Veiligheid, konden we dat maar als cadeau aan Sinterklaas vragen! Maar de goedheiligman verlaat vandaag het land en we zijn dus op onszelf aangewezen. Iedere woensdag zal wePowder wederom zijn verantwoordelijkheid nemen en aandacht besteden aan veiligheid bij het freeriden. Maar bestaat zoiets als veiligheid bij freeride? En hoe doe je dat ‘veilig zijn’? Als je onder ‘veilig’ verstaat ‘nul procent kans op een ongeluk’, dan bestaat veiligheid in onze sport zeker niet. Moeder Natuur heeft de macht en kan ten alle tijden troef trekken. In zo’n boze bui heeft ze niets te maken met reductiemethodes, 3X3 systemen of Nederlandse poederjagers.
Veilig of verstandig?
Laten we ons dus niet teveel illusies maken over veiligheid. Maar hoe moet het dan wel? Wat te doen met veiligheid? Het maximaal haalbare voor ons nietige wezens in een grote witte wereld is ‘verstandig zijn’. Daarmee is meteen duidelijk dat de sleutel bij JOU ligt. Bij je gedrag. En bij je eerlijkheid. Dat wordt nog wel eens vergeten. In de plaats daarvoor komen meestal technische verhandelingen. Geneuzel over sneeuwkristallen of over een half begrepen reductieregel. Zo baant een boek van sneeuwkundige Oostenrijkers zich met grote stappen een weg naar de Nederlandse boekenkasten. Het is populair, want het gaat over SNEEUW. Kikken! Een scenario hier en een scenario daar en veel informatie over wat er in de sneeuw gebeurt. Kristallisatie, dooi of metamorfose. Prachtig! En we kunnen na lezing zo lekker de expert uithangen. Dat heeft als voordeel dat onze geest meegaat in die illusie en onszelf ook daadwerkelijk het idee geeft dat we er verstand van hebben. Een stukje psychologie. Daar kunnen we niets aan doen, zo zitten we nu eenmaal in elkaar. Ontstaan als overlevingsmechanisme, maar in onze business misschien wel het tegenovergestelde bereikend. De sleutel voor ‘verstandig zijn’ ligt bij jou. Bij je gedrag. En in het gewraakte, maar o zo toffe en fraai vormgegeven boek staat welgeteld één gedragsregel. En dat is te weinig. Dat we in ruil daarvoor drie uur kunnen oreren over sneeuwkristallen heeft met veiligheid niets te maken.
Eerlijk zijn
Gaan we het bij de Safety Wednesday’s dan niet over sneeuw hebben? Ach. Vast wel. De vraag is wat je daar mee moet. In een gezelschap waar menigeen moeite heeft om een redelijk duidelijk lawinebericht op waarde te schatten, moet iedereen goed in de spiegel kijken en eerlijk zijn. Moet jij je druk maken over basisvaardigheden, of heb je echt al het niveau bereikt dat het tijd is om jezelf te verdiepen in de processen diep in het sneeuwdek? Dat moment komt een stuk later dan menigeen denkt. Ik zal een tip geven: als je lawineberichten zonder expliciete ‘Gefahrenstufe’ (zoals je die uitsluitend hebt in de herfst!) niet op waarde kunt schatten, dan kun je de ‘hippe’ sneeuwzaken nog even laten voor wat ze zijn.
NEE
Absolute veiligheid bestaat niet en de oplossing ligt (meestal) niet in de sneeuw. Wat nu? ‘Verstandig zijn’ (zo dicht mogelijk veiligheid benaderen) begint met de bereidheid om NEE te zeggen. NEE tegen een helling zonder sporen en vol met poeder. NEE tegen een helling waarin anderen poeder scoren. NEE na een hike van een uur heen en nu dus ook terug. NEE tegen je tochtgenoten die stoked zijn. NEE als je het niet vertrouwt, maar het niet kunt uitleggen. NEE als je vanochtend ook al nee zei en er vele freeriders vervolgens ongeschonden die helling afdaalden. NEE als die helling, couloir of kom de laatste optie is. NEE als je het niet zeker weet. NEE als je droomproject daardoor de mist in gaat.
NEE moet altijd een optie zijn en denk daar op voorhand over na. Als de prijs voor ‘NEE’ zo hoog wordt, dat NEE eigenlijk geen optie is, dan klopt je plan niet! Een goed plan steekt zo in elkaar dat NEE zeggen nauwelijks ‘pijn’ doet. Een goed team steekt zo in elkaar dat NEE geen probleem is. NEE is belangrijker dan welk kristal, proces of metamorfose dan ook! NEE redt levens. NEE moet (af en toe).
Op een winter met heel veel NEE!
Rijd met Steven.
