Naar aanleiding van een aantal discussies op wePowder op dit moment over dit lawine ongeval schrijf ik dit blog. Het deelt een eigen ervaring die ik vorig seizoen heb meegemaakt.
De eerste keer dat ik in de sneeuw stond vorig seizoen, in Val Thorens, klaar om de eerste poeder lijn van het seizoen te gaan rijden, moest ik eerst even stil te staan bij het tragische ongeval van Steven. Als natuurlijk, om alles nog een keer te overdenken. De daarop volgende weken zijn relatief droog en het seizoen in Ischgl komt slechts langzaam op gang.
De eerste bluebird day
Pas eind december ligt er solide basis en voor het eerst is het zonnig en windstil. Het is een goede stufe 3. Het heeft hard gewaaid en er zijn wat zwakke lagen ontstaan tijdens het wisselvallige weer. Hoewel het ongeval van Steven nog fris in het geheugen zit, begint de stoke over te nemen. Aan het begin van het seizoen heb ik het me duidelijk voorgenomen: dit seizoen doe ik rustig aan. Als er ook maar iets van twijfel is, rij ik een lijn niet.
Maar het is de eerste dag dat ik echt grote lijnen kan rijden. Hoewel er niemand is die met me mee wil besluit ik toch te gaan. Alleen, zolang ik maar in het zicht van anderen rij kan er toch niks mis gaan. Al de hele maand kijk ik naar een lijn die ik graag wil rijden en vandaag ziet hij er vanaf een afstand perfect uit. Hij ligt wel op het noorden, terwijl de wind uit het zuiden kwam, maar het zou bij deze afdaling vast wel mee vallen. Boven aan mijn lijn blijkt de sneeuw toch wel erg verblazen en ik twijfel. Zal ik het doen, of niet?…
Ik sta te stuiteren van de opwinding. Achter in mijn hoofd weet ik dat het beter is om hem nu over te slaan. Maar 200 meter verderop op de hang staan al wat sporen en daar is het ook goed gegaan. Bovendien heb ik deze afdaling al eens eerder gedaan. Ik besluit te gaan. Boven aan mijn lijn kijk ik nog eens goed. Ik kies mijn “safespots” uit en kijk wat ik kan doen als hij onderaan toch nog af breekt. Dan drop ik in:
Reflectie
Ik heb na dit incident nog veelvoudig nagedacht over wat er precies gebeurde. Eerlijk gezegd snap ik nog steeds niet waarom ik toch ben ingedropt. Zeker niet na de enorme wake-up call aan het begin van het seizoen. Zelfs als je al je voorbereidend werk goed doet kan er toch altijd nog wat mis gaan. Ik heb elke beginnersfout die je zo ongeveer kunt bedenken gemaakt. Normaal gesproken ben ik juist degene die vaak omdraait zelfs als alles wel goed klopt en toch ben ik nu wél ingedropt. Waardoor? Ik denk puur de stoke en juist dat maakt me bang.
Gelukkig liep het goed af en het is een wijze les voor me geweest. Later ben ik bij de lawinekegel gaan kijken en er was echt een grote hoeveelheid sneeuw omlaag gekomen. Dit keer bleef ik godzijdank staan, maar als ik was gevallen had het heel anders af kunnen lopen. Achter mij is namelijk nog een veel groter stuk losgekomen. Bewust heb ik deze video nog nooit eerder geüpload omdat ik er zo van ben geschrokken en ik me er eigenlijk enorm voor schaam. Maar hoewel het beter helemaal niet had kunnen gebeuren, ben ik er wel veel voorzichtiger van geworden. Daarom lijkt het me goed om voor het begin van dit seizoen toch nog een keer stil te staan bij wat er ook mis kan gaan…
Je kunt in mijn bovenstaande blog lezen en in de video duidelijk zien dat er een aantal dingen helemaal fout gaan. Wat gaat er volgens jou allemaal mis? En waarom had ik er volgens jou überhaupt niet aan moeten beginnen? Of kon het toch allemaal prima? En hoe kun je voorkomen dat de stoke overneemd? Laat het me in de reacties weten!
Reacties
Oeps, gelukkig is het goed afgelopen! Is het ook wel zo verstandig om in je eentje off-piste te gaan?
Weet je… ik wil hier eigenlijk niet van ‘fouten’ spreken. Niet omdat ik niet denk dat je er een paar begaat (‘begaat’ is ook al zo’n woord) dat denk ik namelijk wel, maar omdat ik in je woorden, en soms ook in de discussies op het forum, in het woord ‘fout’ een aanname denk te lezen dat, als je eenmaal ALLES van lawines weet, het je nooit zal gebeuren, en ik denk dat dat niet waar is.
