De lachende Japanner
Chamonix - Mont Blanc, een gepasseerde zomer.
We staan geduldig in de rij voor de télépherique van de Aiguille du Midi die ons zo dadelijk weer in de diepe vallei terugzet. Ook al ben ik misschien al vijftig keer bovenop deze spectaculaire top geweest, het panorama verveeld nooit en ik moet je eerlijk toegeven; er stroomt altijd weer een klein portie adrenaline door het bloed als ik de gondel in stap. Een knap stukje prestigewerk en zowel voor de freerider als de alpinist biedt het een welkome luxe voor een reis omhoog of omlaag. Maar natuurlijk is hij gebouwd voor het toerisme. Na de Eifeltoren van Parijs de meest lucratieve attractie van Frankrijk en daar vaart het plaatsje onder de Mont Blanc wel bij.
Voor ons in de rij staat een klein meisje, vermoedelijk uit de UK met een smartphone in haar hand. Ze staat even op haar tenen om door de ruit een blik te kunnen werpen in de ijzige noordwand en het bijna drieduizend meter lager gelegen Chamonix. Het is voor meen of geen een misselijk makende diepte en als je de rode gondel aan één trekkabel ziet komen aanzweven dan gaat het je pet te boven. Het grietje staart slechts enkele seconden de diepte in en gaapt: 'mam, this is sooo boring' en verdiept zich verder in haar wereld.
'Morituri te salutant'
Tijden veranderen en dat is letterlijk en figuurlijk merkbaar op de Aiguille du Midi. Geen twintig jaar geleden was je nog een held als je je leven waagde om op de traditionele ski's via de Vallée Blanche naar beneden te ploegen en vervolgens op een studentenfuif nog eens mooie verhalen kon vertellen over maar krap omzeilde gletsjerspleten. Een paar jaar geleden keek er vast niemand meer van op als je in de Go-pro van je vriend gekscherend 'Morituri te salutant' riep en vervolgens via de Mallory Porter lijn naar beneden sjeeste. Wel of geen goede sneeuwcondities in de noordwand, je kunt altijd nog stukjes rutschen toch? Maar welke begeerde berg valt er straks nog te bedwingen? Wat biedt de toekomst voor de nieuwe generatie? Een helmcamera is nu 'the local fashion' om al je belevingen te kunnen vereeuwigen en met de zelf gemonteerde filmpjes is het op youtube een meer dan gewaardeerd amusement nietwaar?
Virtual world
Op het gebied van smartphone ben ik als berggids 'nog steeds' enigszins wereldvreemd. Het gebruik van de applicaties of gamen zit nog niet in mijn systeem, ik denk het nog te kunnen missen maar misschien mis ik wel heel veel. Informatie inwinnen is kinderlijk eenvoudig en snel. Nog even een laatste weerbericht check voordat we de volgende afdaling doen, de snelheid en de afgelegde afstand wordt voor je gemeten. Je zojuist gemaakte foto's in een handomdraai op social media plaatsen als je kort staat te wachten op de lift. Als ik af ga op menig mens met de dag en nacht parate smartphone in de hand dan kan het toch niet anders dan dat de begeerte berg inderdaad hoger, steiler en vooral sneller wordt naarmate je meer in die virtuele wereld begeeft. Maar hoe ik ook mijn best doe die wereld te begrijpen, voor mij rest nog steeds de vraag: Hoe kun je nu in volledige harmonie met de natuur zijn bij al die afleiding?
De lachende Japanner
Ik ga zeker niet ontkennen dat, zo af en toe aanstekelijke filmpjes op de sofa bekijken of naar huis gaan met een schitterende foto geweldig is. Bij je ontbijt alvast het sneeuw- of lawinebericht via je telefoon kunnen ontvangen is ook ronduit handig. Maar hoe 'echt' beleven we zo dadelijk ons ultieme live moment op de berg. Dat is voor ons freeriders toch waar het allemaal om te doen is? Werd er een tijd geleden nog lacherig gedaan over Japanners die Zermatt en de Eiger Nordwand meer door de zoeker van hun camera bekeken. Nu lijkt het er op dat ze gewoon de trendsetters zijn.
