Dr Gear is van alle markten thuis. Alsof je iets anders zou verwachten, duh! Hij kiest zijn tools afhankelijk van de omstandigheden en afhankelijk van welk been hij mee uit bed is gestapt. Publieke opinie is hij wars van (wat nou snowboarden minder populair?). En dus als we zeggen 'alle markten' dan bedoelen we natuurlijk ook alle markten. Dus ook de telemarkt... uh... -mark. Mais oui, bien sur!
En zo, op een ochtend onbepaalde tijd geleden, stond Dr Gear op uit bed, keek naar buiten naar de bergen en zag dat het goed was: zon, verse sneeuw en goede zin in een flinke uitdaging. Die dag werd de dag voor het testen van een nieuwe telemark binding...
De beoefenaars van dit gracieuze alternatief voor het alpiene skiën, deze uit Noorwegen afstammende Godenzonen (en -dochters natuurlijk), mogen zich gelukkig prijzen dat de laatste jaren ook de spullen in deze tak van sport zich ontwikkelt. Want veel soeps was het niet…
Telemarken is een natuurlijke ontwikkeling vanuit het langlaufen. Zo was ook de eerste schoen/ ski verbindingen een typische langlauf binding. Om draaikrachten over te brengen werden er drie pinnen geprikt in een flap voorop een leren (berg)schoen. Vervolgens werd deze flap verder vastgeklemd. Dit was de three pin binding. Maar de wil om sneller, steiler, groter te gaan vroeg om stijvere schoenen. De plastic schoen deed haar intrede. En daarmee ook de bekende kabel binding waarbij een kabel die rare flap voorop de schoen nog beter vastklemde in een vormvast frame. Hiervoor werd de vorm van de flap voorop de schoen verder aangepast. En de kabel werd achter de hak met een hendeltje strak getrokken. Wat een gepiel altijd om dat hendeltje goed te positioneren. Dat vond zelfs Dr Gear.
Variaties
Vele variaties op dit concept volgden. Maar ideaal was het dus niet. Gaandeweg bleek er toch nog een gebrek aan stijfheid, controle en betrouwbaarheid. Een gebrek dat duidelijker werd door de trend dat skis steeds breder werden. Maar er was een gebrek aan uitbreekmogelijkheden, uitwisselbaarheid van skis (links/ rechts), voorspelbaarheid van het gedrag en natuurlijk gebruiksgemak. Een deel van die problemen ontstond door het ontwerp zelf. Een ander deel van die problemen komt voort uit het feit dat de maatvoering van deze 'flappen' de zogenaamde 'duckbills' per fabrikant verschillen, waardoor de ene schoen het heel goed deed in binding X maar weer problemen gaf in binding Y. Die duckbills veroorzaakten ook ellende in combinatie met stijgijzers. Enzovoorts. Iedereen deed maar wat en een wildgroei aan bindingen was het gevolg.
Vernieuwing
Tijd voor vernieuwing dus, tijd voor NTN. De NTN Freeride om precies te zijn. De New Telemark Norm ontwikkelt door Rottafella, uit -waar kan het ook anders- Noorwegen. Deze binding deed haar intrede enkele jaren geleden. NTN bindingen kennen zowel een (niet DIN gecertificeerde) uitbreekmogelijkheid als ook een gebrek aan 'duckbills' voor op de schoen. Bijkomend voordeel was dat je er zo in kon stappen, hendeltje overhalen en klaar ben je. Geen gepiel met kabeltjes achterlangs de schoen of ski zekeringen die je aan je schoen moet vastmaken. Instappen, klik, klaar... En, je kon er nog mee touren ook. Een inventieve binding waar je dan weliswaar een speciale schoen voor nodig had maar deze binding werd ontwikkelt met een aantal schoenfabrikanten dus dat zat ook wel goed. Handige marketing truc of...?
Nee, de NTN schoen/ binding combinatie was duidelijk een stap vooruit. Vele telemarkracers stapten er dan ook direct op over. Ook omdat NTN ongekende controle bracht als gevolg van een stijve, vaste verbinding. Heerlijk om op te racen dus! En dat klopt want ook Dr. Gear heeft ondervonden dat je knetterhard kunt carven op deze bindingen.
Lichtgewicht?
