Academy: dit is de helling

Morris,

ik was vorige week net klaar met de gehele Module I. Deze case kwam precies op het juiste moment, om al het geleerde in deze casus te verwerken. Erg nuttig!

Vooral de praktische zaken: wat zie ik, hoe meet ik ook al weer (zonder liniaaltje, maar met wiskunde) een hellingshoek, welke info wil ik nog meer hebben om mijn eigen oordeel te vellen?

En te leren van wat anderen er van vinden. Mooi vond ik ook te zien hoe iedereen zich volgens t paspoort inschaalt en dan te zien hoe de discussies zich ontwikkelen.

Ik heb er heel veel van geleerd!

Op naar de volgende casus!

Peter

Ondertussen mijn mieterse lineaaltje gevonden! :-)

De cases op zich zijn echt leuk, alleen zo’n frontale foto is echt moeilijk hoor. Ik zou het precies zo doen als nu, maar dan meteen na de vraag over steilheid nog een foto van de helling en dan nog een keer steilheid gokken.
In werkelijkheid kan je ook meer zien dan wat alleen op de foto staat.

Ik zag de windrichting ook niet direct zo duidelijk als sommigen hier.

Het is leerzaam om zulke cases te bekijken. Het was wel game over voor mij maar gelukkig heb ik hier online een nog aantal extra levens…

Met name heb ik de hellingshoek onderschat. In het complexe terrein dat je hier ziet kan het plaatselijk tot 40 graden of meer oplopen. Duidelijk te steil. Dat is een goede les.

De oranje skier kiest op zich een minder steile lijn maar bij stufe 3 moet je de hele helling in de beoordeling meenemen en zou het dus niet mogen uitmaken bij de beslissing om te gaan.

De groep had bovenaan bij de lift al kunnen beslissen deze tocht niet te maken. De klim is nog steiler dan de afdaling. Met een hellingshoekmeter kun je dat gemakkelijk zien in het terrein.

Een veiligere variant zie ik zo gauw niet anders dan langs de lift terugskiën.

Ik vind dit soort cases echt te gek. Super leerzaam en interessant om het denkproces van anderen te lezen. Ik denk dat het ook bijdraagt en het gestructureerd nadenken over deze materie.
Ik ben in dit geval een van de afhakers en dat had met name te maken met het feit dat ik geen printer heb thuis (en met de mieterse lineaal op het scherm zag ik niet zitten ivm de schaal). Daarnaast is tijd een factor. Als ik op kantoor zit heb ik tijd zat :-p maar dat gebeurt niet zo vaak.

Ik zou het heel leuk vinden om het vaker op deze manier te doen in ieder geval!

Waar lagen de grootste risico’s?\

1. Welke delen van de route waren het gevaarlijkst? - De traverse met de te steile helling erboven ( stufe 3 - fernauslosing), de drop in vanaf de traverse naar helling ( steilste stuk + convex)
   Rond de 2200 meter lijn komen ze ook nog door een steil stuk dus skierslawine mogelijk, daar en verder naar beneden is het ook oppassen voor de tagesgang ivm natte sneeuw lawines.

2. Welke gevaren betreft het? - zie hierboven

3. Welke route zou veiliger geweest zijn? vanaf de lift één van de op de skikaart aangegeven skiroutes doen of een variant daarop. Dus skiers links langs de lift of skiersrechts het dal in.
   Zodra je na de hike de graat over bent kom je volgens mij altijd door te steil terrein. Ga je de graat toch over dan zoveel mogelijk skiers links blijven tussen de rotsen door, of daar net omheen. Daar lijkt het wat minder steil en het bespaart je de traverse.