In de bergen kun je je leven best simpel houden…en daarbij is je board of het paar ski's uiteindelijk nog steeds de enige primaire tool om dat ultieme moment met elkaar in de verse sneeuw te beleven.
Reacties
-
Elitekanski op 4 november 2013 · 09:33Hear hear!
Maar ik moet toegeven dat ik ook wel een GoPro gebruik... maar die heeft geen zoeker 😉! -
Beginnerbuhian op 4 november 2013 · 10:093 jaar geleden heb ik een kleine fotocamera gekocht omdat ik het een leuk idee vond foto's te kunnen maken voor het thuis front. Heb hem 1 week gebruikt. Absoluut mooie foto's voor thuis, maar elke keer jezelf 'uit je moment halen' om een mooie foto te maken vond ik veel vervelender...
De camera blijft tegenwoordig thuis, gelukkig heeft er altijd wel iemand anders een camera bij zich 😃 -
AdvancedEmileHendrix op 4 november 2013 · 10:54Wanneer media een tikkie verslavend lijken te worden en de filmpjes en foto's mooier en gaver, dan wordt het moeilijk om niet mee te doen. En dan zou je bijna vergeten dat "een kleine nederzetting bleef moedig weerstand bieden...", and that worked out just fine...
Fijn artikeltje 😃 -
BeginnerPeterSchrier op 4 november 2013 · 11:31@Martijn
ik kan het ook niet opbrengen om tijdens het rijden beeld te schieten...Mijn smartphone gebruik ik ook voor lawine- en weerbericht en verder blijft ie in m'n diepe binnenzak.
Al die extra apps vreten trouwens ook nog eens batterij en ik wil als de nood aan de man komt wel echt kunnen bellen....daar was ie toch voor??? -
Advancedskiester op 4 november 2013 · 13:05Ook ik ben op de berg veel te veel bezig met de berg en de sneeuw en mn maatjes. De telefoon komt bijna niet uit mn zak en ook maak ik bijna geen foto's. Waar ik in het normale leven met dat ding vergroeid lijk, heb ik dat op de berg helemaal niet. Daarom ben ik misschien ook wel zo graag op de berg. Elke avond is het weer raak. Zit ik met wifi in acco en kom erachter dat er eigenlijk geen foto's zijn om op Facebook te schieten.... Eigenlijk alleen maar van de lunch op het terrasje..
Gelukkig heeft RP wel zo'n helm cam want dan heb ik nog wat materiaal om terug te kijken!!
Dus ja, voor weer en lawineberichten, wepowder en mail gebruik ik m bij het ontbijt de lunch en avond eten, maar verder dus niet. -
AdvancedVinnie op 4 november 2013 · 13:13is it on?
red light blinking?
Guilty!
Zonder dollen 70+ Gb aan fotos en videos van afgelopen seizoen en die hebben me de afgelopen weken met uitzoeken een hoop plezier opgeleverd nu er geen significante dumps in de kaarten staan.
Voor mij is poederchasen een stukje avontuur, ontdekken, zoeken naar nieuwe kleine gebieden en verhalen.
Maar ook opzoek naar omstandigheden die uniek zijn voor dat moment of die run en dat dan delen met je maten.
Ergens is het zo gegroeid dat ik dat ook wil documenteren, het verhaal wil vertellen met beelden, voor mij past een spiegelreflex en/of gopro daarom bij de uitrusting voor een trip.
de smartphone is voor een lawinebericht en gaat zoveel mogelijk in de tas. -
Elitekanski op 4 november 2013 · 13:57@PeterSchrier; in je diepste binnenzak, maar toch niet te dicht bij je pieper hè! (Minimaal 40cm afstand of uit!)
-
EliteMartijnSchell op 4 november 2013 · 14:13[mention="/profile/406"]@kanski[/mention] Een vraag die mij zelf bezighoudt en een discussie betreft die wij binnen de community best mogen voeren is de volgende: lopen we (on)bewust meer risico als de camera draait?
Zorgt het maken van beelden voor later dat er nog meer stoke binnen de groep en onszelf ontstaat en dat dit negatieve effecten zou kunnen hebben voor de veiligheid?
