snowboards: float in plaats van groot
Is er leven na de dood? Snowboarden zit in een crisis volgens velen en dr. Gear zal dat zeker niet ontkennen. Om hard, hoog en snel te gaan pakt dr. Gear zijn ski's in, maar voor de expressie en het vrije gevoel gaat er een snowboard mee en dat is wel eens anders geweest. Snowboards worden weer leuk en het zijn de kleinere merken die het goede voorbeeld geven. In de surfwereld zien we dit al een tijdje. Er wordt niet meer geproduceerd voor een kleine groep experts, maar vooral voor de grote groep van liefhebbers die zoveel mogelijk plezier willen hebben.
Rusty (een bekend surfboard shaper) zei daarover het volgende:
Narrow boards are quick. Reaction time from rail-to-rail is directly related to width. Light, quick surfers are capable of generating a tremendous amount of speed by loading one rail, flexing the board, which tightens the arc, unweighting, the rebound or return from the flex launches the rider out of the turn, setting the rider up for the next turn. Narrowness reduces transition time from one rail to the other. By linking a series of tight arcs at a higher frequency, a more advanced rider is going faster by generating speed.
There are many different lines to be drawn on a given wave. One craft will find its way on a pure speed line, another, given the ability level of the rider, will cover more distance between the same two points in the same amount of time.
Vooral dat laatste spreekt dr. Gear aan. Iedereen trekt zijn eigen lijn en soms is het fijner om wat meer van die hele fijne bochten te maken. Jarenlang heeft dr. Gear rondgezeuld met een swallowtail board van bijna 2 meter en nauwelijks 24 centimeter breed. Een eyecatcher dat zeker, maar onmogelijk door de bocht te krijgen als het terrein niet de ruimte bood voor boards met een draaicirkel van 54 meter. Het was zwoegen en werken, maar de beloning op die ene lege en steile wand was er dan ook naar. Une face, une seule trace. Of beter gezegd, één wand en één kaarsrechte lijn naar beneden. Jaren genoten van dat gevoel totdat op een goede dag dr. Gear werd ingehaald door een skier. En daarna nog een skier en toen weer een skier. Waarna dr. Gear het wel welletjes vond.
Het duurde jaren voordat dr. Gear weer op een snowboard stapte totdat er opeens een glimmend Japans kunstwerk van nog geen 150cm lang op de deurmat lag. Een breed board dat wel, met veel float was het verhaal. Na een middag spelen in de poeder was dr. Gear verkocht. Het gevoel is weer terug. Zozeer zelfs dat dr. Gear er ook op de piste mee te vinden is. De echte dagen met snoeiharde hardpack daargelaten.
Van groot naar float
In de jaren na dit eerste wonder werden er meer boards getest. Boards voornamelijk tussen de 148 en 160 cm lang, met een spitsere neus, redelijke breed onder de voet en verschillende type tails. Spelend in de bossen, wandjes net naast de piste, grote lijnen en pillows. Het werd steeds leuker. Het vrije gevoel in je bovenlichaam dat dr. Gear zo in het skien mist is op deze boards weer helemaal terug. Snowboarden heeft zichzelf weer opnieuw uitgevonden. Wat surfers al een paar jaar weten dringt nu ook bij snowboarders door. Het gaat niet zozeer om lengte om boven de poeder te blijven drijven. Het gaat om float en dan kan een board best wat breder en korter zijn als dat beter bij je past.
In het surfen zijn we er al lang achter dat ieder zijn eigen ideale volume heeft. Daar hebben ze zelfs een volume calculator voor gemaakt. Afhankelijk van je kunnen en je gewicht rolt er een volume uit dat bij je past. Weet je eenmaal dit volume dan ga je op zoek naar een board dat bij je past en de condities die je wilt surfen. Met dit idee in gedachte zijn Matt Biolos (de shaper van Lost surfboards) en Lib Tech een experiment aangegaan. Van 2 boards noemen ze nu ook de float. Ofwel de square inches of planing surface. In goed Nederlands het aantal vierkante centimeter drijf oppervlak. Is dit een marketing grap? Of wordt dit de nieuwe trend. Dr. Gear vindt het wel een interessante gedachte, want stel dat dr. Gear zijn ideale drijf oppervlakte weet, dan is het nog maar een kleine stap om met diverse shapes te gaan experimenteren. Dr. Gear ziet nog wel wat vragen opdoemen, maar de gedachte is mooi. Wat dr. Gear nog veel fijner vindt is dat de kleine merken met een aantal boards op de proppen zijn gekomen die meer en meer navolging krijgen. Het snowboarden gaat weer leuker worden.