Denkvragen\

1. Thuis besluiten niet te gaan obv lawinebericht en kaart.

2. Denkfouten: Dat het een loefhelling is en daarom veiliger. Waarschijnlijk: 1e bleubird dag, daarvoor steeds bossen moeten rijden, dus nu een doel geformeerd om een mooie toer te maken en daar niet meer nee tegen kunnen zeggen. De vijf andere klassieke denkfouten zijn ook mogelijk maar moeilijk om daar iets over te zeggen met zo weinig info.
   Rijtactieken: 1 voor 1, kleine groep, lage belasting (helling strepen), safespots vastleggen en van spot naar spot rijden.

Feedback:
Vinden jullie ze nuttig? - volmondig JA

Wat vind je er goed aan? - Het toepassen van de kennis in een case ipv alleen maar opnemen en theorievragen beantwoorden

Wat mis je? - de volledige antwoorden op de vragen + eventueel een analyse van de denkfouten die ik/wij gemaakt hebben bij het beantwoorden van de vragen
Doordat het voor jou als antwoorder een fictieve casus is krijg je zelf niet te maken met de klassieke denkfouten, maar ik zou ook niet weten hoe je dat in een case zou moeten verwerken, dat is vooral ervaring opdoen in de praktijkvolgens mij.

Wat zijn de mogelijke risico’s? - Vanachter je pc is het gemakkelijk, je kunt jezelf daardoor gaan overschatten terwijl het in het echie moeilijker is.
Het benoemen van mogelijke denkfouten van de rijders met zo weinig info lijkt een beetje op aannames maken.

Geen antwoord op de casus maar wel feedback :)

Casussen zoals deze zijn handig om inzicht te verzamelen voor toekomstige tochten. Een module waarbij er gekeken wordt naar tocht voorbereiding en planning is handig/leerzaam en zou ik ook zeker opnemen in het curriculum met een aantal kanttekeningen. Want,

Echter is dit zeer lastig te implementeren. Dit om de volgende redenen:\

• In de beschreven scenario’s zijn er vaak meerdere mogelijkheden mogelijk en zijn niet alle details gegeven. Dit zorgt ervoor dat ‘goede’ antwoorden als fout worden bestempeld. Een zeer duidelijke en strikte vraagstelling is dus noodzakelijk.\
• Hoe leuk het klinkt maar niemand gaat met zijn liniaal op het beeldscherm meten. Details zoals de hellingshoek zou ik dan ook meegeven. Evenals informatie over het omliggende terrein. Eventueel kun je een digitale kaart van de hellingsgraad meegeven bij de opgave (bv http://www.freeskiers.net/component/com_srgalp/Itemid,61/ ) Al onnauwkeuriger dan een stafkaart kan deze nog steeds nuttige informatie weergeven. En de duimregel is dat ook stafkaarten onnauwkeurig kunnen zijn en dat daar rekening mee gehouden wordt.\
• Het beoordelen van de antwoorden kan zeer lastig met meerkeuze vragen gedaan worden. Aangezien ik aanneem dat er niet iemand manueel de antwoorden gaat controleren lijkt mij het schrijven van een antwoord te arbeidsintensief.

Conclusie (naar mijn mening en inzicht welke absoluut niet professioneel is)
Leuk idee maar te arbeidsintensief en een duidelijke terugkoppeling mist. Ik zou deze vraagstellingen dan ook bewaren voor de lawine cursussen. Daar is professionele begeleiding aanwezig die eventuele vragen kan beantwoorden en ook een duidelijk antwoord kan geven waarom een bepaalde optie beter is dan de andere. Welke keuzes er gemaakt moeten worden e.d. Wat vooral belangrijk is dat deze niet bij alles een definitieve ja of nee als antwoord geeft maar dingen kan relativeren. Iets wat er met meerkeuze vragen niet gedaan kan worden. Goed als dit toch op een of andere manier in een module gestopt kan worden dan ben ik een en al oor.

Goed, genoeg bekschijt voor vandaag

Nog een voordeel: Er zitten geen consequenties aan fouten, dat heel fijn, lekker veilig.
Een mogelijk nadeel daaraan is wel dat je hierdoor fouten voor jezelf gemakkelijker goed praat. Zeker het fout inschatten van de steilheid adhv de foto, dit is nogal moeilijk zoals ieism ook aangeeft en daarnaast omdat praktisch iedereen dezelfde inschatting maakte.

