BLOG13 #2 Freerider(s) Gefrustreerd !??

BLOG13 #2 Freerider(s) Gefrustreerd !?? Velen geloofden nooit dat ik het ooit terug ‘gewoon’ zou worden in m’n ‘schoolmeesterjobke’. Velen vroegen zich hardop af hoe ik dat zou doen en of ik dat zou kunnen : na 2 waanzinnige winters waarin ik PIEKsgewijs achter elke dump aan kon rijden (met als ultieme kers op de taart drie weken Japan) ; terug een ‘vaste’ job met enkel ‘vaste schoolvakanties’…

Afgelopen zomer stond als elke zomer in het teken van de winter : conditie op peil houden, relatie en gezinnetje op peil houden :-), bergenkennis op peil houden, contacten met andere freaken :-) op peil houden… (Waar o waar is plots iedereen elke zomer ??? Zou ik dan ook moeten gaan mountainbiken en/of surfen om niet elke zomer opnieuw op dit afgelegen sociaal eiland terecht te komen ?!?) Gelukkig had ik m’n nieuwe klas nog. Die moest/mocht nog ingericht worden. Yes ! Tussen het freeriden door maakte ik daarover al langer te gekke ideeën : die moest de Spiderwick-sfeer uitstralen (Misschien hier onbekend maar efkes googlen en je weet genoeg). En éénmaal er een bepaald idee in m’n hoofd zit, moet dat er dan ook zo gaan uitzien : dus die Spiderwick-sfeer. Veel werk, veel uitproberen, veel zoeken, veel doen, veel opnieuw doen … Tussen idee en realiteit klooft echter soms een enorme ravijn, weet ik ondertussen. Maar een uitgepuurd idee is te mooi om er een slap afkooksel van te laten maken. Dat wil je dan niet laten schieten. En dan ben je aan het wroeten en wringen om iets toch volgens dat idee uit te voeren. Moeilijk. Dat ondervind ik met meer en meer zaken in m’n leven trouwens . Hoe zou dat komen ? Heeft dat te maken met ouder te worden ? Ik weet het niet ; vraag het mij wel af … Soit, vasthouden, niet opgeven, veel bloed, zweet en tranen, nog meer frustratie ; maar ten langen leste lukt het dan meestal uiteindelijk wel…

Alhoewel ik dat “nog” niet van m’n filmkes kan zeggen :-(. Als er zoiets bestaat als Steeds Terugkerende Niet Aflatende In Crescendo Toenemende Frustratie dan zijn vastlopende computers, niet compatibele filmkes, ontoereikende of te ingewikkelde programma’s en internet claimende muziekvergunningen daar absolute koplopers in !!! Als ik al ooit herboren zou willen worden ; dan ofwel liefst in een tijd van VOOR de computers (Oeps, bedenkinske hierbij ; wie zou er FreeRider zijn als internet, wePowder, … niet bestond ?!?) ; ofwel in een niet zo pre-historisch omslachtig tijdperk als nu en ze tenminste een usb-poort in uwe kop kunnen installeren zodat al je (uitgepuurde) ideeën via een simpel kabeltje rechtstreeks het internet opgezwierd kunnen worden ! Maar spijtig genoeg leven we nog maar nu en zitten er op 3 september plots 21 pre-puberende schatjes van 11 jaar voor m’n neus. OK ! Hier gaan we ! Go ! Volle kracht vooruit !!

Voor je het weet heeft zo’n klas je toch weer helemaal ingepalmd ; alhoewel ik me ergens ooit in deze twee jaren me had voorgenomen dat iets minder te laten gebeuren… Niet dus.

Oei en oh ja, plots komt tussen al die tijd- en energieopslorpende bezigheden de winter natuurlijk ook weer volle petrol dichterbij. Nog vanalles te doen. PoederAlarm !!! “Waarom mailt verdoeme die gast i.v.m. dat materiaal nu niet terug ? “ (M’n botten lekken, m’n plank is kaduul ; m’n broek in frellen, m’n bindingen bricolage, … en ik heb gene rotten bal meer… Tja, zal het dan deze winter in grote lijnen toch zo moeten???) “Hoe kunde nu een freeride-tripke plannen als die anderen constant plannen voor zich uitschuiven en niet willenkunnen beslissen ?” “Waarom koopt die gast nu zjust ne kleine en staat zijne kop nimeer naar indoortouwtechnieken-aan-mij-geven ?” “Waarom is het in godsnaam zo moeilijk om samen iets af te spreken??” “Waarom moet iedereen precies nog wakker worden?” Telemikey heeft supergroot gelijk in z’n blog dat belange niet alle wePowderaars pro-rider zijn en gewoon door werk en gezin niet altijd zomaar weg kunnen ; dat dat normaal is én dat ook wel beseffen maar daarentegen wel constant supergeil stoked alles volgen… Herkenbaar. Dat wel. Maar écht rustig en berustend word ik daar echter toch niet van. Ik voel een innerlijk constante Rusteloosheid ; precies of je steevast vijf tassen cafeïnerijke koffie te veel gedronken hebt.

Poederalert 2 ging mij redden : perfect getimed ; een week verlof en de kinderen niet thuis. Yihaa !! Enkele dagen bergen is voldoende. Zoals twee jaar geleden Diavolezza.

“Maar moet het niet iets meer/anders zijn dan toen ? Er is op twee jaar tijd wel wat gebeurd. Hetzelfde kan zomaar niet meer… Toch?” “Maar ik kan toch moeilijk daar ‘alleen’ gaan splitten ; m’n splitbuddies kunnen niet !!!” “Om op een gletsjer net naast de piste wat bochtjes te draaien, heb ik niet veel goesting.” “Er ligt buiten de gletsjers nog geen (of te weinig) onderlaag. Gras en rotsen olé olé.” “Gewoon maar weg zijn om weg te zijn dus ?!?” “Dat kunnen we hier ook…” “Er is hier ook nog zoveel werk.” “Wel.” “Gewoon doen koen.” “Niet.” “Zoveel argumenten tegen.” “Wel.” “Niet.” “Wel.” “Niet.” “Wel.” “Niet dus !!!” “???” “Aaaaaaaarghaaaaargh!!!” Constructief in huis en voor school bezig zijn koen. De muren oplopen. Uw kas opfrette. Naar het schijnt constant donderwolk in huis. Slecht gezind je op Poes afreageren.

Poederalert 3. Ook dat nog ! En dan ben je zo gefrustreerd dat je 100 km aan 160 per uur naar Alblasserdam rijdt om Further van Jeremy Jones op groot scherm te zien. Wat een lijnen ! Omvergeblazen ! Wat een lijnen ! Wat een lijnen ! Zo genoten ! Zo inspirerend ! Zo veel Drive ! Zo veel mij ! Zo alles dit ook ooit te willen (kunnen). Zo ongelooflijk stoke-verhogend. Natuurlijk is er die american-style-bullshit-zever tussendoor maar wie die smoothe-übergeile-lijnen niet ziet is misschien deftig Gefrustreerd ? :-)

droge groeten, koen_djfistel