Gear review K2 Pettitor

Gear review K2 Pettitor

Het seizoen is ondertussen al weer 3 maanden oud en een hoop van mijn materiaal heb ik uitvoerig kunnen testen en uitproberen. Dit seizoen word ik gesponsord en ondersteund door Snowcountry en zij voorzagen me begin dit seizoen met twee paar poederski’s; de K2 SideSeth en de K2 Pettitor. Vooral de laatste wist me in elk opzicht enorm te verbazen.

Blessure

Twee weken geleden wilde ik 's avonds nog even naar het depot onder mijn huis om nog even wat te pakken. Om daar te komen moet ik de voordeur uit, trapje af, buiten 5 meter lopen en dan de depot deur door. Ik had uit luiheid mijn schoenen niet goed dicht gedaan ik en was wat te haastig om door te hebben dat er buiten ijs op de grond lag. Na twee stappen gedaan te hebben besefte ik dat ik te snel het trapje af kwam stormen en bij de derde stap ging ik onderuit. Terwijl ik viel voelde ik mijn rechter enkel compleet de verkeerde kant op dubbel klapte. Ik ben dezelfde avond nog naar het ziekenhuis gegaan omdat ik de dag erna moest werken. Gelukkig viel het allemaal mee en was er niets gebroken. Mijn enkelband was slechts opgerekt en ik kon na drie of vier dagen wel weer beginnen met werken, zei de dokter. Omdat ik deze winter toch maar vijf weken werk en ik het geld van die vijf weken nodig had om mijn appartement te betalen, ben ik op dag drie met pijnstillers op weer gaan werken. Hoewel het noodzakelijk was heeft dat het herstel niet echt bevorderd en daarom zit ik, nu ik eindelijk vrij ben, weer een paar dagen thuis. Het is de eerste keer in vier jaar dat ik met een blessure thuis zit en ik merk nu eigenlijk pas hoe frustrerend het is. En dan valt het bij mij nog mee! Ik heb immers niets gebroken of afgescheurd. Pluspuntje is, dat ik nu mooi de gelegenheid heb om een review te schrijven. Morgen ga ik weer proberen te skiën, dus nog een dagje rust!

Verschil

Toen de winter begon had ik bij voorbaat al een inschatting gemaakt van de ski’s die ik dit jaar mee had. De K2 Sideseth met zijn stijve tail en lichtere rocker voor grote big mountain lijnen en de K2 Pettitor voor het betere speelwerk. Gezien het feit dat de basis aan het begin van het seizoen vanaf de boomgrens relatief slecht was, heb ik de eerste maand vooral op de K2 Sideseth gereden. Toen eindelijk de basis in het bos beter was, ben ik steeds meer op de Pettitor gaan rijden.

Bos en pillows

Het eerste wat me op viel is de wendbaarheid van de ski. Ik rij hem in 189 maar toch is hij ontzettend wendbaar, zonder dat hij daarbij inlevert op stabiliteit. In treeruns en op pillows kon ik eigenlijk vrij moeiteloos mijn gang gaan. Lange pillowlines of “pacman forest” lijkt echter ook waar deze ski voor gemaakt is. Hij heeft een zeer zachte tip en een ietsje stijvere tail en behoorlijk wat rocker. Eigenlijk doet hij me erg denken aan de oude Obsethed, maar dan met ietsje minder rocker. Vooral eind januari begin februari heb ik vrijwel enkel op de Pettitor gereden en elke keer dat we op een stuk bos kwamen dat een stuk minder dicht begroeid was viel me op dat ook op zeer hoge snelheid de ski prima stabiel bleef.

Grote lijnen

Ik heb daarop besloten om de ski op een bluebird dag ook eens mee te nemen en dat bleek geen slechte keuze. Juist op hoge snelheid is de ski onverwacht stabiel is het heerlijk cruizen. Hij absorbeert sprongen gemakkelijk en blijft ondanks de slappere tip en tail stabiel naarmate je meer snelheid pakt. Die slappe tip en tail brengen echter wel een nadeel met zich mee: doordat de ski op hoge snelheid flink wat doorbuigt krijg je niet altijd je rebound lekker terug. Soms heb ik, vooral wanneer de sneeuw wat compacter is, het gevoel dat er vrij veel energie verloren gaat, die ik eigenlijk terug wil krijgen in mijn volgende bocht. Ik had daardoor soms het gevoel dat ik iets minder gebruik kon maken van de rebound van de ski dan bij de Sideseth, waardoor je iets minder op performance gaat rijden en iets meer op speelsheid. Dat betekend niet dat ik het gevoel had dat ik in snelheid af moest nemen, maar meer dat ik iets minder technisch moest rijden en iets meer de ski moest laten lopen. Wanneer je dat doet vind ik het een enorm lekkere ski die me veel zelfvertrouwen geeft zowel in het bos als boven de boomgrens.

Allrounder

Hoewel de Pettitor in eerste instantie op me over kwam als diepe poeder bak, heeft hij me vooral op grote lijnen verbaasd. Waar ik had verwacht dat hij onstabiel zou worden en zou gaan flapperen, blijkt dat absoluut niet het geval. De Pettitor is een ski die het overal zeer goed doet en uitblinkt in het bos. Kortom, een aanrader!

ThijsKennis

Reacties

Gevorderd
boendertjuhAuteur15 maart 2013 · 10:58

Begin dit seizoen heb ik de Pettitor op gevoel gekocht. Fantastische ski: speels/wendbaar&grote lijnen.
Een goede aanwinst voor bij mijn Kung Fujas.

Reageren
Mis helemaal niets meer!

Ontvang het laatste nieuws, PowderAlerts en meer!