wePowder Season Kickoff 14-15

Aimee en ik zagen 12 december in eerste instantie met veel vertrouwen tegemoet: ‘men’ voorspelde de ene ‘opfrisser’ c.q. ‘minidump’ na de andere: dat moest wel goed gaan komen! Naarmate de datum naderde verdwenen alle voorspellingen letterlijk als sneeuw voor de zon en zagen we de Kickoff met angst en beven tegemoet….zouden we zo met ruim 45 man op een ijzige Gipfel staan te klooien?

Obergurgl

Een paar dagen voor de start werd bekend dat we naar het Otztal zouden gaan en dan het zuidelijkste deel: Obergurgl en Hochgurgl dus! Direct Aimee een seintje gegeven en 10 minuten later had ze via Booking een van de laatste betaalbare kamers in Solden gevonden! Donderdagochtend stond Tonka met 9 paar poederbakken in de skikoffer netjes opgelijnd en na een prima reis met wel heel veel wind stonden we in Solden. Inchecken bij Frau Mina en daarna door naar Zwieselstein waar de hele bups zou verzamelen.

Na de ontvangst aldaar door Gijs-Jan en de rest van de crew, een schnitzel en een klein drankje werd de groepsindeling bekend gemaakt en afgesproken dat we de volgende ochtend om 8.45 bij de Festkoglbahn moesten staan.

Day 1

De volgende ochtend ging om 6.30 de wekker, lekker douchen, geweldig ontbijt en Tonka in naar Obergurgl. Na het uitdelen van de testski’s staan we klaar om te vertrekken. Jelle wil eerst wat inskiën en na wat opwarmen op de piste (die overigens heel lekker was) begonnen we al wat doorsteekjes naast de piste te maken. Hier natuurlijk veel afgekrast maar tussen de lijnen nog wel wat vers te vinden. Hier valt al wel op dat de base eigenlijk best goed is en de sneeuw nog relatief vers…. zouden we dan toch nog poeder kunnen rijden?

Holy moly

We nemen de ene lift na de andere naar de top van Obergurgl en na wat traverseren komen we bij prachtige ongeschonden poedervelden aan, we glijden er zonder al te veel verwachting in maar de sneeuw blijkt nog heerlijk te zijn en de eerste echte poederbochten zijn een feit, holy moly! Zo krassen we de hele ochtend zo’n beetje alles af wat nog enigszins binnen het bereik van de liften te vinden is, de andere groepen doen daar lekker aan mee maar opvallend is dat we elkaar praktisch niet tegenkomen… en dus ook niet in de weg zitten…

Bootpack

Maar op een gegeven moment is dit natuurlijk ook over nadat de ´Dutch Grashoppers Alliance´ er doorheen is geweest, we moesten dus aan de bak om vers te gaan ´halen´. Middels een bootpack van zo´n 25 minuten komen we bij een pracht breed en niet al te steil couloir uit dat er nog prima bij blijkt te liggen. De instap is door de rotsen een beetje lastig maar daarna een prachtige brede Autobahn naar beneden. Eenmaal uit het couloir blijkt er een geweldig langgerekt en vooral maagdelijk poederveld te liggen. Grote lijnen trekkend naar beneden en bij de ski-out staan we elkaar ‘stom’ grijnzend aan te kijken, is dit echt?

Dutch Grashoppers Alliance Gathering

We sluiten de dag weer met elkaar af in Zwieselstein waar iedereen in een restaurant bij elkaar komt. Iedereen, werkelijk iedereen loopt met een grote grijns op het gezicht rond en verbazing alom over de goede condities terwijl zo’n beetje heel West-Europa groen of natte cement is….Na een welverdiende maaltijd en een klein drankje nog even een recap met Jelle en de plannen voor de volgende dag bespreken: Hochgurgl it is en of we zondag een tour willen gaan maken want dan zal er in het gebied niet veel poeder meer te vinden zijn. We zijn hier allemaal voor en dat betekent voor een aantal in onze groep tourspullen gaan huren en Aimee en ik moeten nog vellen gaan regelen, mooi taakje voor de zaterdagmiddag.

