De winter begint zuidelijk dit jaar. Zuidalpen, Zuid-Scandinavië, in ieder geval ver weg van de Noordelijke poolcirkel.. Vlak na het eerste tourtje in het bos begin november (droge pof op een bedje van struikgewas) werd het donker, heeft het net zoveel geregend als gesneeuwd, en had ik bovendien geen studie meer, noch werk en dus geen cent. Wrong time, wrong place, dus de winter maar even uitgesteld en een stuk gaan varen in warmere oorden. Verbazingwekkend hoe vaak het gesprek aan boord over sneeuw ging…
Steep en deep!
Fast forward naar januari in Tromsø. De laatste sneeuw is een maand oud, maar omdat de zon nog onder de horizon zit ligt er op plaatsen zonder wind gewoon poeder. Steep and deep! De lucht kleurt inmiddels lichtblauw-lila-oranje-paars-goud-oranje, en de fjorden zijn gevuld met een soort gesmolten zilver. Bovendien word ik per januari betaald om hier te ski…uhm onderzoek te doen naar logistiek in de poolzee. De wereld ontwaakt en het skiseizoen barst bijna los, dus beter kweek ik snel een paar bovenbenen en maak ik een paar plannen!
Lyngen
Over plannen gesproken… Mijn huisbaas en tevens lokale klimlegende Sjur Nesheim heeft een gids geschreven over Lyngen. Net zo dik als Espen's Nordahls “waar zijn de meeste toeristen vandaag in Troms”, maar dan puur over ski- en (ijs-)klimroutes op het Lyngen-schiereiland (op zichzelf ook al gauw 150 bij 40 km groot). 'Enjoy, dream, plan', schreef Sjur in mijn exemplaar, dat is duidelijke taal. Ik ga hem zeker aan boord leggen tijdens komende ski & sail trips, al was het maar vanwege het ‘Dutchman-couloir': De eerste Scandi's die dit 50-graden couloir met exit in zee lijn reden zagen hun boot wegdrijven toen het hoog water werd, en zijn door een stel Nederlandse vissers terug aan boord gezet. Zo kunnen we elkaar mooi een beetje helpen...