Een cool project in Alaska. The Manitoba Mountain Ski Area Restoration Project wil van Manitoba Mountain in Chugach National Forest een duurzaam skigebied maken.
Gesloten sinds 1960
Klein probleem is dat het gebied al sinds 1960 gesloten is. Wat dan weer wel goed is, is dat het gebied niet commercieel geexploiteerd gaat worden, maar er echt alleen voor het skien en boarden komt, volgens de filosofie van de Mountain Riders Alliance. ‘Groots in het rijden en klein in de infrastructuur.' Drie sleepliften zouden het terrein moeten ontsluiten. In totaal meer dan 10.000 acres.
Duurzaam
Naast het feit dat er een ‘core-skigebied' ontwikkeld wordt komt de duurzaamheid ook op andere fronten naar voren. Partnerships met lokale bedrijfjes, wat nieuwe banen die ontstaan en uiteraard alles zo milievriendelijk mogelijk.
One small surface lift can get you to the best staging point, after which you may climb further under your own steam. In essence, these microbreweries of the ski world are saying, "Screw profit. All we want to do is drop the biggest lines out there for the least amount of money."
Hoe zit het in de Alpen?
Dit is best wel een interessante discussie. Want zouden veel gebieden in de Alpen het ook niet op deze manier aan moeten gaan pakken? In Noord-Amerika zijn Shames, Mt. Cain, Bridger Bowl en Silverton gebieden die op deze manier met de sport omgaan. Het zou voor de sport waarschijnlijk heel goed zijn. Terug naar de basis, zonder alle bullshit er omheen. En dan kan je nog eens met zulke grappige namen voor runs op de proppen komen ;).
Maar nu voor de Alpen!
Wat denken jullie? En welke kleine gebieden in de Alpen zouden ervoor in aanmerking komen?