Tegelijkertijd draagt het woord ‘fout’ een veroordeling in zich mee die ik ook niet op zijn plaats vind in een situatie die zo complex is als lawinekunde en het omgaan met lawinegevaar.
Dus. Ik gebruik het woord fout liever niet en vind dan ook dat je je niet hoeft te schamen, maar juist blij moet zijn dat het allemaal goed is gegaan en je ervaren en moedig genoeg bent je eigen handelen die dag te overdenken, en daarna ook nog eens met ons te delen. Dank daarvoor!
Het enige dat je mijns inziens anders had moeten doen is niet die lijn rijden. Niet je bedenken dat als het verderop goed ging, dat dus betekent dat het hier tweehonderd meter verder het wel goed is. Dat was de stoke, denk ik, die je jezelf rijk deed rekenen. De stoke was extra sterk omdat het al lang geen echt goed poederweer was geweest en je wilde die lijn allang rijden. Je was dus gefocused op die lijn, en wel en wel vandaag, nu, in die expositie (ik weet overigens het lawinebericht van die dag niet, dus eigenlijk kan ik helemaal niet zeggen of je hem had moeten indroppen of niet) We kennen allemaal die stoke en eigenlijk is die nog het gevaarlijkst. Als je een buddy bij je had gehad die het maar niks vond, dan had je hem niet gedropt, denk ik. Als je een buddy bij je had gehad die het wel okee vond, had je hem dan ook gedropt? Kortom. Kijk uit voor die allesoverheersende heerlijke stoke.
Alleen off piste gaan lijkt me niet heel verstandig, maar ik doe het zelf ook als er geen goede poederbuddies voorhanden zijn, dus kan daar niets over zeggen. Behalve dat ik denk dat als het fout gaat, men (wie dan ook) niet binnen 15 minuten je uitgegraven heeft (ze moeten eerst nog naar de lawine toekomen…) dus dat zou dan nog een extra reden zijn om die lijn die dag juist niet te rijden.
Ik heb geen idee hoe je die stoke volledig de baas kunt zijn. Ervaring, denk ik. Ervaringen als deze.
@@Thijs, dank voor het delen. Moedig. Ik denk dat de meerderheid van je acties is terug te voeren op ‘vertrouwdheid’. Je zou dit waarschijnlijk nooit zo hebben gedaan in een ander gebied. De ‘ervaring’ van je met en in dit gebied werken uiteindelijk tegen je. Je kent Ischgl te goed. Daarom is het altijd extra goed opletten voor je zelf in gebieden die je (te) goed kent en waar je je (te) vertrouwd voelt.
De vraag ‘zou ik dit ook in een onbekend gebied doen?’ helpt je daar al bij.
meer dan waar !!! (maar daartegenover staat : een gebied goed kennen heeft ook o zoveel voordelen :-) :-) waardoor natuurlijk de mind-trap weer wat complexer wordt :-_ ) Thx4sharing !!! Ride safe everybody next winter !!! :-)
@@MarkieMark:
Ja daar heb je inderdaad al punt 1! Zoals Arjen ook schrijft in het blog “Gepakt door een lawine”(voor een linkje kijk boven aan dit artikel) : “Omdat hij aan het filmen was voor een skifilm staat er in no-time een helikopter voor z’n neus zodat hij bevrijdt kan worden, maar feit is dat het zomaar anders af had kunnen lopen.”
Als je niemand bij je hebt, kan niemand je onder een lawine vandaan halen. En ik schrijf: “Alleen, zolang ik maar in het zicht van anderen rij kan er toch niks mis gaan” Maar is dat wel zo? Je hebt in Europa immers(afhankelijk van de omstandigheden) maar 10 tot 15 minuten de tijd als je nog een enigszins goede kans wilt hebben om leven onder een lawine vandaan te komen. En als de reddingsdiensten er in 15 minuten zijn, doen ze het goed. Maar dan moeten ze nog beginnen met zoeken en zijn ze dus vaak te laat!
@@Dutchess:
Tnx voor de uitgebreide reactie! Ik ben het in sommige punten met je eens, andere minder. De rede dat ik van fouten spreek, is niet omdat ik onder de veronderstelling ben dat er nooit wat mis kan gaan. Je spreekt niet voor niets van een “reductie methode”. Je verminderd het risco, maar sluit het nooit uit. Maar in alle eerlijkheid vind ik dat je wel degelijk van fouten kunt spreken. Ik ga ze niet allemaal verklappen want dan doe ik het doel van dit blog teniet maar laat ik uitleggen waarom ik van een fout spreek.
