Earn your turns in de Canadese backcountry

Vanuit het perfect gelegen Nelson verkennen Caroline en ik op toerski’s de Canadese backcountry. Dit kan op vele manieren, namelijk: door dagtoers te maken vanuit een skigebied, door per heli of cat gedropt te worden op een top en vandaar toeren of door te verblijven in een afgelegen berghut. Dit verblijf kan gecaterd of ongecaterd zijn en je kunt zelf kiezen of je wel of geen gids boekt. Wij hebben besloten alle mogelijkheden voor jullie te testen en de resultaten vind je hieronder.

Ain’t no mountain high enough

Half februari begint ons eerste serieuze toeravontuur van de winter bij Selkirk Mountain Experience Samen met 20 anderen worden we per heli ingevlogen naar het Durrand Glacier Chalet, een houten, authentieke berghut op 1946 meter in de complete wildernis omgeven door gletsjers en indrukwekkende bergen. Wij zijn een week te gast bij de gepassioneerde Zwitserse berggids Ruedi Beglinger, die het chalet met eigen handen bouwde in 1985. Deze tanige vijftiger is superfit en klimt jaarlijks zo’n 1 miljoen vertical feet, dat zijn wel 300.000 hoogtemeters! Voorafgaand aan de trip zijn we een tikkeltje bezorgd, aangezien Ruedi bekend staat als een die hard die graag zijn gasten pusht. We horen dat één van zijn quotes ‘stop talking, start walking’ is. Ruedi heeft een duidelijk visie, hij wil dat zijn gasten krijgen waarvoor ze gekomen zijn, namelijk het beklimmen van toppen en het dagelijks afleggen van minimaal 1500 hoogtemeters.

Deze ervaring is zeker niet voor iedereen weggelegd en ook wij zijn op sommige dagen tot onze limiet gegaan. Dit is volgens Ruedi ‘part of the experience’: “Everyone has their own Everest and I want to help people find it if they are interested. I can coach them to reach their goal".

Elke ochtend word ik met een rammelende maag wakker en stipt om 7 uur wordt de koebel geluid, een teken dat het uitgebreide ontbijt klaarstaat. De Zwitserse chef Engelbert heeft met zorg een groot bord pap en een bagel met roerei bereid. Vanaf 8 uur wordt er de hele dag bijna non-stop getoerd met af en toe een korte break. Ons harde werken wordt steevast beloond met adembenemende uitzichten van de Selkirk Mountains en de welverdiende maagdelijke poederafdalingen smaken elke dag naar meer!

Totaal uitgeput komen we rond 15:30 uur aan bij de hut, waar onze grote held Engelbert Thaise snacks, versgebakken taarten en warme choco voor ons heeft klaar staan. Na deze broodnodige koolhydraten ontspannen we de spieren in de sauna en geloof het of niet, na al die lekkernijen hebben we een paar uur later alweer honger. Aan de houten tafel met geruite tafelkleedjes krijgen we een verrukkelijk, Zwitsers viergangen menu voorgeschoteld.

Moe maar voldaan liggen we rond 20:30 uur in bed, klaar om de komende zes dagen hetzelfde intensieve programma te volgen!

Onze resultaten van een weekje toeren met de gepassioneerde Ruedi zijn als volgt:

- we verbrandden 5.000 calorieën per dag,

- we klommen meer hoogtemeters dan Mt Everest (8844m)

- legs of steel, happy souls and yes still hungry (for more)

Heli-assisted toeren

Hoewel we met veel plezier zelf een berg beklimmen, draait het bij ons toch vooral om de afdaling. Wij zijn tenslotte skiërs en geen bergbeklimmers. Samen met een Italiaanse ski bum en een Schotse skivriend worden we op een stralende dag per heli bovenaan een poederveld gedropt. We gaan heli-assisted toeren bij Selkirk Tangiers, een heliski maatschappij in Revelstoke. Het heeft de laatste dagen zeker 30cm gesneeuwd en joelend van plezier skiën we onze eerste poederrun van de dag. Veel te snel staan we alweer beneden.Na deze eerste run, moeten we vanaf nu weer zelf onze poederbochten verdienen, dus plakken we onze vellen onder. Dat is echter geen probleem, want na zo’n run als net is de stoke AAN! De lichte blower pow en het zonnetje maken dat we in een goed tempo omhoog lopen en tijd hebben voor drie lange, onverspoorde runs. Oordeel zelf maar of het de wandeling waard was!

