Episode 7: Naked in Nelson

Een langharige hippie gekleed in een bloemengewaad speelt, tijdens een open podium in de lokale bar van Nelson, vrolijke noten op zijn ukelele. Even lijkt het alsof we op een verkleedfeest zijn beland, we spotten een vrouw met een hoofddeksel bestaande uit de vacht van een vos inclusief bungelende kop en poten. Wij zijn in deze bar beland na een house crawl die door Vince, een vrolijke local, is georganiseerd. “Welcome to Nelson”, grinnikt hij als hij onze verbaasde gezichten ziet en ons de dansvloer op sleept. In Nelson, een hippie dorpje, lopen een hoop excentriekelingen rond. Alhoewel er veel skiërs wonen, voelt Nelson niet aan als een skidorp.

Het is een klein, schattig dorpje vol houten Victoriaanse huizen gelegen aan het Kootenay meer op slechts 30 minuten rijden het skigebied Whitewater met eindeloze back- en sidecountry mogelijkheden (terrein wat je per lift kan bereiken en buiten het skigebied valt). Jaarlijks valt er gemiddeld 12 meter sneeuw.

De rit naar het resort is prachtig. In tegenstelling tot de Alpen is de vallei niet volgebouwd, de weg loopt dwars door een reusachtig bos. In de oude tweepersoons stoeltjeslift belooft Guy, een onbezorgde skiër die hier al 40 jaar skiet, me een kleine tour van het gebied te geven. Eenmaal boven skiet hij keihard weg en kan ik deze 65-plusser maar met moeite bijhouden… Later verneem ik dat hij een ex racer is van het Canadese skiteam is, wat me iets geruststelt. Sinds zijn pensioen skiet Guy elke dag: “I come up every day, even if it is only for a few runs. It keeps me young and fit and I just love it here, everything is so pure and simple”, zegt hij lachend. Guy neemt me mee naar het bos bovenaan de nieuwste lift, Glory Chair. Hij weet me te vertellen dat deze lift een veertig jaar oude lift is uit Vail en voor het tweede seizoen in Whitewater draait. “Before this lift was here, we used to always ski this side of the mountain and we would end up on the road that takes you back up to the resort. On a powder day you would see a line up of about 20 people trying to hitch back up the hill. This one year Bob (a local) broke his arm so he couldn’t ski, which was great for us, because he would just drive his van up and down the road to pick us up! We would give him a few dollars or a bud so we could do laps all day long. With the new lift, this old routine has gone, but at least now we get more skiing in per day and there are still so many backcountry lines to be found around here anyways.”

Nog een reden om Whitewater (WH20) te bezoeken, is het verrukkelijke en betaalbare eten in de eenvoudige maar gezellig day lodge. Het eten is zo populair dat de voormalige eigenaresse van Whitewater, die er ook als chef werkte, meerdere Whitewater kookboeken heeft uitgegeven met al haar recepten uit de day lodge. Overal waar we komen zien we hoe zeer de bewoners zich bezig houden met het milieu: de koffiebekers worden gerecycled en op de wc hangen briefjes met de vraag niet teveel wc papier te gebruiken. Uit alles blijkt dat hier geen ‘scene’ is, men is niet bezig er cool uit te zien of op te scheppen over hun dikke lijnen. Iedereen is lekker zichzelf en niemand wordt raar aangekeken. Zelfs Ray niet, die steevast met zijn papegaai door het bos naar beneden knalt. Ja je leest het goed, zijn papegaai Jack gaat in zijn jas mee de berg op…

En oh ja, Jack heeft zelfs zijn eigen seizoenspas.

“Ray & Jack are awesome, Jack never leaves Ray’s side and I think they might even sleep in the same bed”, horen we van Nick. Nick blijkt een filmer voor Sweetgrass Productions te zijn, die hier hun nieuwste film aan het opnemen zijn. Ze zijn vandaag bezig met een nogal merkwaardige shoot: naakt skiën. Wij zijn geïntrigeerd door het idee en vragen Nick hoe zo’n segment geschoten wordt: “It is easy, all the riders undress at the top of the mountain and put their clothes in a bag before they ski down. The last person throws the bag with clothes down and we have sleeping bags for them once they get down, to warm up. I might sound like a macho thing to do, but trust me, there isn’t much to brag about once they’ve skied down, haha.” We worden warm onthaald door Robert en Marjon, een Nederlands stel dat eigenaar is van het Alpine Inn Motel in Nelson die ons trots de net verbouwde kamers laten zien. De naam doet de kamers absoluut geen eer aan, want het is een van de gezelligste en grootste hotelkamers die we in de resorts gezien hebben ($94 voor een tweepersoons suite met keuken). “Voor ons is Nelson de beste plek op aarde: in de winter dikke powder rijden en in de zomer bbq-en bij het meer en lekker mountainbike nin de omgeving. En Nelson is heel veilig voor onze 3 kids, de enige zorgen die wij hebben zijn het gevaar van beren en cougars.”

[b]The Ultimate Ski Bum[/b]

Tijdens een kop koffie in het gezellige koffietentje John Ward, ontmoeten we “The Ulitmate Ski Bum”. Deze geluksvogel won een prijs via Powder Highway bestaande uit 8 seizoenspassen, 4 dagen heli ski, 8 dagen cat ski, 3 maanden accommodatie, een huurauto en $500 benzinegeld… En het goede nieuws is, volgend jaar komt deze contest naar Europa.

[b]Wist je dat?[/b]

Wist je dat het urban segment van JP Auclair uit All I Can met meer dan 1.000.000 views voor een groot deel in Nelson is gefilmd?[b]Details[/b]

Dagpas $ 62,50 per dag(NB in combinatie met het Alpine Motel kun je combi deals regelen) Apres ski: Mike’s Place Totaal: 3 liften, 479 hectare terrein Hoogste punt: 2003 meter Aantal hoogtemeters: 623 meter In de buurt: Red Mountain (1,5 uur rijden) en diverse cat ski lodges oa: Selkirk Wilderness Skiing (1,5 uur), White Grizzly Cat Skiing (1,5uur)… Wildhorse Cat ski (30min) & Baldface (invliegen met heli 15 min).

[b]Episode 8[/b]

“Keep up or fuck off”, lees ik op een sticker van White Grizzly Cat Skiing in Nelson. Ben benieuwd!