Day 2

Om 8.45 staan we na het ochtendritueel weer klaar om de gondel in te stappen, ditmaal is Hochgurgl dus aan de beurt. Hier is duidelijk te zien dat er gisteren al wat groepen doorheen zijn geweest maar met wat bootpackjes hier en daar weet gids Jelle nog aardig wat vers te vinden….Na een heerlijke lunch waar we ook een aantal andere groepen tegenkomen besluiten we terug te gaan naar Obergurgl omdat hier toch wel iets meer te doen is. Ook hier weet Jelle links en rechts weer wat te vinden maar het is duidelijk dat we er meer voor moeten doen, ook komen we hier en daar wat sharks tegen. Na een fikse traverse en bootpack komen we bij een prachtig steil couloir uit waar we een voor een in afdalen. De sneeuw is hier hard en crusty maar toch ‘kicken’ om te doen (steil is geil?) de ultieme beloning krijgen we in het veld onder het couloir: super poeder en er lijkt geen einde aan het veld te komen: wat een heerlijkheid!

Tandenstockli’s en vellen

Na deze heerlijke dag hebben we zo’n beetje allemaal nog een taakje te doen: tourset regelen en in het geval van Aimee en ik: vellen! Na zo’n beetje het hele dal door te zijn geweest vinden we uiteindelijk in Langenfeld de juiste vellen: 190 x 110 en 190 x 130. Ze werden keurig buiten werktijd door een opgetrommelde medewerker op maat gesneden en Aimee en ik waren klaar voor de volgende dag. Op zondag wederom om 8.45 bij de lift en iedereen heeft wat kunnen regelen: tandenstokers met zo’n 85 onder de voet, toch wel wat anders als je 110 of meer gewend bent!

Second love?

Na wederom zo’n beetje alle liften naar de top van Obergurgl te hebben genomen komen we in een zijdal terecht waar de meesten van ons de vellen wat onwennig aanbrengen. Ikzelf heb twee jaar geleden een keer omhoog gelopen maar sindsdien alleen met poederalerts gegaan, dus verder geen noodzaak… Jelle is zeer behulpzaam en legt iedereen de basisprincipes goed uit en we beginnen omhoog te lopen. Na een tijdje kom je in een soort ritme terecht en dan is het heerlijk om de natuur en rust om je heen te ervaren. Hoe verder je weg loopt van het gebied, des te vrediger en mooier lijkt het te worden…prachtig!

Op een gegeven moment begint het iets steiler te worden en hier besluit Jelle de techniek van het ‘Spitzenkehren’ uit te leggen en dit moeten we ook allemaal oefenen, daarna het naar beneden skiën met de vellen onder en dit geeft werkelijk hilarische taferelen! Nadat we de meegebrachte broodjes op de berg nuttigen lopen we nog zo’n 45 minuten verder en daarna de afdaling: geweldig! Om een uur of twee staan we weer in het dal en nemen we afscheid van elkaar, het was mooi geweest.

Aftermath

Wie had dit kunnen verwachten. Drie dagen heerlijke poeder gereden in een winter die maar niet los lijkt te gaan…… Drie dagen kunnen genieten van de prima organisatie van Epique en dan vooral in de vorm van Gijs-Jan. Drie dagen kunnen genieten van het mooie weer. Dankzij Jelle prachtige lijnen gereden en een second love gevonden in de vorm van het touren. Maar vooral: drie dagen kunnen genieten van de geweldige sfeer met alle WePowderaars! We hadden werkelijk een fantastische groep waar we ook vreselijk veel lol mee hebben gehad, hierbij wil ik Luc, Heico, Dirk, Klaas, Bas, Arjen, Aimee en Jelle bedanken voor deze mooie drie dagen!