Eindelijk! Het is winter. De lange zomer achter me laten. Van de auberge in het mythische bergdorpje La Berarde, terug naar de groentetuin thuis in Bourg d’Oisans. Het zomerseizoen werd kort geknipt door een mountainbike ongeluk. Mijn vriend Boris, berggids UIAGM, en ik konden onze teleurstelling net verkroppen. Vele plannen moesten weer in de wachtkamer worden gezet. De bergpracht in La Berarde gaf een schrille troost aan de situatie. Na een schouderoperatie keihard met de physio aan de gang gegaan en naar de sporthal om fit deze winter in te gaan. Drie à vier keer in de week naar Alpe d’Huez in het Palais des Sport trainen. Door het grote raam zie ik de gletsjer van Les Deux Alpes en de Pic de la Meije. Ik hou mijn doel voor ogen. No pain no game.
Inspiratie bij het herstel
Op pad in de Oisans
De eerste sneeuwvlokken vang ik hoopvol op in mijn hand. Ski’s en vellen uit de kast, gelijk begonnen met tourskiën en na de opening van Alpe d’Huez, Les Deux Alpes en nu ook freeride mekka La Grave vanaf 22 december kunnen we helemaal los! Op pad met vrienden onder andere Laurent Salino, fotograaf en François Kern, teamrider Dynastar en plannen voor verschillende fotoshoots.
Courmayeur
Er is volop sneeuw gevallen en we wilden er nog even uit voor het winterseizoen start thuis in de Oisans. De afgelopen dagen waren we in Courmayeur. Door de diepe poedersneeuw vinden we elkaar beneden aan de bosrand. Heerlijke Italiaanse keuken en geweldige koffie! 's Avonds terug bij vrienden in Servoz. Boris leidt me door het centrum van Chamonix. My partner in crime. Na bijna zeven jaar samen, hoe meer tijd we doorbrengen, hoe leuker het wordt. We zijn op elkaar ingespeeld in de bergen, op de latten en spoedig aan boord.
Eindelijk afronden
Naast mijn Cios opleiding in Nederland, mijn Landes diploma in Oostenrijk,na de Eurotest op Alpe d’Huez maak ik in Chamonix bij l’ENSA mijn diploma tot skileraar af. Door verschillende ongelukken de afgelopen vier jaar heb ik er wat langer over gedaan dan ik hoopte. Eind januari zit ik weer in de schoolbanken, maar het is geen straf drie weken in Chamonix te vertoeven.
Zin in het leven
Mijn passie delen met andere gepassioneerden. Of ik nou met Boris bergen beklim, het dorpje van la Grave in zicht krijg na de laatste bochten in het bos,met klanten van de ESF skischool op pad ben, in Noorwegen vanuit een zeilschip de fjorden bekijk, in St. Anton na een poederdag met een goed biertje en een knödel zit na te genieten. Mijn vrienden en familie steunen me enorm en weten dat dit mijn levenskeuze is. Na vallen weer opstaan, zonder dalen geen bergen. Ik wil niets veranderen, voor mij is deze manier van leven vanzelfsprekend. Is de zin van het leven niet simpelweg dat je er zin in moet hebben!
Reacties
Ha Anne, wat een pech, na je talus ook je schouder! goed dat je er sterk doorheen bent gekomen. mooie woorden: zonder dalen geen bergen…spreekt me aan!
Ook ik had mn talus gebroken maart 2012, we hebben hier nog contact over gehad! ondertussen weer een weekje op de latten gestaan, yess… gaat beter en beter. Is bij jou de progressie er nog steeds? ben benieuwd of ook na 9 maanden nog verbetering mogelijk is…
groet, Kendo
ps. Check ook je DM
Holy Cr*p wat een mooie pics. Met name die van La Grave. Die laatste zin slaat de spijker op zijn kop.
BTW, mooie Deuter rugzak, die heb ik ook :-)
She’s back !! :D mooie pics en woorden! X
Bedankt voor jullie reacties!
Inderdaad mijn enkel verbeterd nog steeds. Na bijna 1 1/2 jaar kan ik deze winter weer op niveau skien. Nog steeds 3 keer in de week naar de physio. Ben weer bij de skischool aan de slag en het freeriden en tourskien gaat weer goed.
Keep on riding!