Een mooie case.

Ik denk dat we zo’n case ook zouden kunnen aanpakken in de volgorde van Munter.
Beginnen met de kaart, waarbij het lawinebericht van de skidag nog onbekend is (maar dagen daarvoor wel). Vervolgens het lawinebericht van de dag zelf en tenslotte foto’s van de betreffende helling (en eventueel route er heen). Dan simuleren we de werkelijke besluitvorming.

De groep had al in de planningsfase de dag voor de afdaling van deze route af kunnen zien. Een helling die 41gr+ is en slechte vooruitzichten voor het lawineniveau op basis van het weer de dagen ervoor. Vervolgens is op de dag zelf het lawinebericht een bevestiging hiervan.

Als ik de reacties bij de eerste opdracht juist heb gelezen, dan zou het goed kunnen zijn dat de cruciale fout al is gemaakt in de planning, waarbij de hellingshoek te laag is vastgesteld. En daarbij opgemerkt dat een kaart met een schaal 1:25.000 de kans op meetfouten die relevant zijn wel in de hand werkt. Immers: een meetfout van 0,1 mm op de kaart (of afwijking in de kaart) is al een afwijking van 2,5 meter in werkelijkheid en dat kan in een 20x20 box al 3 graden hoekverschil maken.

Ik denk dat het erg waardevol kan zijn voor de gebruikers als zulke cases onderdeel zijn van de academy. Ik heb zelf vooral ook veel geleerd van de interactie met de andere beantwoorders. Als dat in de academy niet te realiseren is dan wordt de leerervaring wel beperkt.

In de categorie denkfouten zou ik nog willen toevoegen dat er al veel meer sporen in deze helling staan. Dit kan een zelfstandige beoordeling door deze groep in de weg hebben gestaan.

1. Welke delen waren gevaarlijk:
   Nou alle delen, met name de lager gelegen delen van de route brengt je langs allemaal zuidhellingen. Zeker gezien het tagesverlauf geen prettige gedachten. Hoe laat waren jullie er eigenlijk?
   3.Welk alternatief: vroeg gaan om natte sneeuw lawines te voorkomen en entree via Ratschenjoch.

Nadenk1: als je boven op de entree staat heb je uitzicht over een deel van de west/zuidwest helling waar je langs moet. Als daar spontane lawines zijn afgegaan, en het is warm (rond middaguur) is het wel handig om terug te gaan.

@ Morris: Zeer leerzaam! Hoop dat jullie dit initiatief meer gevolg kunnen geven!

Zie ik het nou goed op die foto waar de lijnen van de skieers zijn ingetekend, dat ze niet de pure noordhelling hebben gedaan (dus op de kaart direct onder de cijfers 2826 afdalen) maar iets naar skieers links om tussen 2721 en 2809 het vlakkere deel af te dalen om daarna de traverse te doen richting de helling waar we het de hele casus over hebben gehad?

En de helling die ik zie op de foto genomen vanaf de Madrisahorn zelf is dus de helling die ‘onder de cijfers 2809 ligt’ op de kaart? Dat is me namelijk niet helemaal duidelijk.

In dat geval is het eerste vlakkere deel het enige deel dat niet gevaarlijk was (volgens mijn definitie van gevaarlijk…) De rest, inclusief de klim, is volgens mij al een no go.

Het betreft hier gevaren van te steil voor de stufe van die dag voor zowel de hellingen die ze skieden als de hellingen die boven hen lagen bij de traverse, en later bij het uittraverseren van het dal een paar plekken waar ze op moeten passen voor natte sneeuwlawines van boven. Nou zijn die vrij langzaam en zou je ze moeten kunnen ontlopen mits op tijd opgemerkt, maar toch, waakzaamheid is geboden.

