clubs uit Montana indoor snowcenter. Dit waren wederom een fantastische 6 dagen met nog wat lichte sneeuwval. Deze groep had vorig seizoen de beste week en dit seizoen zaten ze ook met hun kont in de poeder ! Toch was er die week al veel verspoord en moesten we echt verder weg voor first tracks. Die vonden we op de noord face van de Fou ! Dit was het hoogtepunt van de week, +/- 1000m vertical van 35°.

Die vrijdagavond ben ik dan gelijk vertrokken naar Flaine/Samoëns voor de praktijkdagen van het Snow Safety Center. Een mooi hotel in het midden van het gebied bovenop de berg was het veblijf van de gehele SSC groep. Het is een groot uitgestrekt gebied met veel mogelijkheden en een aantal onoverzichtelijke back bowls. Erg interessant voor met name het kaart lezen ! Al helemaal als je weet dat de Franse kaarten nou niet van dien aard zijn dat alle klifjes en rotsbanden er op aangegeven staan. De eerste 2 dagen werd ik op pad gestuurd met de lawine 2 groep die daarna overgenomen werd voor de laatste 2 dagen door Wolfgang. Ik ging die dagen verder met één van de lawine 1 groepen. De eerste dag stond in het teken van verkenning, we moesten tenslotte allemaal het gebied leren kennen en de gevaren situatie inschatten. Het tweede deel van week was het voor mij andersom en begon ik met één van de lawine 1 groepen en eindigde ik met de lawine 2 groep waarmee Maarten en ik nog een mooie laatste mystieke run door de wolkenflarden in C de Vaconnant gemaakt hebben. Waar ik op het pad terug naar Samoëns nog een goeie close encounter had met een kei ! Vette face plant… de afdrukken staan nu nog in mijn gezicht. Maar kleinigheidjes hou je toch en buiten dat was het weer een erg gezellig leerzame week met gemotiveerde freeriders.

De zondag rustig terug gereden naar Nendaz. Zeer mooie dag om een beetje te cruisen. Het had al een tijd niet echt meer gesneeuwd in Nendaz en omgeving en de nieuwe groep was alweer gearriveerd. Ik begreep dat het langzaam maar zeker moeilijker zou worden om nog first tracks te scoren. Toch hebben we de mooie poeder weer gevonden. We moeten er wel wat verder voor lopen of vellen nu. De afgelopen week is ongelovelijk, de temperatuur is progressief gestegen tot een…. Jawel vandaag een ongelovelijk…. 17°C ! Enorme natte sneeuwlawines heb ik al naar beneden zien komen van de west facing sides. En de Fischmaulen op de zuid facing sides staan ook op afgaan ! Zo riep je vorige keer nog, “thank God summer is over“ en nu staat ie alweer voor de deur !