Overigens, een (Smart)phone kan effect hebben op de ontvangst van een signaal van je lawinezoek- apparaat als deze aanstaat en je hem te dicht bij je LVS houdt . -
AdvancedArjen op 4 november 2013 · 14:18Zeker een interessante vraag. Ik ski regelmatig met m'n GoPro op, maar moet eerlijk zeggen dat ik vaak vergeet dat ik 'm op m'n hoofd heb (en 'm soms ook vergeet aan te zetten daardoor 😃 ) -
Elitekanski op 4 november 2013 · 14:54@MartijnSchell; Dat zou zo maar kunnen Martijn! Ik denk zeker dat je meer risico neemt als je echt bezig bent om spectaculaire beelden te verkrijgen. Maar ik heb niet het gevoel dat het in het alledaagse gebruik tijdens afdalingen met gasten een verhoogd risico met zich meebrengt.
-
BeginnerPeterSchrier op 4 november 2013 · 15:07@kanski zo ver mogelijk uit elkaar!!!
-
BeginnerMTV op 4 november 2013 · 15:17Als je thuiskomt, zien mijn foto's van die prachtige bocht of die waanzinnige drop er vaak nogal knullig uit, zeker vergeleken bij de Henrik Windstedts van deze wereld. Beter m'n fototoestel uitlaten. Dromen en verbeelden. "I'm so much better than you!" -
AdvancedWillem2k op 4 november 2013 · 15:22Een beetje filmpjes en foto's uitzoeken/bewerken is voor mij zoals @Vinnie ook al opmerkt een deel van de voor-/napret. Ik kan me voorstellen dat mensen die het hele seizoen in de sneeuw zitten daar minder behoefte aan hebben, maar de meeste van ons moeten het met een paar weken per seizoen doen.
Ik probeer er zelf wel zo min mogelijk 'last' van te hebben, want ik kom om te snowboarden. Mobiel internet staat dus meestal uit en spiegelreflex blijft thuis want te veel gedoe... Maar even de contour aanzwengelen voor ik een lijn zet is inmiddels een redelijk automatisme geworden. 😃 -
BeginnerZimoski op 4 november 2013 · 15:31Hadden we laatst niet een case met een skiër die wat steiler ging voor de foto? 😃 -
AdvancedRP op 4 november 2013 · 16:08Ik maak eigenlijk nooit foto's, niet mee bezig....
Ik heb wel een Contour camera op de helm die je middels een schuif heel makkelijk aan- en uit zet. Heb hem al 6 of 7 jaar en geeft niet de beste beelden.....
Maar wel leuk om je trip en je maten te documenteren! Ik heb hem eigenlijk altijd mee, aan- en uitzetten automatisme en ik ga niet voor die superbeelden, spreek niets af over welke lijnen iemand moet rijden om 'leuk' op de film te komen, doe dus niets anders dan dat ik hem niet bij me zou hebben.
Zie het niet als een tool om de gaafste plaatjes te krijgen (kun je ook aan mijn filmpjes zien 😉 maar meer als iets dat het geheel documenteert en dan is het idd leuk om hier achteraf een filmpje van te maken.
Wel een goed verhaal want waar het wel het doel zou zijn om iemand op een mooie spot 'in stelling' te brengen kan dit gevaarlijk worden. Voor mezelf ligt hier de grens, wanneer dit het geval zou zijn zal ik de camera thuislaten.
Uiteindelijk gaat het om de plaatjes in je hoofd..... -
Touristmeteomorris op 4 november 2013 · 16:32@MartijnSchell, mooie woorden.
Ik snap aan de ene kant goed dat @Vinnie en @Willem2k graag hun avonturen vastleggen en ik moet zeggen dat ik ook enorm geniet van de filmpjes van @Vinnie. Dat ze bijdragen aan de stoke is een ding wat zeker is.
Aan de andere kant... en zo lees ik de tekst.. zie ik steeds meer mensen op de berg die hun leven in een andere dimensie lijken te leven. De digitale.. waar het gras groener is en de tijd is verdampt voor je hem hebt gegrepen. De ratrace om je belevenis vast te leggen en dan ook nog eens te delen lijkt de intensiteit waarmee je de beleving daadwerkelijk beleeft niet goed te doen. Leef je in het nu of in het digitale?
