De droge zomer is voorbij. Onze gedachten gaan, zoals elk najaar, naar de komende verse sneeuw die hopelijk in grote hoeveelheden gaat vallen terwijl wetenschappers op dit moment hun hoofd breken over de verzamelde data van 2012. Hoe desastreus was deze zomer voor de noordpool, de airconditioner voor planeet aarde? Een Canadese krant kopte op 20 september jongstleden; ARTIC ICE COVER HAS REACHED ANOTHER NADIR, MELTING TO ITS LOWEST POINT IN RECENT HISTORY. Met andere woorden: stuk zee-ijs ter grootte van Alberta (660.000 km2) compleet verdwenen. Wacht even, dat is drie keer zo groot als de oppervlakte van de Alpen! Een nogal tegenstrijdig, maar verrassend positief bericht komt even later van de grootste krant van wakker Nederland en schrijft op 14 oktober: AARDE WARMT NIET MEER OP. Van al die verschillende berichtgevingen raak ik in de war. Hebben wij nu wel of geen invloed op de sneeuwgrens met onze C02 uitstoot van bijvoorbeeld de auto, skiliften of pistebully? Zo valt er bijna 1 meter verse sneeuw in 48 uur, dan spreken we weer over een warmte record. Zouden we als nuchtere freerider niet gewoon onze eigen conclusies moeten trekken wat we zelf zien in de Alpen?
Piste Up...
De dertigplusser onder ons die in zijn jeugd in elke krokusvakantie nog kon skiën op de laaggelegen Tiroolse almen ziet hier nu meer dan vroeger de krokussen in de groene velden staan. We zijn het inmiddels ook gewend dat we nu verder omhoog rijden of dat we vooral geen garantie hebben om die mooie dalafdaling te doen. Toevoer van warmere lucht betekend in de Alpen meer neerslag. Begrijpen we dan goed dat het gedurende de winter vooral meer sneeuwt op grote hoogte en vooral regent in het dal? Omdat de verse sneeuw naast de pistes veel te snel verspoort, beloofd het adagium 'Earn your Turn' voor mij als berggids een gouden tijd aan te breken! Zelf, op eigen kracht extra meters omhoog klimmen om de goddelijke lichte poeder te kunnen bereiken is de droom voor de toekomst. Het onbegrensde terrein wat vroeger alleen toegankelijk was voor de toerskiër wordt nu ontdekt door de freerider die er steeds meer voor over heeft om stukken te willen lopen naar de onaangetaste poeder. Maar hoe kijkt de grote wintersportfabriek hier tegenaan want 'een vliegende kraai vindt altijd wat'! Ook hun schoorsteen moet blijven roken nietwaar? De lokale politiek is er misschien helemaal niet zo moeilijk van te overtuigen dat een nieuwe hypergondel naar plekken waar de sneeuw blijft liggen zo gebouwd is. Er wordt flink geïnvesteerd in meer en meer kanonnengeweld. De Zwitsers zijn als altijd even vindingrijk en pakken tegenwoordig hun gletsjers in of bedekken in de meest hooggelegen skigebieden de sneeuw zelfs met een folie zodat er nog wat overblijft na de zinderende hitte van de zomer. Wie in juli of augustus wel eens op deze hoogte geweest is, weet dat het gewoon regent op 3000 meter. Maar waar gaat het heen. Is regen dan ook een keuze?
Save the Pow!
Als professional ben ik net zo goed afhankelijk van de sneeuw en besef me dat het de realiteit is dat de druk op de flanken van de bergen steeds groter wordt. Toch zie ik talloze mogelijkheden om berg- en wintersport nu en in de toekomst zodanig te beoefenen dat er genoeg uitdagingen en plezier voor iedereen gewaarborgd blijft en dat we tegelijkertijd de kwetsbare bergwereld minder hoeven te belasten. Misschien moeten we zelf de handschoen oppakken en iets minder van een groot skigebied verlangen. De wintersportfabriek hoeft ons dan ook niet schaak te zetten met meer geprepareerd terrein op hoogte want zij denken terecht: hoe meer pistes, hoe meer gasten! Met stoppen en optrekken van de auto jagen we de kooldioxide, stikstofoxiden en fijnstof-emissie sterk op. Maar wie sluit zich überhaupt voor zijn plezier aan in de file op weg naar de skistations. Zou het helpen om niet meer op de zaterdag in de drukke februarimaand naar de Alpen te reizen? Als we over de consequentie nadenken en zodoende alleen gebruik maken van de faciliteiten die er voor ons persoonlijk echt toe doen dan zou dat al een kleine stap in een mogelijk goede richting zijn. De stelling van Morris: Poeder is een keuze blijft dan hopelijk ook voor een langere tijd gewaarborgd.
Jouw mening!
Wat vind jij? In hoeverre moeten gebieden maar groter en groter worden? Waar ligt de balans tussen economie en ecologie?
note: De Canadees Thomas Chalmers heeft uitgezocht wat het effect is van de emissie van verschillende wintersportfaciliteiten in Canada. In de Alpen zijn de cijfers anders. Hier wordt veel minder heli-gevlogen en juist meer gebruik gemaakt van liften.
_Canada:
gCO2 emissie per verticale meter: toerskiër 0,4 - pistenbully (snowcat) 3,2 - stoeltjeslift 5,7 - heli 10,4
kgCO2 emissie per dag: toerskiër 0,6 - pistenbully (snowcat) 14,6 - stoeltjeslift 56,8 - heli 62,2_