Welke route zou veiliger geweest zijn? dat weet ik niet want ik heb de kaart niet uitgeprint en mijn lineaaltje nog steeds niet tevoorschijn gehaald en heb dus de tijd niet genomen dat uit te knobbelen. Een minder steile route zou veiliger geweest zijn. misschien wel een route op een hele andere berg.

De groep had de avond ervoor al kunnen weten dat dit niet zou kunnen. Na dergelijke lawineberichten van de voorgaande dagen gaat de sneeuw zich niet in een dag zo geweldig zetten dat het opeens een twee wordt. (De toevoeging van het oostenrijkse lawinebericht voor een dal verderop was ook een interessante wetenschap om mee te nemen met dank aan die tip, die zal ik niet licht vergeten!) Ze hadden een heel andere route moeten kiezen, of een plan B moeten hebben waarnaar ze konden uitwijken.

De denkfouten? Nou, de eerste die me opvalt is dat er al aardig wat sporen in die helling staan! En niet alleen skisporen, maar er zijn kennenlijk ook mensen naar boven geveld. Dat vind ik nogal wat, op een dag met een dergelijk lawinebericht en dergelijke voorgeschiedenis, om dan deze helling op te gaan vellen. Ikzelf heb dan de neiging te denken: heb ik wat gemist? Is deze helling toch onder de 35? Neeehee, dat kan niet. Vielbefahren is ie ook niet. Toch moeten de sporen van of de vrijdagmiddag of die ochtend zijn geweest, denkend aan de wind uit het LB die tot en met vrijdag stond.

Dan eerst de minder steile optie nemen met een doorsteek naar ‘onze’ helling. Een voor een gaan, snel en licht rijden. Dan zien dat er al sporen in de helling staan en er niets is gaan glijden, plus een blauwe lucht, een zonnetje en zo’n glorieuze dag is gewoon glorieus, wat is het leven mooi, wat is poeder geweldig, er gaat toch niets mis, want het ging tot nog toe goed. Het voelt in ieder geval geweldig en okee… dat is dan denkfout twee. Wie weet hebben ze deze helling al zovaak eerder gedaan, ook met stufe drie en toen ging het ook goed. Dus. Denkfout drie.

Hoi Morris,

Ik ben geen ervaren backcountry snowboarder; deel 1 van de academy is voor mij al voldoende nieuw materiaal. Ik heb toevalligerwijs wel wat kennis over (online) learning en ik wil je een groot compliment geven voor de opzet van de academy. Bezoekers kunnen zowel de theorie lezen als naar jouw ingesproken tekst luisteren; daarmee is de academy perfect afgestemd op verschillende leerstijlen van mensen. Daarbij ervaar ik de academy als zeer gebruiksvriendelijk. De toevoeging van dit soort praktijk casussen waarbij mensen zelf aan de slag kunnen is werkelijk top en heb ik nog niet vaak gezien in het veld waarin ik werkzaam ben!!!

Dan wat betreft deze case in de academy stoppen… Eerlijk gezegd denk ik dat dat heel anders gaat werken dan nu, hier, op de site. Ik vind persoonlijk namelijk dat dit zo, gedoseerd gegeven, met antwoorden van medepowderaars en feedback, goed werkt, maar in een omgeving waar je -neem ik aan- met meerkeuzevragen werkt, minder goed zal uitpakken.
Dat wil niet zeggen dat jullie het niet moeten doen, maar het zal noodzakelijkerwijs minder diep gaan dan deze case.

Is het nuttig? Oh ja heel erg wel! Zowel in deze vorm op wepowder als in een aangepaste academy vorm. Het is een nuttige oefening en ik leer veel, word weer even aan het denken gezet. Het gefaseerd presenteren van vragen en informatie vind ik juist wel goed, omdat je eerder je eigen aannames tegen het licht moet houden, als we keurig met het kaartje en het lawinebericht zouden zijn begonnen, zouden we na een installatie al tot de slotsom gekomen zijn dat dit niet kon.

