Lawinehonden Mattertal zijn paraat

Lawinehonden Mattertal zijn paraat

In het eerste weekeinde van december vindt in het Mattertal ook altijd de eerste Lawinenhundentraining van het seizoen plaats. De trouwe viervoeters -van alle merken en maten- en hun begeleiders oefenen in skigebied Matterhorn Paradise hoe ze zo snel mogelijk een persoon die onder de sneeuw ligt kunnen opsporen.

Opvoedprogramma

De puppies beginnen aan het strenge opvoedprogramma als ze ongeveer 1 jaar oud zijn. In vier fases wordt ze geleerd zo snel mogelijk de begeleider bij de plek te brengen waar ze de lucht ruiken van een persoon. Moeilijkste voor de enthousiaste beesten is om niet afgeleid te worden door de chaos die boven de sneeuw heerst. Ook het juist interpreteren van het mengsel aan luchtjes is een moeilijke opgave, die pas na jarenlang oefenen goed lukt.

Spel

Het bizarre is: voor de honden is het een groot spel. En dat geeft in de praktijk soms rare situaties. Elke keer dat de hond een persoon gevonden heeft moet hij of zij beloond worden met een hoop gestoei, gejoel en gejuich. Ook als het om een stoffelijk overschot gaat… Nu maar hopen dat ze komend seizoen niet daadwerkelijk in actie hoeven te komen en dat het bij spelen blijft.

Trouwe viervoeter
Trouwe viervoeter
De beste lawinepieper
De beste lawinepieper
Zoek!
Zoek!
Hond en begeleider werken zij aan zij
Hond en begeleider werken zij aan zij
Slachtoffer gevonden!
Slachtoffer gevonden!
MennoBoermans

Reacties

Beginner
GerritAAuteur3 december 2012 · 13:59

Is gaaf om de honden aan werk te zien, heb vorig jaar een training gezien hiervan in Ehrwald. Ik heb een echte “zogenaamde” berghond (sint bernhard) die graag in de sneeuw speelt. Maar zou niet op hem vertrouwen om iemand te vinden.

And snow it is.....
Toerist
MennoBoermansAuteur4 december 2012 · 18:20

Ha GerritA, de ironie wil dat St. Bernardshonden helamaal niet zo handig zijn in de sneeuw. Ze zijn vooral lief :-) Dat ze toch die naam hebben komt doordat de monniken van het St. Bernardsklooster (boven Martigny) ooit een puppie kado kregen van een Britse gast. De monniken, die als taak hadden gestrande reizigers te helpen, vernoemden de pup naar St. Bernard. Weliswaar heeft deze eerste St. Bernardshond veel hulp geboden, al vrij snel kwam men er achter dat Duitse herders efficienter waren :-) Nog een mythe: in het kruikje dat ze om hun nek hadden zat geen sterke drank, maar zoete warme thee. De honden renden voor de monikken uit naar vermiste personen en lieten de slachtoffers van de thee drinken. Vandaag de dag zijn het vooral border collies en labradors die in Zwitserland als reddingshonden worden gebruikt. Ciao, Menno

Poeder, Kiekjes en Pleisters
Toerist
AnoniemAuteur4 december 2012 · 21:39

Goed werk! Ook vandaag de dag draagt niet elk lawineslachtoffer een lawinepiep (zomeralpinisten bijv.) dus de neus van deze viervoeter kan heel waardevol zijn. Ik ken een franse dame die dertig jaar geleden in een lawine kwam zonder piep. Nadat haar tochtgenoot naar beneden skiede om de redding te kunnen bellen was er inmiddels ruim een uur verstreken voordat een reddingsteam ter plaatse was. De lawinekegel was enorm en sonderen zou ook veel tijd gekost hebben maar ze is uiteindelijk vrij snel gevonden en wel door een hond. De bergredder is met zijn dier uiteindelijk naar het hospitaal gegaan om de dame op te zoeken. Voor de hond een enorme beloning zo vertelde ze me. In dit geval was het voor het eerst dat het dier nog iemand levend had gevonden. Menno, prachtige fotoreportage!

Toerist
degrrAuteur5 december 2012 · 13:04

Vorige week een stukje van een van de eerste trainingen gezien in Cervinia. Er goed om te zien hoe en dat er getraind wordt. Aan alle kwispelende staarten te zien blijken de honden het erg naar hun zin te hebben.

Reageren
Mis helemaal niets meer!

Ontvang het laatste nieuws, PowderAlerts en meer!