De gletsjer in!

‘‘Ik zoek graag het gevoel van me ‘nietig’ voelen op, maar oh lieve moeder aarde laat ons dat moment van het ‘nietig’ zijn​ nog lang bespaard. Deze wens, hoop, draag ik altijd bewust met me mee met iedere meter die ik me in mijn vrije leven beweeg. Gewoon omdat ik zielsveel van mijn leven houd, kan ik niet stoppen met mijn leven te leven en daar horen altijd risicos bij.’’

Let yourself be silently drawn by the strange pull of what you really love, it will not lead you astray! -Rumi

Ik volg mijn intuïtie, nooit anders geweest. Ik ben een autodidact, ook nooit anders geweest, maar ik laat me altijd door de natuur de les lezen. Iedere dag vertelt ze een nieuw verhaal, elke verandering neem ik in me op…dag in dag uit, jaar in jaar uit. Boeken, lezingen, weerkaarten vertellen interessante basics, maar de elementen veranderen elke dag, ieder uur in minuten takt de werkelijkheid.

Dit mogen jullie natuurlijk niet doorvertellen maar ik kan jullie verraden dat ik regelmatig angst heb. Mijn respect voor de elementen waarmee ik mijn dagelijks leven te maken heb is enorm.

Ja, ik doe allemaal ‘spannende’ dingen, maar in procenten omgezet zeg ik ongeveer 75% van de tijd, heel bewust ‘nee’ tegen spannende dingen. Oostenrijkse ‘stoerkoppen’ zeggen me dan altijd dat ik mijn hoofd moet leren uitschakelen… maar eigenlijk vertelt mijn buikgevoel me wat ik moet doen. Mijn buikgevoel ontwikkeld zich iedere dag tot een belangrijkere raadgever. Deze raadgever baseert zich op mijn jarenlange dag in dag uit ervaring en opdoen van kennis, mijn leeftijd en levens-instelling. Ja en uiteraard is het wel eens enorm balen als het dumpt en dumpt en het kriebelt … en ik durf niet. Geduld is een schone zaak denk ik dan maar. Ik prijs mij heel gelukkig, want van de 25% waar ik ‘ja’ zeg om iets spannends te doen, heb ik echt genoten en ga ik genieten.

Gouden November, witte Kerst

Iedereen weet hoe ontzettend veel sneeuw er in de Alpen ligt… tja spaghetti latjes met scherpe kanten is het optimale gereedschap nu. De kunstsneeuw wordt door de föhnwind de wildernis ingewaaid en de pistes lijken op een palen-bos met hardwerkende racers… Prima terrasjes-weer, dat wel (Gouden November voor de horeca in ieder geval). Hoogste tijd voor een klein avontuur! De Kitzsteinhorn in Kaprun heeft niet de meest machtige gletsjerspleten maar dat ‘eeuwige ijs’ is net zo goed fantastisch. Kijk je in het ijs krijg je het gevoel onder hypnose te staan… alsof je naar de bomvolle sterrenhemel staat te staren.

Honderdduizenden stukjes steen, luchtbelletjes, barsten die me een verhaal aan het vertellen waren. De kou van het ijs dringt direct tot op je huid door maar het voelt in het begin als een mantel die je warme energie biedt. De vormen zijn allemaal uniek, ritmisch en glashelder tot ‘piet-zwart’. De uitmonding die wij bezocht hebben laat eeuwenoude lagen in het ijs zien. IJs, dan een laag gesteente en wederom ijs en een laagje sneeuw (nog ongenietbaar :) ).

Dubbele enkelbreuk

Het werd een ietwat groter avontuur door een ‘glijbaan’ ongeluk (zo snel kan het gaan), iemand met een dubbele breuk in haar enkel en meerdere kneuzingen, maar een positief gemoed. De warme choco bleef ingepakt en de chillige middag gecancelled. Steph is onze man, een tonnen zware rugzak met volledige uitrusting maakte het mogelijk een levensechte redding zelf door te voeren. De keuze was snel gemaakt aangezien de patiënt geen helikopter wilde, het haar naar omstandigheden goed ging (peukjes smaakten iig) en wij een groep vormden die met elkaar veel ervaring en expertise en ook de materialen hadden. Alles goed verlopen, waarbij een helikopter redding natuurlijk een minder grote belasting voor de patiënt is en in andere sneeuw-temperatuur-patiënt-toestand onontkoombaar is. Inclusief de nabespreking maakte het een heel leerzaam en indrukwekkend bezoek aan de gletsjer.

Op naar de winter!

Maar goed, hoe fantastisch het ijs ook mag zijn, ze mogen nu wel weer onder een meters dikke laag sneeuw verdwijnen. Uitgestrekte velden met ‘dons-aandoenlijke’ oppervlaktes, mijn snowboards onder twee voeten en vliegen… dreaming. De verwachtingen doen werkelijk hopen en geloven aan de witte kerst! De gouden november neigt naar haar einde toe, en dat is goed zo!

FWT Qualifiers

Ik verheug me op een fantastische winter. Ook met minder sneeuw geniet ik van het skiën en snowboarden, de beweging het harde werken, de sneeuw, stormen, kou, zon en frisse lucht, gewoon alles wat de natuur en het leven ons biedt. Over mijn exacte plannen laat ik nog niet te veel los, omdat die bij mij van dag tot dag kunnen veranderen. Uiteraard zal ik weer veel op de berg zijn met leergierige winter sporters, en staan er tenminste vier Freeride World Tour Qualifiers (FWQ) op het programma. Daarnaast ga ik alle borden, palen en raceski’s die ik tegenkom met wePowder stickers beplakken … gewoon omdat ik er zin in heb :)

Groeten uit Kaprun!

Berber