Wat ik mis? Het hele verhaal. Hoe kwamen ze erop dit te rijden, wat was hun beslissingsproces? Wat meer info/foto’s/materiaal om mee te werken. Je zou kunnen vragen adhv een foto de hellingshoek en windrichting in te schatten, daarna nog meer foto’s van de helling te geven plus het kaartje. Dat je dan veel mensen verliest omdat er op dat moment werkelijk een lineaal tevoorschijn getrokken moet worden, tja…

Een oplossing daarvoor is misschien om de link naar ook een ingekleurde kaart te geven zoals 49 die gaf. (of de formule hoe je een hellingshoek berekent als je de afstanden/hoogtemeters weet…ik heb helaas geen idee. Niet goed opgelet op school…)

En de vragen op andere manieren stellen, bijvoorbeeld: dit is het lawinebrericht van vandaag en de afgelopen paar dagen. Dit is het resort waar we zijn. Je wil poeder rijden, welke route kies je en waarom?

Kortom, super dit en vooral mee doorgaan, heel leerzaam!

@@meteomorris: dank. Dat maakt het logischer, ik vond de lichtinval al zo verschillen dat ik niet begreep hoe deze foto’s op dezelfde dag genomen konden zijn (tenzij de rijders een hele dag over de afdaling hadden gedaan)

Vindt de case super! En heb met veel plezier gelezen. Moet alleen eerlijk zeggen dat zo snel ik op zoek moest naar mijn lineaaltje ik ben afgehaakt. Wat je zegt te veel werk om moe van het sporten van achter mijn ipad te komen.

Maar de stoke begint weer te komen en het veiligheidsaspect begint ook weer langzaam de kop op te steken. Keep on going’

Voor de mensen die t liniaaltje zo snel niet konden vinden. Wiskunde tangens (hoek) = hoogteverschil / afstand. Op je rekenmachine is het dan: hoogteverschil delen door de afstand en dan de knop cotan intoetsen. Dan krijg je hoek in graden.

Iedere smartfoon heeft wel deze functie erop zitten in de rekenmachine app. En anders een iets uitgebreidere rekenmachine app downloaden.

En wat de antwoordsoorten betreft in de academy. De academy kent nu alleen meerkeuze vragen. Maar ik denk dat er veel meer soorten te bedenken zijn die kunnen werken:\

• antwoord is goed als deze in een bepaalde range valt (hellingshoek meting)\
• ik heb op een canadese site ooit gezien dat je het volgens jou minst risicovolle pad kon intekenen op de foto en dan de feedback kreeg of dit idd een veilige route was of niet. Zoiets zit ook in de Knowboundaries app van TNF als ik me niet vergis.\
• je zou de snowcard kunnen tonen met de vraag: bepaal aan de hand van de gegevens wat op de snowcard de beoordeling zou zijn: plaatje laten zien, met 2 beweegbare assen: stife en hellingshoek – antwoord is dan op het kruispunt. Dat kun je beoordelen tegen het gewenste antwoord (ala de SLF app op mn Samsung )

Kortiom…technisch is er veel meer mogelijk dan de meerkeuzevragen

@Iedereen: Je hebt die lineaal helemaal niet nodig!
In die online kaart kan je tot op de decimeter nauwkeurig meten hoeveel hoogtemeters je daalt over hoeveel afstand (als je ‘profile’ kiest krijg je er zelfs een mooi grafiekje van). Met die info kan je haarscherp uitrekenen hoe steil de helling is. Ook als je geen voorliefde voor wiskunde hebt is dit simpel, en rete-handig tijdens trip-planning. Het enige dat je nodig hebt is een rekenmachine-app. Hierin kies je de optie ‘inverse-tangens’ (of inv-tan, arctan, tan-1, of iets wat erop lijkt), en vul je in: arctan(hoogteverschil / lengteverschil) = hellingshoek. Dus: de ARCTAN van (‘hoogteverschil’ GEDEELD DOOR ‘lengteverschil’).