Ik geef normaal gesproken veel les, in verschillende sport disciplines. Daarbij spreek nooit, maar dan ook echt never nooit, van een “fout” wanneer iemand iets nieuws aangeleerd krijgt. Iemand die iets nieuws leert weet vaak nog niet hoe het precies moet, of beheerst de vaardigheid simpelweg nog niet goed genoeg. Ik spreek dan liever van een verbeterpunt of aandachtspunt. In dit geval ging dat echter niet op. Ik wist donders goed dat het eigenlijk niet kon en beheerde de lawinestof redelijk tot goed. Tóch deed ik het wel. En het gaat hier niet over een schaafwondje meer of minder, maar over serieuze consequenties.
Dan kun je wel zeggen “Tegelijkertijd draagt het woord ‘fout’ een veroordeling in zich mee die ik ook niet op zijn plaats vind in een situatie die zo complex is als lawinekunde en het omgaan met lawinegevaar.” maar dat vind ik per definitie niet waar. En wel om twee redenen:
Aller eerst, in mijn situatie, had ik dit hele voorval kunnen voorkomen. Ik wíst dat het gevaarlijk was, het lawinelagebericht gaf 100.000 red flags voor deze afdaling, en tóch dropte ik in. Dat is gewoon erg dom. Ik heb daar in mijn menig een foute beslissing gemaakt. Was het wel mis gegaan, had het niet alleen consiquenties gehad voor mijzelf, maar ook de mensen in mijn directe omgeving. Dus ik vind een veroordeling wel op zijn plaats.
De tweede rede is niet op mijn situatie van toepassing maar is weldegelijk te veroordelen, ongeacht de “complexiteit” van lawinekunde. Wanneer je een afdaling doet waarbij je potentieel andere skiers in gevaar brengt(bijv. een afdaling boven een piste) kan de situatie nog zo complex zijn. Maar als je een lawine af laat gaan, waar vervolgens mensen óp de piste onder komen, valt er wel degelijk een oordeel te vellen in mijn mening!
@@meteomorris
Ik denk dat je daar een heel goed punt hebt. Op een onbekende afdaling had ik deze beslissing nooit genomen.
Super dat je het deelt Thijs!
Je bent ook een pro geworden en het is goed als we onze fouten delen met de community zodat we allemaal wijzer en met gepaste terughoudendheid weer de poeder in duiken deze winter.
Sander
Nog even een aanvulling op je filmpje; als je dan toch indropt… RIP 'm dan! Ik weet hoe jij skiet en ik zie hier in jou skiën een constante terughoudenheid in je bochten alsof je het niet vertrouwd. Dat deed je ook niet, maar als je dan toch gaat, ga er dan vol voor zonder teveel krachtige bochten. Waarschijnlijk als je die helling met lange halen en weinig terughoudendheid geskied had dan lag ie er nou nog in ;-) en was er niets uitgekomen.
Ja… waarschijnlijk bij nr. 2 die jou spoor gevolgd zou hebben wel…
@@powderskifun:
bedankt voor het delen en het leermoment.
Je spreekt van een stufe drie, dat er een zwakke laag is en een gebonden laag (ingeblazen sneeuw). Ik zie triebschnee (plaffonneur en windtekenen) en een te steile helling (felsdurzets dus rond de 40°) stufe 3 is max tot 35° (tenzij je kan rekenen).
Zoals Kanski zegt, zie je duidelijk dat het sneeuwdek breekt bij de zwaardere bochten (skieers links)…
@@Sander
Jaa daar heb je wel een goed punt! Het ging zo traag omdat de sneeuw echt typische triebschnee was. Een beetje hard bovenop, en dan zacht maar toch compact. En zodra ik dan hard ga, sta ik niet meer helemaal zeker om m’n latten. Dus toen dacht ik bovenaan mijn lijn: " of ik ga m strepen, met het risico dat ik onderaan val. Of ik ga gecontroleerd en zodra er wat gaat laat ik 'em lopen. En ik ben voor de tweede optie gegaan, zonder erbij na te denken dat het extra belasting op het sneeuwdek zou zetten…
@@3zel
Bedankt voor je reactie! Ik ben het helemaal met je eens! Hoewel de hang trouwens iets minder steil dan 40 graden is, hij is sterk kaal geblazen. Je hebt bijna alles opgenoemd waaraan je duidelijk kon zien/merken dat hij door de wind beinvloed was, maar ik mis er nog ééntje. Kleine hint: hij is zowel te horen als te zien in het begin van het filmpje!