Een dagje heli-assisted toeren kost $635 per dag kost en je bent de hele dag met een gids op pad. De dag begint met een drop op een piek en eindigt met een vlucht terug naar de bewoonde wereld. Als je toch in de buurt van Revelstoke bent, ga dan zeker ook toeren op de legendarische Rogers Pass, wat op 45 minuten rijden ligt.

Cat-assisted toeren

Bij onze favoriete catski maatschappij van vorig jaar, vanwege hun spectaculaire steile treeruns, gaan we een dagje cat-assisted toeren. Samen met onze gids worden we net boven de boomgrens van White Grizzly afgezet. Een lift naar 2350 meter is lekker makkelijk, zeker omdat daar nog de enige poeder ligt. De rest van het catski terrein is na weken zonder verse sneeuw redelijk verspoord.

We kunnen veel meer afdalingen maken, omdat we geen tijd verliezen met een lange aanloop naar de helling, ideaal dus! We plakken onze vellen onder en skinnen naar Grizzly Peak. Hier droppen we een steil coulouir in, heerlijk om de dag zo te beginnen! Opnieuw besef ik dat ik voor kwaliteit boven kwantiteit ga en als ik een paar uur moet vellen voor poeder, dan doe ik dat graag!

**‘Stake yer powder claim’**Na weken zon en de zomer in onze bol hebben we begin april nog een laatste toertrip gepland, namelijk een tripje naar Mt. Carlyle, een rustieke maar comfortabele hut op 2190 meter. Deze hut ligt in de complete wildernis en is in de winter alleen per heli te bereiken, we worden daarom ook per heli ingevlogen. We kunnen ons geluk niet op, aangezien er een dik pak vers op ons wacht! De eigenaar Brian die ook wel bekend staat als “Bomber”, is een klein mannetje met felblauwe pretogen en een grote grijze baard en hij is al net zo stoked als wij! In een relaxt tempo toeren we door de vele lariksbomen, die hun naalden zijn verloren. Op deze Alpine Larches groeit een felgroen mos, dat scherp afsteekt tegen de donkere takken en de witte sneeuw.

We nemen onze tijd en terwijl we naar boven lopen, genieten we van de natuur. Na een seizoenlang geknald te hebben, is het heerlijk om geen topdrang te hebben en op de valreep nog lekkere pow te skiën.

Als we bijna terug zijn bij de lodge zegt Bomber: “I can hear a beer calling my name and I’m pretty sure he’s getting lonely. So let’s keep him company.”

In tegenstelling tot veel backcountry lodges, kun je bij Mt. Carlyle ervoor kiezen of je zelf je eten meeneemt en kookt of dat je een kok huurt. Daarnaast is het boeken van een gids niet verplicht en als je ervaren genoeg bent, kun je dus een weeklang met een groep van tien vrienden in deze gezellige hut verblijven. Er zijn hoogtekaarten en foto’s van het terrein in de hut aanwezig, net als heel belangrijk een sauna en hete douche! Na drie heerlijke, relaxte dagen gevuld met poeder sluit ik het skiseizoen in april af zoals ik het in Japan begon: met een grote grijns, een gevoel van dankbaarheid en een faceshot!

Backcountry details

De site van Backcountry Skiing Canada was voor ons een goed hulpmiddel bij het plannen van onze toers. Je vindt er een overzicht van verschillende routes en kunt er in de online shop toergidsen en hoogtekaarten kopen. Ook vind je er een duidelijk overzicht van alle backcountry hutten, met zowel de luxere opties zoals SME and Mt. Carlyle als de ombemande hutten zonder stromend water.

Foto’s: Caroline van 't Hoff, skiër: Julie Nieuwenhuys