denkvraag1: De groep had hier uberhaupt niet moeten zijn met dit llb en een goede trip-planning. De hike was al te steil, en er was geen ‘plan B’ als ze ervoor kozen om ‘ff te kijken, en altijd nog om te kunnen draaien’. De voorbereiding-thuis (kaart, llb, filtermethode) ontbreekt dus. Of de discipline om je er tijdens de dag aan te houden.

denkvraag2: De grootste denkfout om toch in de helling terecht te komen is wederom het gebrek aan het thuis-filter, waardoor je vatbaar bent voor mindfucks: ‘wat zou er achter die graat liggen’, of ‘kijk die gasten hiken ook omhoog, het is daar epic en vast ook veilig’, ‘het eerste stuk gaat wel en daarna wordt het vast niet steiler’, ‘als we genoeg afstand houden en hard strepen komt het wel goed’.

@Morris: Echt een waanzinnig leerzame oefening, dank. En nog leuk ook.
Goed:
(1) gestructureerd alle denkstappen doorlopen op basis van onvolledige informatie. Daardoor leer je ook dat je bewust moet zijn van je aannames, en hoe je nieuwe puzzelstukjes moet inpassen in je raamwerk.
(2) De dosering. Door de 3 fases zijn er 3 leermomenten, zodat je niet zomaar voorbijgaat aan de details, en de verschillende stappen kunnen ‘settlen’ voordat de ‘grote finale’ komt. Veel hoger leer-rendement.
(3) De mogelijkheid om ieders afweging te zien. Dit maakt het leuker, leerzamer, en het ‘verplicht’ je tot serieus meedoen. Misschien is het nog mooier als je eerst je eigen reactie zou moeten geven, en daarna pas de andere reacties kan zien. Eventueel met een ‘hint’-button oid, voor als je er echt niet uitkomt…

out-of-the-box ideetje:
Als het interactieve aspect (andermans reacties) verdwijnt, en de opdracht in multiple-choice gevat wordt, verlies je volgens mij veel rendement. Bij multiple choice wordt je niet meer zelf gedwongen om een denkkader op te zetten en de relevante puzzelstukjes te vinden en te combineren.

Misschien dit soort oefeningen als zodanig (dus inclusief reacties) opnemen in de academy? Eerst de ‘student’ verplicht z’n eigen afweging laten maken, dan de meest leerzame reacties presenteren zodat je kan vergelijken met andermans denkproces, en tenslotte een volledig correct ‘voorbeeld-antwoord’ uitwerken.
Probleem is dat zoiets niet automatisch-toetsbaar is, maar misschien is dat ook wel niet nodig? Kan de ‘student’ zichzelf niet controleren aan de hand van een vooraf opgesteld antwoordmodel? Of misschien een ‘buddy’ opgeven (emailadres), zodat ie z’n toekomstige poedermaten erbij kan betrekken? Uiteindelijk ben je dan afhankelijk van de zelfkritiek en eerlijkheid van de student, maar dat is op de berg niet anders…

(pfff wat een essay weer, sorry mensen!)

Hi Morris,

hartstikke mooi zo’n oefening. En goed om te zien dat er zoveel discussie door ontstaat.

Toch een ‘miereneukerige’ opmerking: de vraag ‘hoe steil is deze helling’ staat open voor interpretatie van de definitie ‘helling’.

De vraag kan betekenen: hoe steil is de helling daar waar de skier staat. Maar in de context waar deze gesteld is (WePowder, veiligheids academy) impliceert deze: is de helling te steil om te skien?

We weten (natuurlijk) allemaal(?) dat de zone buiten de sporen van de skier waar deze rekening mee dient te houden, afhankelijk is van de lawine stufe. En dan zoeken we het steilste stukje helling binnen die zone van 10x 10m oid.