Volgens mij is het meeste al wel gezegd maar de qoute “Rij met je hoofd, dan met je hart, maar vooral met elkaar!” lijkt me hier wel op zijn plaats.
Thijs, denk dat alles al gezegd is maar respect dat je dit met ons hebt gedeeld!
Ik denk dat iedereen weleens soortgelijke ‘fouten’ heeft gemaakt door soms onwetendheid maar vooral door stoke, dit soort verhalen (met beeld) zet de boel dan toch weer even op scherp.
Knap van je.
Wat er, naast alle bovengenoemde kritiekpunten, gelukkig wel goed ging, (ook n leerpunt) is dat je je lijn en safespots van tevoren had uitgedacht en niet ging panieken toen je zag dat er wat los kwam. Goeie gewoonte voor alle freeriders, ook in terrein dat wel mag volgens mr Munter is de kans uiteindelijk niet helemaal 0.
Tnx voor het delen
Thijs, dank je wel dat je dit wilt delen, hier kunnen we allemaal weer van leren.
3zel heeft het meeste al genoemd maar wat mij nog op viel is de overgang van weinig naar veel sneeuw. Je begint op een redelijk compacte laag waar je weinig inzinkt en dan overgaat naar de dieper ingewaaide triebschnee met een grote kans om de zwakke laag te treffen.
Goede les is weer be aware of the stoke.
Hi thijs, goed verhaal, goed dat je 't deelt het is hier allemaal al gezegd.
Ik snap dat je ons goed wil laten zien wat er gebeurde maar het is een beetje jammer
dat je het filmpje steeds slomoot. het geeft een vertekenend beeld. Het lijkt er bijv. op dat je tiidens het scheuren van de deken nog had kunnen stoppen. Je bochten zijn daar (zoals Sander Kan ook al opmerkte) niet echt dal georiënteerd. maar misschien lijkt dat alleen zo omdat het filmpje daar dan op slomo draait. Kun je het filmpje niet nog een keertje laten zien zoals het gebeurde?
Nog weer even over Sander… ook ik denk dat als je met lang gestrekte bochten het dal in was geschusst dat er mogelijk niets was aan de hand was geweest Maarrr.
Als je ( en dit wil ik iedereen op het hart drukken) ‘licht voetig’ moet rijden om geen lawine te triggeren zit je sowieso in een helling waar je op dat moment niet moet zijn.
M.a.w. de helling moet zo safe zijn dat de bochten die jij daar draait absoluut geen problemen op zouden moeten leveren.
Het seizoen gaat beginnen… Nog even weer terugdenkend aan vorig seizoen…Probeer zo weinig mogelijk op de grens te rijden!!
@All Een dik seizoen toegewenst!
@@Zimoski, RP, tellie-G, alexsvw,Haas
Bedankt voor alle reacties!
@@tellie-G @@Haas
Dat is precies waar ik met dit artikel naartoe wilde met dit artikel! Als je gaat redeneren vanuit “het is misschien niet zo handig, maar ik kan altijd nog naar mijn safezone” ben je naar mijn mening niet zo handig bezig!
Ik zal het filmpje trouwens nog even opnieuw uploaden! Ik heb hem hier alleen niet bij de hand, dus dat word morgen!
@@zimoski het hebben van een safezone/optimale lijn biedt zeker geen enkele garantie, mee eens, maar het goed bedenken van je lijn is wel good practice. (check voorbeeld van sandra in http://wepowder.nl/forum/topic/79900 waarin juist dat mis gaat)
denk dat je jouw opmerking nog breder kan trekken, nl je kan niet onbeperkt risicobeperkende maatregelen tegen elkaar wegstrepen, hoewel we wel geneigd zijn een dergelijke trade-off te maken in ons hoofd, vooral als de stoke hoog wordt. Juist als je weet welke maatregelen je allemaal zou kunnen nemen wordt die verleiding groter. (plat voorbeeld is “met airbag doe ik het wel” maar hoe meer je leert hoe geraffineerder je jezelf om een no go heen kan redeneren) Dan gaan we onderhandelen met ons eigen gezonde verstand om toch die lijn te mogen rijden.
@@tellie-G verkeerde persoon getagd?
@@Zimoski ja idd, suf van me @@powderskifun zie bovenstaande reactie