Net als in het echt leven 'heb ook dit voordeel een nadeel'. Deze stap vooruit ging namelijk ten koste van het lichte gewicht waar telemark voorheen altijd om geroemd was. En ook het gevoel werd minder. Het gevoel van 'die freie Ferse' nam met de toenemende activiteit van de bindingen (dat is de kracht die nodig is om je hak van de ski te tillen) af. En dat was nu juist hetgeen velen naar telemark trok: het heerlijke, vrij en natuurlijke gevoel!
Maar goed, de eerste mobiele telefoons waren ook massieve gedrochten van apparaten, en kijk nu eens... de maat van de telefoon wordt tegenwoordig bepaald door hoe groot onze vingers zijn! Zover is NTN nog niet maar er is wel een significante stap gezet. Want sinds een jaar is de NTN Freedom op de markt verkrijgbaar. Daar waar je met de NTN Freeride 1850gr per paar kwijt bent, weegt de Freedom een dikke 350gr minder per paar. Hoewel dat misschien niet zoveel lijkt, is het wel gewicht dat aan je voeten hangt. Het schijnt dat een gewichtsbesparing aan de voeten overeenkomt met een [url=http://www.howstuffworks.com/outdoor-activities/hiking/one-pound-off-feet-five-pounds-off-back.htm]5 a 6 keer[/url] zo grote besparing in je rugzak. Met andere woorden, die 350gr besparing aan de bindingen is vergelijkbaar met 1,5 tot 2kg in je rugzak! En dat voelt ook Dr Gear duidelijk.
Grotere bewegingsuitslag
Maar de Freedom is niet alleen een vooruitgang qua gewicht. Ook de bewegingsuitslag van de bindingen is tijdens touren groter. Oftewel je kunt een grotere stap zetten totdat de binding weerstand begint te geven. Grotere passen, sneller thuis...of zoiets. En de kick turns gaan ook een stuk gemakkelijker. En zelfs de stijghulpen doen het beter en zijn minder lomp dan op de Freeride. Dr Gear vond het in ieder geval duidelijk prettiger touren.
Is er nog meer? Yep. De activiteit is beter instelbaar dan bij de Freeride. Als je de veren met minimale voorspanning instelt dan skiet deze binding vergelijkbaar met een matig active kabelbinding. Je kunt dus kiezen tussen een hele actieve binding ala Freeride of meer richting het klassieke gevoel (het is en blijft een actieve binding dus helemaal ‘three pin, leather' wordt het nooit. Het gevoel komt dus weer terug! Skibaarheid krijgt dus ook een dikke plus van Dr Gear.
Sideview van NTN Freedom
De ultieme telemark binding? Nou nee, dat dan ook (nog) niet. Het mag nog wel wat lichter, wat Dr Gear betreft. Een kabel binding met touroptie weegt tenslotte ook maar een grammetje of 1400 (G3 Ascent). Maar misschien nog wel van grotere zorg: sneeuwopbouw tussen de binding en de schoen is onder plaksneeuwomstandigheden echt een ramp. Of in ieder geval, net zo'n ramp als bij de Freeride. Tourend merk je daar niet zo veel van. Maar skiënd kan die sneeuwopbouw je behoorlijk uit evenwicht brengen. Ook moet je echt even opletten met het vastzetten van de binding van tourmode naar skimode. Je moet dan een beugeltje naar beneden duwen waar gemakkelijk sneeuw onder vast kan komen te zitten. Opletten dat je de 'klik' wel echt voelt want anders schiet de binding tijdens het skien zomaar in tour stand. Nog genoeg verbeterpuntjes, met de nadruk op ‘-JES'.
Best wel tevreden
Dat gezegd hebbende, Dr Gear is bijzonder tevreden over de ski- en toureigenschappen van de Freedom. Een flinke stap vooruit en alles bij elkaar een prima telemark binding. Het zou zomaar kunnen dat Dr Gear op al zijn/ haar telemark skis NTN Freedoms gaat monteren. Zegt genoeg toch?
PS Dr Gear heeft de Freedom ook nog even getest op een paar [url=http://www.downskis.com/]DOWN 4 skis[/url]. Erg fijn skietje, en een interessant merk om in de gaten te houden. Binnenkort hopelijk hierover meer. Hoe dan ook, hou die jongens in de gaten.