Oftewel, voor ons freeriders is de vraag ‘hoe steil is deze helling’, afhanklijk van de stufe van dat moment.

https://www.dropbox.com/s/ijmkaxjt5vimyog/marstabel.xlt\
Excell sjabloon om tochtplanning te doen. WGS coordinaten met hun hoogte in de gele velden invulllen en al de rest wordt wiskundig berekend.

@@JaapvR
Je hebt helemaal gelijk op papier, maar zoals je schreef " de hike is te steil".
Als die hike dan wel gaat zonder tot je oksel in de sneeuw te zakken, weet je dat er mogelijk potentieel achter die hike van 50 m omhoog is om af te dalen. Want alle trebschnee ligt tpv je hike.
Alsje dan boven staat kan je echt de hele zuidwest helling overzien! ( van mijn kant: niet eerlijk ik was er dit jaar in maart in vergelijkbare condities)

@@JaapvR

“In die online kaart kan je tot op de decimeter nauwkeurig meten hoeveel hoogtemeters je daalt over hoeveel afstand (als je ‘profile’ kiest krijg je er zelfs een mooi grafiekje van). Met die info kan je haarscherp uitrekenen hoe steil de helling is.”

Ik vind dit heel gevaarlijk. Ik heb die tool ook gebruikt en daarnaast zelf nagemeten op een zeer grote schaal print tussen 2 hoogtelijnen. De tool geeft als hoogteverschil tussen twee hoogtelijnen een grote variatie aan antwoorden, terwijl dit toch 20 hoogtemeter zou moeten zijn, ook de hoogte van de hoogtelijnen zelf wordt niet consequent aangegeven door de tool. Dan staat dus of de hoogtelijn niet goed in de kaart, of de tool geeft de hoogte niet goed aan.

Mijn conclusie is: hou rekening met een foutmarge bij het aflezen in de kaart van in ieder geval 2 tot 3 graden (bij een helling 35-40 graden). Ik lees graag hoe anderen hier over denken.

@Morris, uitermate nuttig. Toen @@opa met Snowsafety begon was ik er als de kippen bij om de cursus (T&P) te volgen. Het jaar erop L2 (T&P) en het jaar daarop L3 (alleen theorie). Tijdens L3 merkte ik aan mezelf dat ik niet bezig wilde zijn met het rekenen waarom een afdaling tóch kan. Ik haal m’n kick uit ‘flow’ en niet uit de adrenaline-spike. Ook wel goed om zoiets van jezelf te weten. L3 heeft me wel geleerd dat er na de restricties die je voelt nadat je L1 hebt gevolgd, er toch nog steeds veel kan. Je gebruikt alleen je hoofd meer.

Voor de setup:

Ik vind dat je wel meer foto’s kan geven voor de 1e vraag. Alleen vragen: “hoe steil is het hier?” beperkt het wat te veel. Veel gelezen opmerking, tsja, moeilijk beoordelen vanaf één foto. Geef er maar meteen wat meer en vraag naar wat mensen zien. Wat zie je hier? Ik heb echt veel gehad aan de comments onder dit topic, de manier waarop anderen naar hetzelfde probleem kijken en met verfrissende invalshoeken komen. “Zo had ik het nog niet bekeken…” Een Aha-Erlebnis heet dat geloof ik.

Beste leerschool is om het zelf faliekant fout te hebben. Achter je toetsenbord dan hè. Op de berg kun je maar beter gelijk hebben.

Verder ben ik nog zwaarder onder de indruk van http://map.geo.admin.ch/ dan ik al was.

Wàt een geweldige site is dat!

Door te kunnen inzoomen naar 1:1000 zie je details die je anders niet had waargenomen. Je kunt de kaart naar believen blenden met luchtfoto’s. Briljant ook dat je de routes kan plotten en exporteren naar gps-capable spul en dat je ook meteen plan B scenario’s kan plotten.

