De hele nacht gierde de wind al rond onze hut in Hemsedal en we waren in het holst van de nacht eruit gegaan om rondvliegende ski's binnen te zetten. Bij het ontbijt bedriegelijk blauwe lucht, met af en toe een gehaaste wolk. Maar de meeste liften waren gesloten en je zou met huid en haar van een graat geblazen worden, dus touren was ook niet ideaal.
Wat doe je dan? Kiten dus!
En ook daarvoor was er dus veel te veel wind. Het ging ongeveer tien seconden goed.
Daarna werd ik door een vlaag de lucht in gesleurd. Tien meter verder plofte ik plat in de sneeuw. Geen houden aan.........
De tweede poging, na het beter trimmen van m'n kite, was even hopeloos. Weer plat op m'n smoel door de sneeuw en de bomen kwamen nu wel erg rap dichterbij.
Nadat ik m'n armen terug had geduwd naar hun natuurlijke plek, zijn we maar een sneeuwhol gaan graven. En dat was ook erg lachen.