Het snowboarden is weer leuk
Want deze boards rijden heerlijk op hun rails, geven je een surfy gevoel, zijn vanwege de soepele neus redelijk vergevingsgezind en je kunt er bijna al je freestyle tricks op doen. Niet geheel onbelangrijk: in de poeder rijden ze fantastisch. Gek genoeg sijpelt dit nieuws maar mondjesmaat door tot de grote merken. En aangezien zij de krimpende markt bestieren ziet de consument ook maar weinig nieuws. Toch is er genoeg te kiezen. Dr. Gear heeft een overzichtje voor je gemaakt.
De grote merken volgen ook
Salomon heeft natuurlijk al jaren de succesvolle Sick Stick en Burton probeert het al jaren met de Family Tree lijn maar vaak zijn dit 'einzelgangers' in de collectie. Bij andere merken was het tot voor kort zoeken met een speld in een hooiberg, maar er komt steeds meer uit hun kokers. Niet alleen neemt daarmee de keuze toe, ook koop je voor relatief weinig geld je eerste snowsurfer.
Duur?
Zo'n Moss of Gentemstick van 1000 euro zijn dure boards en dat zal dr. Gear zeker niet ontkennen. Maar je hebt dan wel iets bijzonders. Maar wat te denken van de Salomon Derby? Aan zo'n Derby kun je geen buil vallen. Ben je net zoals dr. Gear lichter dan 80 kilo dan pik je voor 279 eurootjes nu een Salomon Derby 151 op. Een heerlijk boardje dat je ogen zal openen. Ook een Korua heb je al voor 400 euro en een Yes 420 koop je ook al voor minder dan 500 euro. Over Yes gesproken. Je kunt nog een stapje verder gaan en de Yes Clark aamschaffen en je eigen board 'shapen'. Maar daarmee duiken we weer een niche in.
Nog meer? Ervaringen?
Nitro heeft een nieuw board. Gnu komt met een snowsurfer en er is nog zoveel meer. Dr. Gear zou het leuk vinden als we hieronder nog meer snowsufers in kaart brengen en ervaringen met elkaar delen. Val maar aan!
Reacties
-
Touristmeteomorris op 2 oktober 2015 · 11:26@dr.Gear Ik mis het Japanse Wand Snowboards: http://www.full-marks.com/wand/
Heb je daar al eens op gestaan? -
Touristsdb op 4 oktober 2015 · 15:06Die Wands zien er ook wel tof uit, en betaalbaarder dan de Gentemsticks.
Van de MOSS snowboards schijnt het dat deze zeer flexibel zijn, misschien een minder goed idee voor zware westerlingen? -
Touristdddddd op 6 oktober 2015 · 17:38Misschien nog een gedachte bij dit stuk: snowboarden zit in het meest conservatieve moment sinds haar ontstaan. Homogeen ontworpen massaproducten, homogeen uitgevoerde "free"style wedstrijden, jonge talenten die steeds sneller definitief geblesseerd aan de kant worden gezet door sponsoren, één dwingende snowboardtechniek bij scholen, één massaal verteld ideaal van diepe sneeuw. Er is een kleine groep uit de wintersportindustrie die het beeld van snowboarden heeft bepaald sinds de jaren negentig. Dat heeft een heel eendimensionaal, performance-georienteerd keurslijf opgeleverd waar snowboarders volgens ons helemaal niet in passen. Al twintig jaar geleden zijn groepen snowboarders afgehaakt van de mainstream, en langzaam komt die groep nu in de spotlights.
De beweging die je nu ziet is niet zo zeer interessant omdat er nieuw of ander materiaal beschikbaar komt, maar omdat er een klein groepje snowboarders zijn die het weer zélf zijn gaan doen. Het gaat weer over ideeën, over gevoel. Snowboarden als kijk op de wereld, als iets wat zich in het intellect én je hart afspeelt.