Ik ben het eens met @@49 dat je niet klakkeloos op de profiel-info mag afgaan. Zelf narekenen heeft de voorkeur waarbij geldt dat je naar de helling kijkt zoals je dat moet doen gegeven het lawinebericht. Voor het narekenen geeft de formule =GRADEN(BOOGTAN(B3/B4)) Cel B3 moet dan het hoogteverschil zijn (vrijwel altijd 20 meter dus vaste waarde) en cel B4 geeft in dit geval de afstand tussen de twee hoogtelijnen aan, te meten op de kaart via de measurement optie.

Maarre, zo de reacties lezend: vooral doorgaan!

Ik vond deze casus heel leerzaam, vooral nadat er meer informatie over de locatie en het verloop van de (beklimming en) afdaling werd verschaft. Ik denk namelijk dat een casus het meest effectief is als leermiddel als die het werkelijke verloop van de belangrijkste beslissingen zo goed mogelijk benadert. Want op het echte werk na is simulatie natuurlijk de beste manier om te leren, uiteraard met als groot voordeel dat je fouten niet afgestraft worden.

Belangrijk is dus om na te gaan hoe een plan voor een afdaling buiten de piste ontstaat. Volgens mij wordt in verreweg de meeste gevallen het plan gevat doordat een afdaling zichtbaar is vanuit de lift. Daarna volgen de afdalingen die volgen op goed zichtbare traverses en dan pas de afdalingen volgend op vanuit de lift goed toegankelijke beklimmingen met een eenvoudige terugkeer naar de lift.

Je kunt bijvoorbeeld beginnen met een populaire afdaling in een populaire freeride-bestemming. Eerst geef je een vanuit de lift gemaakte foto van die afdaling, traverse of beklimming en geef je aan in welk gebied de foto is gemaakt. De gebruikers mogen dan raden waar in het gebied de foto is gemaakt. Vervolgens geef je foto’s van één of meerdere andere belangrijke locaties op de route (liefst vanuit meerdere standpunten). Dan geef je zoals in deze casus de kaart, daarna de lawineberichten en tenslotte de routekeuze.

Omdat vooral het verzamelen van beeldmateriaal erg arbeidsintensief is, zou je hiervoor de hulp van de gebruikers kunnen inroepen. Wellicht is er voldoende animo van de gebruikers om die casussen zelf voor te bereiden. De gebruikers zenden foto’s in van afdalingen die ze hebben gemaakt en geven daarbij aan waar en wanneer die afdalingen plaatsvonden, waarna jullie de casussen zonodig verder bewerken en gedoseerd (elke week, om de week, …) publiceren.

Bijkomend voordeel is dat gebruikers die een casus leveren kritiek van anderen op hun eigen beslissingen krijgen (waarbij de maker van de casus uiteraard zelf moet kunnen kiezen of zijn/haar naam bij de casus wordt vermeld).
Daarnaast kan de informatie over de betreffende bestemming verrijkt worden door op de pagina van die bestemming de route in te tekenen en een link naar de casus op te nemen. Bezoekers van die bestemming kunnen zich dan nog beter voorbereiden.

Ik denk dat het gebruik van periodieke casussen een enorme verrijking van de Academy zou zijn en de Academy daarmee een echte meerwaarde ten opzichte van andere leermiddelen zou geven. Een vorm waarin de interactie met en tussen gebruikers maximaal is lijkt mij het beste; dat is het meest leerzaam, verhoogt de kans dat gebruikers regelmatig terugkeren en kan jullie werklast beperken.

@@Meteomorris de site die @@PeterSchrier bedoelde was:
http://www.avalanche.ca/cac/training/online-course/reducing-risk/route-finding-exercises

Ik heb het in het verleden ook wel eens geprobeerd maar het werkte niet optimaal vond ik omdat je een veel te grote helling in moest tekenen op een kleine foto. icm zoomen en hoogtekaarten zou het behoorlijk goed kunnen werken.