Afgelopen weekend had ik het genoegen om me te voegen tot een grote massa wePowderaars bij de kick-off van het seizoen. Last-minute kaarten geregeld en aangezien ik al in St. Anton zat viel de overige organisatie heel erg mee.
Op donderdagavond kwamen we bijeen om het een en ander door te nemen, opvallend was de gespannen sfeer. Iedereen had bedenkingen over de hoeveelheid sneeuw en nadat onze gids zei dat we maar beter ons oudste paar ski's mee konden nemen was de toon gezet. Terecht? Ja en nee achteraf.
Prima sneeuw!
De volgende morgen hadden we bij de Galzig gondel afgesproken, ook hier was merkbaar dat niemand echt een idee had wat ons te wachten stond. Lawine training, onze skitechniek verbeteren of theoretische kennis bijspijkeren? We gingen omhoog en na een korte piepertest en een inkom piste begonnen we toch gelijk aan het echte offpiste werk. In eerste instantie een beetje aftasten wat de zon en wind gedaan had met het sneeuwdek. Des al niet te min maakten wij hier onze eerste poederbochten al. Hierna zijn we afgedaald naar Stuben waar we ons de rest van de dag vermaakt hebben. Een paar korte hikes en uiteindelijk als afsluiter een lange hike naar Maroikopf. Hier daalden wij af via het Maroital naar Verwall.
Op de tweede dag spraken de andere groepen 's ochtends in Zürs af. Onze groep besloot om aan de kant van St. Anton en Stuben te blijven. Per toeval zagen we dat de Schindlergratbahn voor het eerst open was en de westflank was alleen door twee gekke Nederlandse freeriders aangeraakt. Twee poederruns verder reden wij met acht grote glimlachen naar Stuben om daar de Maroikopf te beklimmen. Eenmaal boven in Stuben zijn we via de Noord-West flank naar Langen geskied. Opnieuw was het gelukt om keurige bochten te draaien in enkeldiepe poeder. Men wou toen wel Zürs gaan verkennen. Na een taxirit van maar liefst 66 euro (toch het voordeel dat je dat kan delen met je groep) en een lunch waren we klaar voor de volgende afdalingen. Tweemaal een lange traverse om het front naast de Muggengrat lift waarin we afsloten met een legendarisch couloir in de schemering.
Terwijl we zaterdagavond aan de biertjes zaten kwam er iets moois uit de lucht, zelfs chef Morris had hier geen rekening mee gehouden en na een bericht dat het sneeuwde reageerde hij kortaf: ‘Dat kan niet'. Zondagochtend stonden wij op met ongeveer 10cm vers in het dorp en misschien wel 20 centimeter op sommige plekken op de berg. Bij de lift was de sfeer ook anders. De stoke was hoog! Direct met de eerste lift omhoog en poederhappen, zonder lange traverse konden we naast de piste lekker genieten van de verse laag. We hebben dan ook de eerste hike overgeslagen en zijn vol gas naar beneden gegleden.
Het was een bijzonder interessant weekend en door de condities een uitdaging voor de gidsen. Desondanks hebben we veel avonturen beleefd, rotsen ontweken/geraakt, veel poeder gereden en nieuwe vrienden gemaakt.
Bij deze wil ik graag wePowder, Epique, onze gids Fredi Zimmerman en alle poederbuddies bedanken, het was een ontzettend gaaf weekend!