Gear review: splitboard vs sneeuwschoen vs stijgski

Het is inmiddels kwart over twaalf. Wat vanochtend na de verse sneeuw nog een maagdelijke skigebied was, is in een goede 3 uur totaal afgekrast. Iedere vanuit de lift zichtbare en bereikbare lijn is volledig verspoord. Normaal gesproken het einde van je poederdag en tijd voor de lunch. Maar boven aan de lift zie ik een groep skiërs hun vellen onderplakken op weg naar maagdelijke poeder. Het einde van de poederdag is nog lang niet in zicht. Zelfs niet voor ons snowboarders.

Risico’s

Voordat ik begin wil ik je wijzen op wat risico’s. Freeriden is een mooie, maar ook risicovolle sport. Je bent actief in de vrije natuur en daar moet je omgaan met allerlei mogelijke gevaren, zoals bijvoorbeeld lawines, cliffs en gletsjerspleten. Jaarlijks overlijden zo’n 70 mensen in de Alpen als gevolg van een lawine. De meerderheid hiervan tijdens de lange hike naar een onverspoorde helling. Waarom? Omdat een beetje hike al snel 10 keer de tijd kost die je nodig hebt voor een afdaling, waardoor je 10 keer langer in lawinegevaarlijk terrein staat en daarmee langer exposed bent aan gevaren. Realiseer je dat goed, bereid je goed voor, rijd veilig en als je niet over de juiste kennis en materialen beschikt, huur dan een gediplomeerd berg, ski- en of snowboardgids. Want in de backcountry ben je uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt.

Hoe kom je boven?

Natuurlijk kun je gaan hiken, maar bij een dikke pak poeder wordt dat een beproeving. Tot je heupen en soms nog dieper in de poeder een hike zetten? Ik geef het je te doen. Nee dan die skiërs. Op hun vellen en ski’s zweven ze op het sneeuwdek en zijn binnen no time boven. Voor veel poedermeters wil je niet te diep wegzakken dus.

3 opties

Als snowboarder heb je 3 opties. Op sneeuwschoenen, stijgski’s of een splitboard. 3 opties met allemaal hun voor- en nadelen. De afgelopen 3 winters heb ik samen met een team van wePowder-rijders alle opties intensief getest en die kennis delen we graag met je. Scheelt je veel geld en vooral ook veel tijd. Maar welke optie je ook kiest. Als je off-piste gaat 1. ga je nooit alleen op stap, 2. heb je altijd het recente lokale lawinebericht gecheckt, 3. dragen jij en je vrienden ieder voor zich tenminste een schep, pieper en sonde bij zich en 4. heb je basiskennis over lawines. En bedenk dat in echte noodgevallen jij en je vrienden voor elkaar klaar zullen moeten staan. Poeder geeft je een onbeschrijflijk gevoel van vrijheid juist omdat je er zelf voor kiest. Wees daarom een man en neem die verantwoordelijkheid. Terug naar je 3 opties om sneller over de poeder te lopen.

Sneeuwschoen

Van een uit de kluiten gewassen tennisracket tot een high-tech oversized slipper. De sneeuwschoen heeft een ware evolutie doorgemaakt. Ze zijn lichter, steviger en vooral ook beter geworden. Bij het stijgen bind je je board op je rugzak en bij het dalen gaan je sneeuwschoenen op je rugzak.

Voordelen ++

Sneeuwschoenen zijn licht, je leert er snel op lopen en indien voorzien van de nodige ijzeren pinnetjes op de onderkant ook zeer geschikt voor steile en ijzige passages. Vooral op die plekken waar het erg stijl wordt of waar je ijzige traverses hebt, blinkt een sneeuwschoen uit. Een gemiddelde sneeuwschoen is ook niet duur. Voor 160 euro heb je al een prima sneeuwschoen.

Nadelen --

Een sneeuwschoen past niet in het spoor dat tourskiërs al gemaakt hebben en dus zul je in de meeste gevallen je eigen spoor moeten maken wat je meer kracht kost. Daarnaast is een sneeuwschoen redelijk wat langzamer in vergelijking met een splitboard of stijgski. En dat merk je op de langere tochten die je meer tijd en meer energie zullen kosten. Daarnaast zeul je tijdens de klim met 5 kilo aan extra gewicht op je rugzak omdat je board toch mee naar boven moet.

Conclusie

Makkelijk te leren, goedkoop en past in iedere auto. De sneeuwschoen is ideaal voor kortere hikes waarbij je wat steilere klims neemt. Gletsjertochten kun je vergeten op je sneeuwschoen. Te gevaarlijk op sneeuwbruggen.

Stijgski

De stijgski is veel minder bekend. K2 heeft ze een tijdje in haar productlijn gehad, maar tegenwoordig raken ze weer een beetje in de vergetelheid. Ze zijn bedoeld als alternatieve tourski voor snowboarders. Vaak wat kleiner en relatief licht. Het zijn korte ski’s, voorzien van vellen om mee naar boven te klimmen en een binding die wat weg heeft van een snowboardbinding zonder highback.

