De Julierpass
De feestdagen zijn zware tijden. Zeker dit seizoen. In december pakte we in Tauplitz de nodige sneeuw, maar daarna was het lang droog. Het tweede weekend van januari stond echter al lang met potlood in de agenda. Zo mogelijk rijden we poeder, zo niet dan gaan we touren. En als het echt niets is, dan blijven we thuis.
Pow or no pow?
Poeder ging het niet worden, dachten we. De nodige sneeuw viel tijdens de feestdagen. Maar al ruim een maand hadden de Alpen te maken met een moeilijke, onvoorspelbare zwakke laag. Sinds oud en nieuw was het warm, erg warm voor januari. En grote delen van de Alpen hadden nu niet bepaald een overschot aan sneeuw. Desondanks moest er iets mogelijk zijn. Er waren genoeg plekken met voldoende sneeuw. Daar speelde bovendien die vervelende laag een minder grote rol. En op sommige van die plekken werd het ook nog eens niet zo heel erg warm. Bovendien is warm in januari iets anders dan warm in april.
Een week lang ververste ik de webcams ieder uur, maar de sneeuw bleef op de bomen. De Oberengadin moest het worden. Bivio werd de standplaats.
Dankzij de nieuwe bijbel geen gebrek aan ideeën voor deze regio. Dat dachten meerdere mensen, op de parkeerplaats stonden al 30 tandenstokers klaar. Wij waren nog niet halverwege, of zij waren al weer klaar voor de afdaling. Een mooie slushie zuidwand, en bij voorkeur in elkaars sporen. Wij hadden andere plannen.
Touren als beginner is moeilijk. Sommige dingen gingen goed, maar bepaalde zaken kosten tijd en veel oefening. Maar als je ziet wat het oplevert, is het iedere hoogtemeter waard. De belangrijkste lessen:
-
Al klimmend voel je je erg kwetsbaar. Je bent langzaam, relatief weinig mobiel en belast het sneeuwdek zwaar. Kammen, ruggetjes, mellow terrein, een defensieve routekeuze is een must.
-
Skiën op splitski's door iemand die nog nooit geskied heeft, lijkt in het begin erg moeilijk, maar in de poeder wordt het zelfs leuk. Die Wizard of the Wasatch..
-
Vellen moeten echt goed plakken. Sneeuw, ijs of water wil je er absoluut niet tussen.
-
Spitzekehren is echt een vak apart. Dit moeten we nog minimaal 17 keer op YouTube zien en 100000 keer oefenen. En vanaf nu dagelijks die liezen strekken.
-
Ijzige passages zijn minstens zo moeilijk. Op een splitboard althans. Ski's lijken rock solid, maar de splitski's glijden een stuk makkelijker weg. Of, de skiër is rocksolid.. Anyway, ::crampons:: zijn hier echt een uitkomst.
- Touren is echt de bom!
Skies: Thomas // Snowboard: Niels
Reacties
-
BeginnerGilles op 28 januari 2014 · 13:38Mooi verhaal, goede tips ook!! -
Touristmeteomorris op 28 januari 2014 · 13:52@Niels, schaduw-forecaster, snowboardtourder... van een parkratje uit Les 2 Alpen ben je in een paar jaar tijd getransformeerd tot de Jones van de lage landen. Doe je lekker. -
TouristJaapvR op 28 januari 2014 · 13:53Nice! Hoe was dat couloir op je 2e foto ???
Zo te lezen is zo'n splitboard lastig, had ook m'n eerste keer op skies geen last met grip. Spitzkehren is een stuk makkelijker als je scharnierpunt klopt (Dynafit), en je montagepunt niet te extreem is.. -
TouristAlexSki op 28 januari 2014 · 14:03Mooi en leerzaam verhaal. Het meer willen touren begint bij mij ook wel te borrelen. -
Advancedkoen_djfistel op 28 januari 2014 · 14:15nice niels ; een paar jaar geleden van daaruit doorgestoken via de Lunghin naar Maloja ; zeeeeer mooi (en ssssst Juf van daaruit staat ook nog op m'n verlanglijstje ; al was het maar om daar nog eens een zaaaalige kaasfondue te eten 😉 ) -
Touristieism op 28 januari 2014 · 15:19Mooi! -
AdvancedArjen op 28 januari 2014 · 17:05Heel fijn stukje tekst en nog fijnere beelden Niels. Heerlijk om de Julierpas weer eens in optima forma te zien. 😃 -
AdvancedSteef op 28 januari 2014 · 17:49Lekker! Volgend seizoen de sneeuwschoenen maar omruilen voor een split...😃 -
ExpertGilbertS op 28 januari 2014 · 18:32YESSS! vet! -
AdvancedAryen op 28 januari 2014 · 19:15lekker hoor! 😃 -
Advancedphilipc op 28 januari 2014 · 21:12Mooi verhaal en dito foto's! -
AdvancedNiels op 28 januari 2014 · 22:24@All thanks voor de props, laten we het houden op beginnersgeluk 😉
@JaapVR dat is voor mij nog een paar stappen te ver, maar ik heb je couloir even ingezoomd op de foto en op de kaart bekeken. De entrance is behoorlijk exposed, waarschijnlijk wil je het eerste deel aan touw afdalen. Iig in de huidige omstandigheden. De achterkant is een mooi zuidwest sneeuwveld tot 50m onder de entrance, daar wordt het mixxed klimmen op z'n best.
@Koen er waren zoveel mogelijkheden, we hadden er wel een maand kunnen blijven 😉 -
AdvancedDutchess op 29 januari 2014 · 04:27Super! En superfoto's! Ik kijk al uit naar mijn terugkeer naar Europa met mijn split!
Spitzenkehren heeft hier in Japan ook al een knie gemold, maar dat mag de pret niet drukken! Ik moet zeggen dat de eerste keer omhoog touren met nog niet zoveel conditie behoorlijk 'bootcamp' was! De derde keer omhoog ging al letterlijk drie keer zo rap! (En die spitzenkehr gaat steeds beter, ook al blijft het een verdomd lang end boardneus wat ik om moet zwaaien) -
AdvancedGhini op 29 januari 2014 · 09:20Heerlijk! -
Advancedviktorjansen op 29 januari 2014 · 09:26Lekker bezig Niels!
Fijne lijnen en een mooi verhaal. -
Tourist