Grote ski- en snowboard fabrikanten zullen proberen deze terugkeer van snowboarden als een katalysator voor vrijheid, een katalysator voor een verbinding met de wereld om je heen proberen te vangen en om te zetten in iets wat te vermarketen is, wat verkoopbaar is. Materiaal uit Japan wordt gekopieerd, aangepast aan de smaak van een gemiddelde snowboarder en als nieuw-is-beter product goedkoop aangeboden. Tot er weer een nieuwe trend voorbij komt. Maar de waarde van deze beweging zit hem in de filosofie, niet in het materiaal.
Snowboards uit 1991 zijn net zo goed als snowboards van nu. Nieuwe boards zijn al heel lang niet meer nodig. Sterker nog, ga naar de bouwmarkt, google wat en bouw je eigen board. Zoals jij denkt dat hij eruit moet zien, zoals jij de berg beleeft. De sneeuwsurf revolutie is er niet een van spullen, trends, online discussies of iets wat meetbaar of met geld uit te drukken is. Het is een revolutie van ideeën, van de snowboarder die zich niet meer laat vertellen wat snowboarden is en het zelf gaat doen. Wij hopen op duizend verschillende vormen van snowboarden, duizend verschillende nieuwe snowboards en de terugkeer van wat snowboarden was en is: vrije expressie en onafhankelijkheid! -
BeginnerTukker op 7 oktober 2015 · 18:58Kan mijn 156 Fish uit 2002 nog? -
TouristAlexSki op 7 oktober 2015 · 20:49@MossSnowsurfing Ik ben zelf een skier, maar jouw verhaal is de essentie van waar het uiteindelijk om gaat. Dikke LIKE -
BeginnerAnouk op 18 oktober 2015 · 14:44Kan mijn 156 Fish uit 2002 nog? Tukker op 7 okt 2015 18:58
Ik zie niet in waarom niet...poeder is ook niet veranderd sinds 2002. Ok, er zijn planken waar het allemaal makkelijker mee is, maar ik zou mijn oude Fish ook voor geen geld willen missen.
Dus een beetje post uit zelfbehoud... 😃 -
Advancedtank24 op 12 november 2015 · 20:50Ik overweeg de aankoop van een yes 420 of een salomon derby. Iemand ervaring met deze boards?
Persoonlijk denk ik dat de yes meer bij mijn 1.93/88kg past -
AdvancedNiels op 15 november 2015 · 20:56Yes @tank24, de 420 was ik erg blij mee: http://wepowder.nl/forum/topic/185175. Ik ben wel zo'n 15 kilo lichter dan jij.
Ik heb net een Derby binnen, maar die zit nog in t folie. Iig duidelijk minder float. -
Advancedtank24 op 22 november 2015 · 12:42Het is een Yes 420 (152) geworden. Van het weekend naar de sneeuw ben benieuwd.
-
Advancedtank24 op 11 januari 2016 · 18:50Oke een korte reactie op mijn eerste ervaringen met de Yes 420 (152)......fucking geweldig. Wat een heerlijk boardje vooral tussen de bomen kan ik mijn geen betere plank voortstellen. Het zelfde drijfvermogen als een 164 (in mijn geval dan 193/88kg) maar de korte actieradius van een hmmm 152.
Op ijzige pistes mis je wel wat vertrouwen maar daar is hij natuurlijk ook niet voor ontworpen. En als het iets minder steil wordt wordt het toch ook wat harder werken. Mocht er ooit een 156 komen dan is ie voor mij -
Advanced
-
Touristieism op 12 januari 2016 · 06:48Misschien nog een gedachte bij dit stuk: snowboarden zit in het meest conservatieve moment sinds haar ontstaan. Homogeen ontworpen massaproducten, homogeen uitgevoerde "free"style wedstrijden, jonge talenten die steeds sneller definitief geblesseerd aan de kant worden gezet door sponsoren, één dwingende snowboardtechniek bij scholen, één massaal verteld ideaal van diepe sneeuw. Er is een kleine groep uit de wintersportindustrie die het beeld van snowboarden heeft bepaald sinds de jaren negentig. Dat heeft een heel eendimensionaal, performance-georienteerd keurslijf opgeleverd waar snowboarders volgens ons helemaal niet in passen. Al twintig jaar geleden zijn groepen snowboarders afgehaakt van de mainstream, en langzaam komt die groep nu in de spotlights.