Reacties
Mooie duidelijke verwoord, thanks Rolf. NEE blijft soms moeilijk, maar het is een recht! Zeker ook vanwege groepsdynamiek zijn fijne poedermaatjes goud waard.
Goed verhaal, heel goed verhaal. Veel beter verwoord dan ik in het stukje van Martijn heb gepoogd te doen.
En daarom/ toch zeg ik het nogmaals: wees net zo trots op een NEE als op een mooie afdaling!
Nee = Nee; heel goed verwoord!
Goed verhaal.
Je hebt niks aan alle theoretische kennis van de wereld als je geen NEE kunt zeggen, of niet op een goede manier om kan gaan met allerlei andere human factors in het beslissingsproces.
Alleen het stuk over het boek onderschrijf ik niet helemaal. Los van het feit dat een beetje achtergrondkennis best leuk is, heb ik juist door het lezen van wat boeken het idee gekregen dat ik nog maar weinig weet, en nog veel minder ervaring heb. Ik ben eerder voorzichtiger geworden, dan dat ik me een expert waan. Kies terrein en maak beslissingen passend bij mijn ervaringsniveau,
Maar die bewustwording is voor iedereen anders, goede stukjes op een veelbezochte website helpen ook enorm ;)
“Als je lawineberichten zonder expliciete ‘Gefahrenstufe’ (zoals je die uitsluitend hebt in de herfst!) niet op waarde kunt schatten”
Die oefening op het forum om een lawinebericht te beoordelen zonder dat er een stufe gegeven werd, was potentieel heel leerzaam. Kunnen we dat niet nog een paar keer doen met een oud lawinebericht, als een soort prijsvraag iedere maand ofzo…
En misschien een keer in het Frans, Italiaans enzovoort…
Juist heel goed verwoordt Opa!!!
Veel stof om over na te denken :)
“learn to turn back before losing all ability to influence what will happen to you. Although no one fully controls a situation in the mountains, you should never voluntarily relinquish control of yourself”
Afgelopen maandag was ik onderweg in barre winterse omstandigheden hier op de berg. Het sneeuwde en er was veel wind, stormachtig van tijd tot tijd. De temperatuur was ver onder nul. Er waren nog een stel vrije rijders onderweg in flashy pakken. Goede skiërs.
Op een gegeven moment zie ik twee van deze rijders in de luwte van een kom onder een 35°+ helling de vellen onderplakken! Ik denk “il sont fou les deux”! Waar denken die in godsnaam naar toe te gaan skinnen! Het lawinebericht van het SLF had een stufe 3 afgegeven, maar uit de tekst kon je halen dat het een hoge stufe 3 was.
Een rondje later zie ik hun zigzag inderdaad in de wand staan. De wind was nog wat aangewakkerd en het zich ging snel achteruit. Toen ik over de lawine barrière heen aan het prikken was hoorde ik hun stemmen in de verte, ik kijk om en inderdaad hoog in het couloir zie ik de flashy pakken. Ik zeg tegen Travis, “if they go down there, there will be a search and rescue at the end of the day”! We hebben er niet opgewacht en zijn ons weg door het bos vervolgt naar Bleusy.
De volgende dag was ik weer met Travis onderweg en ik ben gaan kijken wat er uiteindelijk van hun plan terecht gekomen is. Toen we boven aan de sleeplift waren zagen we het al, ze waren omgedraaid en via de zelfde weg tussen de boompjes naar beneden gekomen. “A very good call” zei ik tegen Travie. Ze hadden toch nog wel een beetje brains. We zijn aan de andere kant van de kam gaan kijken en zagen inderdaad een kroon van een meter boven in het couloir en wat lawine shit beneden in de face. Ze hadden NEE gezegd, super! Maar in die omstandigheden hadden ze al veel eerder NEE gezegd moeten hebben! Alleen die helling naar boven vellen op dat moment was al veel te riskant.
Maar eind goed al goed, en they live to ride another day! Ik hoop dat die jonge lokale rijders er iets van geleerd hebben.
Gewoon een klein verhaaltje vanuit de alledaagse praktijk om ons heen!
goed verhaaltje!
Goed verhaal!
Ander vraagje die Steven die helaas overleden is door een lawine, had die zijn lawinebag gebruikt? Zo niet hoe heeft het kunnen gebeuren dat hij deze niet gebruikt heeft? Weet iemand dit. Pure nieuwsgierigheid omdat er altijd zoveel positieve verhalen worden verteld over dit soort toepassingen.
Damn. Niet ingelogd. Dat was ik dus, hierboven.
@Opa, Kanski en Dutchess:
Zo is het maar net, wijze woorden en goed om in mijn oren te knopen!
Maar ja die poederstress hé! Gelukkig ben ik van nature van de voorzichtige kant.