De verbastering van het Franse woord souvenir is daar een mooi voorbeeld van. Van herinnering in je hoofd werd het iets materialistisch en tegenwoordig iets digitaals. Maar hoe kun je dan nog genieten in je hoofd? Zijn we de kunst van het herinneren aan het verleren? -
AdvancedVinnie op 4 november 2013 · 16:48Eckhart Tolle:
Zolang je in een toestand van intense aanwezigheid bent, blijf je vrij van gedachten. Je bent stil maar tegelijk heel erg alert.
Dat is wel een gevoel wat mij vaak bedruipt in de bergen (of in de zee) en eigenlijk ook precies wat ik zoek in het freeriden.
Volgens mij neem je dan ook intens veel waar en kan je actieve veiligheid enorm veel toenoemen nu ik er zo over nadenk.
Als ik kijk naar gidsen en andere bergmensen dan leven zij ook zo met de bergen, always trust your gut feeling en altijd nederig.
Ik ga naar de bergen voor het NU en gebruik de beelden daarvan als een bekrachtiging van dat moment, om te delen, om het leven te vieren en om de tijd ertussen wat dragelijker te maken!
Stay Stoked! -
Touristmeteomorris op 4 november 2013 · 17:55@Vinnie like!
-
Advanced -
Expertollie op 5 november 2013 · 17:16@Vinnie: precies!
En ik kan wel allerlei zooi mee de bergen in nemen, uiteindelijk gebruik ik het eigenlijk amper. Voor mij is het een heel bewuste keuze: OF ik ga plaatjes schieten OF ik ga lijnen rijden. Het een combineert voor mij niet met het ander.
Zodoende heb ik tegenwoordig zo min mogelijk bij me, zelf in de hut/hotel heb ik geen laptop oid bij me, teveel gewicht en teveel afleiding. Travel light, travel fast, travel safe... -
Advancedkoen_djfistel op 6 november 2013 · 00:57bergen zijn té intens voor mij ... -
AdvancedDutchess op 7 november 2013 · 02:32Vinnie en MartijnSchell: ware woorden!
Ik board zelf wel met een gopro op mijn helm/skistok, want ik vind het leuk om een impressie te hebben van wat er gebeurde, maar het is niet belangrijk genoeg om echt over shots te gaan nadenken en andere dingen te doen dan ik zou doen. Ik ben ervan overtuigd dat er velen zijn, die dat wel doen. In Japan hoorde ik iemand spreken over de 'gropro sickness' waarmee hij bedoelde dat er veel te gevaarlijke dingen werden gedaan door mensen die die dingen eigenlijk niet konden, voor the sake of being a hero.
Het is aan eenieder zelf om zichzelf daarvan te vrijwaren. De intensiteit van de bergen is te mooi om met gedachten aan -hoeveel likes kan ik hiermee verzamelen- te verstieren.
Ik ben haar naam even kwijt, maar ze was neerlands queen of the hill en zei in een interview eens: "als ik thuis op de bank naar de TV zit te staren, heb ik het gevoel dat mijn leven me ontglipt. Als ik in de bergen op een bankje naar de bergen zit te staren, heb ik het gevoel dat ik leef" Waarvan akte.
Dus hop, de bergen in! Al was het maar om te staren. -
Expertrobbie op 7 november 2013 · 10:28Ik ben er klaar mee. De GoPro blijft dit jaar thuis en gaat alleen nog een enkele keer mee voor iets heel speciaals.
Het is teveel afleiding en ik ben liever met de bergen bezig dan met knopjes. Ik kijk liever om me heen en denk over het skien dan over dat wiebelende teletubbieapparaat op m’n helm.
Wat mooie sfeerplaatjes zijn natuulijk wel altijd mooi, dus misschien stop ik nog een klein fotocameraatje in m’n zak, of gewoon wat snapshots met m’n telefoon.
Minder gadgets = Meer skien (en lopen 😃 ) -
Advancedskiester op 7 november 2013 · 20:09het is ook wel ergens heel vermoeiend om met iemand onderweg te zijn met zo'n ding. Keer op keer zeg ik weer iets ranzigs of lulligs en standaard staat dat ding dan aan. Ik denk dat RP echt een compilatie kan maken met die uitspraken van mij. Ik denk dan dat ik echt moet verhuizen naar Australie...