De beweging die je nu ziet is niet zo zeer interessant omdat er nieuw of ander materiaal beschikbaar komt, maar omdat er een klein groepje snowboarders zijn die het weer zélf zijn gaan doen. Het gaat weer over ideeën, over gevoel. Snowboarden als kijk op de wereld, als iets wat zich in het intellect én je hart afspeelt.
Grote ski- en snowboard fabrikanten zullen proberen deze terugkeer van snowboarden als een katalysator voor vrijheid, een katalysator voor een verbinding met de wereld om je heen proberen te vangen en om te zetten in iets wat te vermarketen is, wat verkoopbaar is. Materiaal uit Japan wordt gekopieerd, aangepast aan de smaak van een gemiddelde snowboarder en als nieuw-is-beter product goedkoop aangeboden. Tot er weer een nieuwe trend voorbij komt. Maar de waarde van deze beweging zit hem in de filosofie, niet in het materiaal.
Snowboards uit 1991 zijn net zo goed als snowboards van nu. Nieuwe boards zijn al heel lang niet meer nodig. Sterker nog, ga naar de bouwmarkt, google wat en bouw je eigen board. Zoals jij denkt dat hij eruit moet zien, zoals jij de berg beleeft. De sneeuwsurf revolutie is er niet een van spullen, trends, online discussies of iets wat meetbaar of met geld uit te drukken is. Het is een revolutie van ideeën, van de snowboarder die zich niet meer laat vertellen wat snowboarden is en het zelf gaat doen. Wij hopen op duizend verschillende vormen van snowboarden, duizend verschillende nieuwe snowboards en de terugkeer van wat snowboarden was en is: vrije expressie en onafhankelijkheid! dddddd op 6 okt 2015 17:38
Dit!
Leuke planken, maar dit is het toch nog niet helemaal. Dit zijn voor mij toch nog gewoon pisteplanken hoor. 😃
Okee, ze zijn wat breder en hebben een fancy tailtje maar voor de rest is het allemaal niet zo spannend naar mijn mening.
De aanname is al jaren dat je met een wat bredere neus een beter poederboard maakt, zie de shapes hierboven. Dit is niet automatisch waar.
Ik snap de gedachte dat een kortere bredere plank wendbaarder is en float heeft wel, maar dat is maar een heel klein gedeelte van het hele verhaal. Er is een eigenschap van alle bovenstaande planken die in de poeder totaal averechts werkt en die ze desondanks totaal over het hoofd zien! Iemand enig idee?
Vreemd genoeg zijn er een flink aantal skimerken die de theorie wel snappen, maar zijn er maar drie snowboardmerken die het echt begrepen hebben.
Ben ondertussen deze winter 7 prototypes (en heel veel lol) verder, en ik geloof dat ik nu wel een beetje doorheb hoe het ei van Columbus in de steel zit. Als er een keer een meter pow ligt en je wil een echte snowsurfer lenen dan weten jullie me wel te vinden. Pistes moet je dan wel gewoon vergeten, dat is zoooo 2015... 😃 -
AdvancedNiels op 12 januari 2016 · 07:40Reversed sidecut? Najh dank je.
-
Touristieism op 12 januari 2016 · 07:53Reversed sidecut? Najh dank je. Niels op 12 jan 2016 07:40
Haha, je kan er gewoon een sleeplift mee in hoor het is niet zo eng als je denkt. Je surfplank heeft toch ook geen sidecut? -
Advanced -
BeginnerPoedertijn op 12 januari 2016 · 08:507! prototypes...? Ik dacht dat je nog ergens rond de 4 zat 😀 Als ik je verhaal hierboven lees kan ik helemaal niet meer wachten om mijn ontwerpje in de pow uit te proberen. -
Touristieism op 12 januari 2016 · 08:56@Dutchess Ja alles zelf gebouwd. Sidecut of radius werkt naar mijn idee averechts. Je zou het breedste punt van je board eigenlijk niet zo ver voorin je plank moeten hebben, maar als je sidecut gebruikt ontkom je daar eigenlijk niet aan. Ik weet wel dat sidecut al jaren de norm is, maar ik geloof er niet meer in.
