GOAL****16 !!!

Een flauwe zomer-vakantie-namiddag 2014. Wat fietsen met Poes langs Vlaamse vlakke wegen. Lamlendig zonnetje. Een zomer die toevallig ietwat anders verloopt : chaotisch einde-schooljaar ; dat is het altijd wel,… maar nu één dag later wakker geworden in Cambodja. Daar van hot naar haar. aziatische nachttreinen, zalige streetfood, angkor wat om 3u 's morgens, jungle-eiland mét berg én bounty-strand, … Nachtvlucht terug. Kidz. Otto in. Barcelona 14 dagen. Otto terug. Poef Paf Patat. Wakker worden en denken : “Nog een maand verlof…”

Poesfietsen dus in dat Lamlendig Zomers Belgisch Zonneke 11 augustus.

Na bocht 268:

Poes : “Wat is er ?”

djFistel : “Mweueu…”

(stilte)

Poes : “Wat is er ?”

djFistel : “… niks…”

Poes : “Wat is er ?”

djFistel : “Mjaaa, de winter eh …”

Poes : “Wadisermet de winter ?”

djFistel : “Niks… Kweetetni…”

Poes : “Wa weeteni ?”

(stilte)

Poes : “Wa weeteni ?”

djFistel : “Wakmoetdoen eh !”

Poes : "Ge kunt toch alles doen … "

djFistel : “Mwmaaa…”

(stilte)

Poes : “Wa wilde doen ?”

djFistel : “Da wette toch…”

(stilte)

Poes : “Wadan?”

djFistel : “Die Spines eh !”

(even stilte)

djFistel : “Dieda ni gaan eh ! Ik kan toch ni wéér verlof pakken …”

Poes : “Asge da écht wilt wél ! Dan moet je daar voor gaan eh ! Hoelang moette dan weg ? Hoeveel onbetaald verlof moette daar voor pakken ? Linkt da aan een schoolverlof. Wanneer vallen die ? Kunde da met de kidz ni regelen zoals toen met Japan? …”

…

…

Naar waar we die memorabele zomerdag nog gefietst hebben … Ik zou het begot niet weten. Wat ik wél weet dat ik éénmaal thuis als een bezetene onmiddellijk alle schooljaarkalanders, vliegtuigvluchten, alaska-spines-sites en nog veel meer begon te checken.

Ik weet nog dat toen ik in dat PIEK11-jaar besliste om er nog een winter bijaan te breien (WINTER12) dat daar natuurlijk m’n Natste POWdroom in moest zitten : Japow1 en Japow2 !!! Jarenlang verkondigde ik iedereen dat JAPAN mijn Ultieme POWdream was. Mijn Walhalla ! Japan zien, rijden én sterven (allez, figuurlijk dan toch)! Dé ultieme Pow-kick ! En dat was ook zo!!!

Maar op een nachtje surfen, zélfs nog voor Japan, kwam als donderslag bij bluebird-hemel opeens nog een oudere, weliswaar begraven) nattedroom boven : dé Spines van Alaska, Haines, Axel Pauporté, Regis Rolland, Terje, … Jonaven Moore … . Toen voelde ik al : “Dit gaat NOG dieper!!!”

Waarom ? Gewoon, stel je voor, een voor jou op-je-netvlies-gebrande-oldskool-freeridefoto achterna !!! Altijd voor onmogelijk gehouden en dus diep weggemoffeld…

(Maar waarom hangt die poster van Axel en Regis dan wél nog altijd op m’n persoonlijk prikbord in de klas ? … En blijft die daar maar hangen? Al jarenlang. Geen haar op m’n kop dacht eraan zoiets naar beneden te gaan ; een diepsluimerende hersencel daarentegen… :-) )

Plots besefte ik dat er ondertussen wel wat is veranderd : ik ben misschien door dat intensief boarden en freeriden wel wat opgeschoven … Hoe ver ? Ver genoeg ? Misschien wel ? Stel je voor! Ultiem toch ? Een jongensdroom die uitkomt ! Of overdrijf ik nu weer ? Natuurlijk wel ! :-)

Misschien niet !

Na Japan kwam holderdebolder m’n andere verslaving “Scholeke Spelen” terug. Yes! Wat kan ik mij hier ook zalig in verliezen :-). Dat in combinatie met 2 jaar 24op24-pow-in-je-kop betekende serieus naar oplossingen zoeken. “Maar wie zoekt, rijdt !” zeg ik altijd. BLOG13 VLOKKEN14. Soit, moeilijk gaat ook. Pow is Pow, Life ist Life. Ervoor gaan. Gaan met de Banaan! Leven godverdoeme.

stukskeklasfoto

Waar ik na Japan elk jaar dacht fysiek achteruit te zullen gaan (op mijne leeftijd, weetewel), bleek dat best mee te vallen. Op die 2 intensieve pow-jaren schaaf je misschien je techniek en skills zo hard bij dat je “dat jaartje ouder” blijkbaar “zjustekes” kunt compenseren.

“TikketakkeTijd! Ge zijt zo oud wie ge zijt !”

“Hoelang denkte dit nog vol te houden? Hoelang denkt uw Lijf dit nog vol te houden ? Krijgt nu het Schijt ?”

Mijn lijf pruttelt en stuttert met momenten. Het gaat allemaal niet meer vanzelf …

Een race tegen de fysieke klok ?

Misschien wel, misschien niet … maar dan heb je tenminste een freeride-doel ; een uitdaging ; een GOAL !

Datums, agenda’s, sneeuwkalenders Alaska, internet, rondbellen, wikken, wegen … 2015 ligt wegens krokusverlof en sneeuwgerelateerd te moeilijk. 2016 lijkt qua verlof én de juiste pow het geschikst én nog nét voor m’n 50e ! Perfecte GOAL dus. Toch ?

En dan die twijfel weer : “Ga ik dat écht kunnen?” Nachten… Maar weten dat een nacht wakker liggen zO anders is dan daar boven staan … Morgen nog eens wat nakijken en wat telefoontjes doen …

Als dan, na navraag op kousenvoetjes, enkele (voor jou) belangrijke mensen je zeggen : “Jaja, volgens mij KAN jij die Spines !” dan zijn Poes’ woorden “Waar wacht je op?” méér dan waar !!! :

YIHAAAAAAA !!! 3 weken Spines of zoiets ! GO ALASKA 16 ! GOAL16 ! GO AL****16 dus !

Zalig Project !

Efkes anderhalf jaar alles (wat pow betreft dan toch) in het teken stellen van …

Steil Trainen ;-) :-)

PowGrtz,

djFistelGOAL****16!!! ;-) ;-)