Gister hadden we het over het aantal lawineslachtoffers in de VS. Na een moeilijke en gevaarlijke winter is het aantal slachtoffers wederom gestegen. Het dunne en vaak instabiele sneeuwdek heeft er tijdens winter '13-'14 in totaal 35 mensen het leven gekost, waarmee de stijgende lijn van de laatste 20 jaar zich voortzet. Vandaag dus de ontwikkeling in Canada. Ook daar was het sneeuwdek complex en zaten er heel wat zwakke lagen in. Toch is de tendens in Canada niet stijgend, maar blijft gemiddeld gezien stabiel. Weliswaar was het aantal slachtoffers groter dan de 3 jaren ervoor, maar dit lijkt eerder te wijten aan het extreem ingewikkelde sneeuwdek dan dat het een uiting is van onverantwoord gedrag. De komende jaren zal uitwijzen of dat zo is.
Net als in de VS vormen de snowmobilers een omvangrijke groep in het aantal slachtoffers. Een snowmobile is voor veel Canadezen de manier waarop ze wintersport bedrijven. De prijs van een liter benzine is relatief laag in Canada, terwijl een dagpas voor de local skihill al snel 80 of 90 Canadian dollar kost. Tel daarbij op dat de local ski hill na een poederdag in de regel in 3 tot 4 uur helemaal afgekrast is en je snapt de hang naar de backcountry. Want naast snowmobilers zien we ook steeds meer splitboarders en tourskiers de bergen in trekken. Ondanks de trek naar de backcountry zien we (nog) geen significante stijging van het aantal lawineslachtoffers.
Waarom is de tendens stabiel?
Gister vroegen we jullie of je ook in Canada en Europa verwacht dat het aantal lawineslachtoffers stijgt. Vandaag mogen we concluderen dat dat in Canada (nog) niet het geval is. Grote vraag voor mij is waarom de tendens stabiel blijft? Is dit tijdelijk en komt de stijging nog? Is men in Canada beter voorbereid onderweg en neemt men daar betere beslissingen? Is de voorlichting beter? Lastige vragen. Ik ben benieuwd wat jij denkt.
Reacties
Apart. Volgens mij gaan er steeds meer mensen buiten de piste, ik zag laatst de gemiddelde verkopen van freeride ski’s vergeleken met 5 jaar terug en die zijn explosief gestegen. Zouden mensen dan toch beter voorbereid op weg gaan? Ik hoop het…maar heb er helaas niet veel vertrouwen in.
Heb de statistieken van Noorwegen erop nageslagen. Je zou verwachten dat de Noren als Scandinavisch land bekend moet zijn met de gevaren van de witte dood.
Ook hier zie je helaas een stijgende trend net zoals in de VS.
http://www.ngi.no/no/snoskred/Ulykker/
Vooral 2010/2011 was een dramatisch jaar.
In de afgelopen 42 jaar zijn er 226 doden gevallen met een gemiddelde van 5.4/jaar.
vanaf 2009/2010 neemt het aantal doden toe. De grootste groep zijn mensen op sneeuwscooters gevolgd door tour skiërs.
Nu zijn 16 doden in Canada nog altijd meer dan de 9 doden in Noorwegen (van het afgelopen seizoen) Als je dat echter afzet t.o.v. de inwoners van de Canada, zijn de aantallen in Noorwegen erg hoog!
35 miljoen / 5 miljoen.
Al bij al is er dus nog een hoop werk te verrichten m.b.t. veiligheid vooral voor onder de sneeuwscooterraars. Ik denk dat die groep zich vooral veilig waant op zijn/haar gemotoriseerde slee. Niets is minder waar! Het gewicht van de sneeuwscooter heeft veel meer effect op de ondergrond dan de meeste bestuurders beseffen met alle gevolgen van dien.
Of de voorlichting op gebied van lawines in Canada beter, uitgebreider is dan USA weet ik niet. Weet wel dat er Canada veel aandacht voor is. Alle skiresorts hebben ieder seizoen weer een Awareness day, bijv. http://www.skiwhitewater.com/whitewater_ski_resort_event_details.php?id_nws=267
Ook wordt bij het weerbericht op de nationale zender bij gevaar 4 en hoger altijd en iedere dag gewaarschuwd. Sprak van het weekend nog ervaren backcountry skiester (geboren en getogen in Canmore). Zo vlug eind van seizoen warmer wordt en de eerste waarschuwngen zijn van kracht dan is bijna al standaard een “no go”.
Wat snowmobielers betreft is het het toch vooral een “culturele aangelegenheid”. Zonder al te veel willen generaliseren (de hokjesman) zijn het vaak aardig ruige jongens en meisjes waar bij het “high marken” onderdeel van tour is. Als ze wat ouder worden worden ze wat rustiger…
Als ik het goed lees zijn het alleen absolute cijfers toch? Er is geen statistische berekening op los gelaten. En als we er inderdaad van uit gaan dat de populariteit elk jaar stijgt, dus daarmee de hoeveelheid actieve dagen in de backcountry stijgt, terwijl de absolute sterftegevallen in die ‘dagen in de backcountry’ gelijk blijft… dan zou er relatief een dalende trend zijn? Dus je kan met deze cijfers geen uitspraak doen over gevaren of gedrag in de skibevolking, alleen over het ‘aantal mensen dat dood is gegaan’. En je kan t natuurlijk niet afzetten tegen de algemene bevolking, want dat zegt geen fluit ivm allemaal variabelen waar het juist tegen afgezet moet worden (zoals; hoeveelheid skiers in dat land of #actieve tijd in gespendeerd in de backcountry, etc.). Toch?
Ik vraag me af wat het verschil is tussen “locals” en “toeristen”. Als local heb je een heel seizoen, dus kun je wachten op veilige omstandigheden. En heb je (hopelijk) lokale kennis. Of heb je als buurtbewoner juist meer risico door vaker skiën, invloeden van lokale stoerdoenerij, etc.?
Grootste gevaar voor een local is waarschijnlijk dat ie in een soort van slaap sust: als ie 100x een bepaalde tocht probleemloos gedaan heeft wil niet zeggen dat het risico de 101 keer minder is. Verder kun je over “de toerist” versus “de local” denk wel een heel boek schrijven.
@@Constant lees nog even h. 5 uit module 1. Het gaat met name om het kennis-niveau waarbij ‘local’-experts het risico hebben van ‘het-bekend-zijn-met’.
De boeken had ik toevallig net weer klaar gelegd om te gaan lezen :-)
Mooi stukje. En een goede vraag over het niet dalende getal ondanks meer kennis en informatie. Risicobereidheid mét meer kennis? Restrisico? Slechte opleiding of info? Meer totaal aantal mensen in een risicogebied of situatie?
Eigenlijk moet je sowieso naar die laatste kijken. Je moet het aantal doden altijd delen door het aantal uur beoefende sport over de gehele populatie (als meer mensen die sport doen, of die mensen die het doen doen het vaker of langer, heb je met gelijke risico’s een groter aantal doden). Als er, zoals je stelt, steeds meer mensen met splitboard of toerskis de backcountry in trekken, maar desondanks zijn er niet meer doden, dan is het per definitie veiliger geworden ;)
Kleine opmerking over de ongevallen in Canada trouwens: er is, statistisch gezien, geen enkele stijging afgelopen jaar. Het gemiddlede is 12.2 met een 1-sigma van 6.25. Dus alle waardes van doden tussen 6.05 en 18.45 zijn gewoon ‘normaal’. En 16 valt daar keurig in. Niks aan de hand dus, business as ususal.
@@MDA: +1, precies.