Vandaag exact drie jaar geleden, 12 november 2012, is Steven van Veen (40) dodelijk verongelukt in een lawine. Steven was die dag off-piste onderweg met twee maatjes in het gebied rond de Diavolezza. Vandaag daarom geen weerberichten of andere berichten.
Vandaag staan we uitgebreid stil bij een markant figuur uit de Nederlandse Freeride scene. Steven verliet onverwacht en veel te vroeg de witbesneeuwde toppen in de Alpen om zijn lijnen voort te kunnen zetten op de eeuwige sneeuwvelden. Velen van ons hebben afgelopen winter aan hem terug gedacht. Want tijdens momenten van euforie, angst, eenzaamheid en emoties, maar ook tijdens die intense momenten, heupdiep in de sneeuw, de vlokken alle kanten op waaiend waren ze er bij regelmaat. Twee zwarte Alpenkraaien die te pas en te onpas opdoken. Om mee te delen in het genot, maar ook om over ons te waken en waar nodig een waarschuwing te zijn om niet over het lijntje te stappen.
Vandaag zijn we in gedachten ook bij Else en de kinderen. Want zo gaat het gezegde; 'achter een sterke man staat een sterke vrouw' en 'achter een sterke freerider een nog sterkere vrouw'.
Laten we vandaag herdenken, maar vooral ook genieten van het vuur dat Steven deed opbloeien en wij brandend houden. En aan dat brandend houden kun je een bijdrage leveren door je foto's, je verhalen en je sprays voor Steven te delen in dit topic.
Want Steven genoot van iedere minuut in zijn leven. Vaak in zijn onnavolgbare gehaaste stijl alsof hij wist dat hij alles, maar dan ook alles uit zijn leven moest halen.
Vandaag plukken we de dag.
Rust zacht...