Season-ender nà het seizoen

Eerder schreef ik al in een van mijn blogs dat ik in februari gevallen ben voor de deur van mijn huis in Oostenrijk. Ik was 's avonds nog even buiten en liep de afrit van de parkeerplaats af. De afrit bij ons huis loopt enigszins steil af en doordat het de dagen ervoor licht gedooid had, was er smeltwater via de afrit naar beneden gestroomd. Nog niet al het water was al weg voordat het donker werd, wat ertoe geleid had dat er een vrij dikke laag ijs op de oprit lag. Aangezien het allang donker was en ik enige haast had, was het compleet aan mij voorbij gegaan dat ik voorzichtig de afrit af moest lopen. Iets wat overmoedig wilde ik met drie grote stappen naar beneden lopen (of moet ik rennen zeggen?..) maar bij de tweede stap ging het fout. Mijn voet gleed weg en mijn enkel klapte naar binnen dubbel.

Doorskiën

Dezelfde avond ben ik direct naar het ziekenhuis gegaan omdat ik de dag erna zou werken. In het ziekenhuis leek de dokter het niet echt serieus te nemen en na een zeer vluchtige blik op de röntgen foto werd ik met 4 pijnstillers en een drukverband naar huis gestuurd. Oordeel: Enkelbandje opgerekt, werken zodra je kunt; in een skischoen zit je immers goed gefixeerd. Het probleem was echter dat ik mijn voet niet meer in mijn skischoen kreeg. Om het herstel te bevorderen heb ik de dag erna krukken gehaald en zodra ik mijn voet weer in mijn schoen kreeg ben ik gaan werken. Dat was na 3 dagen. Toch bleef, ook nadat ik klaar was met werk en ik weer flink aan het freeriden ging, mijn enkel constant zeuren. Branderige pijn i.c.m. met een trekkend gevoel bij agressieve bochten.

Zelfvertrouwen

Gek genoeg resulteerde dat in een enorme deuk in mijn zelfvertrouwen. Cliffjes waar ik normaal gesproken mijn neus voor ophaalde waren opeens weer super eng. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe veel invloed een simpele blessure al op je skiën(of boarden) kan hebben. Ondanks de pijn was ik toch in de veronderstelling dat ik slechts een opgerekte enkelband had en ik vond dat ik me niet moest aanstellen. De blessure heeft de rest van het seizoen eigenlijk een beetje achter me aan gehobbeld. Ik had er niet altijd last van maar echt lekker skiën heb ik ook niet meer gedaan. Dat leidde tot frustraties. Elk seizoen stel ik mijzelf aan het begin van de winter een aantal doelen en ik heb dit seizoen bij lange na niet de progressie geboekt die ik voor ogen had. De motivatie nam daardoor behoorlijk af en dat is een van de redenen waarom ik aan het einde van het seizoen minder heb geblogd.

Thuis

Na het einde van het seizoen half april, was ik ervan overtuigd dat mijn enkel snel verbetering zou vertonen. Twee weken na thuiskomst (misschien ook wel wat optimistisch) besloot ik een potje mee te doen op een lokale voetbalclub in Denemarken, waar ik het met moeite én pijnstillers een uur kon volhouden. Ik heb toen besloten om in Nederland toch nog voor een second opinion te gaan en na onderzoek van de orthopeed blijkt er toch een stukje bot te zijn afgescheurd. Gevolg: toch nog drie weken in het gips. Het is een enigszins rare gewaarwording om het ziekenhuis in te lopen en er met gips uit te waggelen, maar er is niets aan te doen. Ik baal ervan dat de arts in Oostenrijk zo nalatig te werk is gegaan, maar aan de andere kant heeft dat wel mijn seizoen in zekere zin gered. Anders was ik namelijk gelijk in het gips gegoten en had ik per direct naar huis gekund. Nu heb ik, weliswaar met pijn, toch nog bijna twee volledige maanden kunnen skiën. Zo heeft (of hebt) ieder voordeel weer z’n nadeel, zal ik maar zeggen.

Afrika

Gelukkig verwacht de orthopeed dat het herstel niet langer dan vier weken zal duren. Een uitgebreid blog over de voorbereiding volgt nog, maar over zes weken vertrek ik twee maanden naar Zuid-Afrika, of beter Lesotho, om daar in een van de weinige skigebieden van Afrika les te geven. Een ervaring waar ik enorm naar uit kijk. Een uitgebreid verslag van de voorbereiding volgt nog, maar voor degene die alvast nieuwsgierig zijn: check dit!

Seizoen

Hopelijk heeft iedereen op wePowder een mooi en veilig seizoen achter de rug. Wat ik op de Powfinder Reports langs zag komen zag er veelbelovend uit en ik heb regelmatig jaloers toegekeken hoe het in andere delen van de Alpen flink dumpte…

Eind deze week volgt een lang en uitgebreid blog over mijn aankomende ski trip naar Afrika, tot die tijd: Geniet van de lente!