Voordelen ++

Licht, ze passen in het spoor van de tourskiërs en ze zijn snel. In korte tijd kun je snel al veel hoogtemeters pakken. Daarnaast is het lopen er op snel te leren en omdat ze korter zijn neem je er makkelijker scherpe bochten mee in steil terrein. Spitzenkehren noemen ze dat en dat wil geleerd zijn. Vooral bij een langere ‘ski’.

Nadelen --

Tijdens de klim zeul je met 5 kilo aan extra gewicht op je rugzak omdat je board toch mee naar boven moet. Bij het dalen heb je de stijgski’s op je rugzak waardoor je de betere rotaties kunt vergeten. Wordt het echt steil dan merk je dat je vellen het op een gegeven moment niet meer houden. Iets wat je overigens kunt voorkomen door tijdig crampons (een soort van stijgijzers) op je stijgski te monteren.

Conclusie

Voor 349 euro koop je al een stijgski van het merk climb. Maar je kunt ook 749 dollar stuk slaan op de MTN approach. Wij zeggen neem de climb. Degelijk, licht, niet te duur en inclusief vellen, binding, ski en crampons voor als het ijzig wordt. De stijgski is de ideale oplossing voor de wat langere tochten. Want je bent veel sneller dan met sneeuwschoenen.

Splitboard

Het splitboard is de hit van de afgelopen jaren. Groot geworden door de beelden van Jeremy Jones en met name in Noord Amerika al tijden bezig met een gestage opmars. Bij een splitboard split je tijdens de klim je board letterlijk in twee ski’s, monteer je je bindingen op deze ski’s, plak je vellen onder je board en loop je als een tourskiër naar boven

Voordelen ++

De voordelen zijn evident. Geen 5 kilo op je rug tijdens het stijgen. Geen gewicht op je rug tijdens het dalen. Je klimt net zo snel als tourskiërs, kunt hun spoor gebruiken en ze zijn (indien je aan het touw gaat) ook goed te gebruiken voor gletsjertochten.

Nadelen --

De prijs, want we blijven Hollanders. Een board met vellen kost je al snel 950 euro en als je het helemaal goed wilt doen koop je daar voor minimaal 300 euro nog eens gespecialiseerde bindingen bij. Daarnaast wil klimmen op dergelijke lange ‘ski’s’ geleerd zijn. Tot 30 graden steil gaat prima. Maar ijzige passages en lastige traverses schud je niet zomaar uit je mouw. Vooral het keren op steile hellingen is voor menig beginner een zenuwslopende beproeving. En dan sta je ook nog niet eens op je favoriete board.

Conclusie

Duur, langere leercurve en niet ideaal in steil terrein. Hoewel je met een setje crampons een heel eind komt. Een splitboard is het instrument voor lange dagtochten waarbij je honderden hoogtemeters overbrugt voor die ene afdaling. Niet het instrument voor in een skigebied waar je korte hikes zet naast de lift, wel voor lange tochten en gletsjerpassages.

Ons advies?

Zeg je de wereld van de skiliften (voorgoed) gedag en ga je voor de lange tochten, dan is het splitboard de beste optie. Geen gewicht op je rug, snel en degelijk. Het splitboard is de afgelopen 5 jaar een stuk beter geworden en iedere euro waard. Het is het middel om in Lofoten te gaan touren, de Haute Route te lopen of om te gaan touren in Canada. Maar ook voor mooie tochten in Voralberg, Wallis of de Savoie. Na de lange leercurve word je beloond met een gevoel van onafhankelijkheid. Of zoals de Fransen zeggen: You parc your car and walk up the mountain (en dan liefst uitgesproken met een Frans accent ;)).

Maar zoek je middelen om snel vanuit een lift een top te bereiken dan zijn de sneeuwschoen en de stijgski jouw apparaat. De stijgski is daarvan misschien wel de meest universele oplossing, hoewel een sneeuwschoen iedereen past. Bij wijze van spreken dan. In ieder geval ben je met de aankoop van een sneeuwschoen en stijgski nog altijd goedkoper uit dan wanneer je alleen een splitboard koopt. Zoek je het bij de liften, ga dan voor sneeuwschoen en stijgski en kom er de komende jaren achter of je Lofoten op je bucketlist wilt zetten. Bevalt het, dan kun je nog altijd een splitboard kopen.

Gear review: splitboard vs sneeuwschoen vs stijgski

Reacties

Reageer

Upgrade naar wepowder ^Pro

Gear review: splitboard vs sneeuwschoen vs stijgski

Reacties

Reageer

Upgrade naar wepowder Pro

Mis helemaal niets meer!

Upgrade naar wepowder ^Pro