Wat heeft die sidecut voor zin in de poeder? Kom maar met jullie theorieën, ik ben benieuwd.
Waarom zou een brede neus je plank boven moeten houden in de poeder? Klinkt dat ideaal?
Draait een plank met het breedste punt zo'n beetje onder je voet niet veel sneller en soepeler denk je?
Denk je dat het voorste contactpunt op je plank niet eigenlijk te ver naar voren zit? Is dat waar je omheen wil draaien, of liever om je voorste voet?
De plank korter maken heeft dan wel wat voordelen omdat je dat draaipunt ook naar je toe haalt, maar kan dat niet beter door het breedste punt veel meer naar achter te halen en de plank wat langer te houden? Zou dat meer float en snelheid opleveren denk je?
Kijk goed naar het volgende filmpje en let op dat draaipunt. Zie je ook hoe snel die plank op volle snelheid is ondanks dat het bijna vlak terrein is? Dat is puur de shape.
-
AdvancedNiels op 12 januari 2016 · 21:16@ieism met een sleeplift had ik geen problemen en een stoeltjeslift is ook prima te doen. Een gondel heb ik niet geprobeerd, maar daar heb ik wel vertrouwen in 😉 wepowder.nl/forum/topic/183282
En ik heb best het idee dat RS zou kunnen werken in de poeder, alleen niet voor de omstandigheden en situaties die wij tegen komen. Mi voegt het alleen iets toe als je van top till bottom een fluffy poederrun hebt. Fluffy poeder heeft dan ook de meeste overeenkomsten met het water van jou surfplanken.
Zodra de sneeuw iets anders is dan de fluffy poeder werkt de RS heel moeizaam. Surfers hebben een wezenlijk andere techniek dan snowboarders. Die surftechniek werkt best aardig in de poeder. Maar zodra de kwaliteit van de sneeuw minder wordt, kom je in de problemen. Of, in mijn geval, val je terug op oude gewoontes en rijdt je met een snowboardtechniek op een surfplank. Op de piste zou ik hier nog mee om kunnen gaan. Maar tijdens mijn poederrun wordt elk stukje base, windlip, boomstam, pillow die ik voel een uitdaging waar ik niet op zit te wachten. -
Touristieism op 12 januari 2016 · 21:44Die vol op je bek op de piste herken ik wel, maar ik had niet echt veel moeite met mixed condities in Noorwegen. Daar lag 0-50cm en ik heb ook volledig kaalgeblazen stukken gereden. Maar mijn plank was ook wat minder extreem dan die Libtech. Kom er maar eens één halen, jij kan veel beter boarden dan ik dus dat zou geen probleem moeten zijn.
-
AdvancedDutchess op 12 januari 2016 · 22:35Die prototypen verkneukel ik me al op! Verder sluit ik me aan bij Niels: dat werkt in japanse omstandigheden vast wel, maar zodra je een hard stuk overmoet... weet ik het zonet nog niet.
Zou het mogelijk zijn de sidecut pas na de voorste voet te laten beginnen? (Wordt nog steeds drama op een piste/ijzig stuk lijkt mij, want de meeste sturing komt uit de voorste voet... bij het snowboarden) -
Touristwimbers op 12 januari 2016 · 23:00Als je de kans krijgt, probeer de amplid pillow talk.
dit is een korte brede freestyle twin shape met veel float. dus, ook switch te rijden in de backcountry...
Ik ga hem deze winter proberen.
http://www.amplid.com/free/en/detail/index/sArticle/1882... -
AdvancedWillem2k op 13 januari 2016 · 09:17Geen ervaring met, maar wel vraagtekens bij full reverse sidecut. 😃
Wat mij zelf wel interessant lijkt (en waar ik met mijn eigen snowsurf een beetje op mik) is het breedste punt ónder de voorste voet. Wat je hierboven bv. terugziet bij de yes clark.
Wellicht dat je dan toch nog wat gecontroleerder kantendruk kan geven op minder ideale ondergrond, terwijl je wel het breedste punt een stuk naar achter haalt.
