Beroering in de atmosfeer

Het wordt met de dag lastiger om nog iets van poeder te vinden in de Alpen. Tot het einde van het jaar zal dat niet niet anders worden. Tot midden volgende week staat er geen sneeuw op de kaarten. Verhalen als die van Luuk uit het Stubaital inspireren dan. Zelfs in deze povere tijden is er poeder te vinden. En een goede berggids betaalt zich als vanzelf terug met zeer schaarse maar daardoor juist hele fijne poeder. Het zijn van die kleine pareltjes in een verder gortdroog berglandschap. Tot midden volgende week blijft dat dus zo, maar de aanwijzingen voor een verandering stapelen zich op. Dat begon een paar dagen geleden met mijn nogal academische verhaal over de Polaire vortex. In dit artikel vertelde ik je dat de uitzonderlijke droogte te maken had met een bundeling van kou boven de Noordpool die we zelden zien. Maar ik verelde je ook dat zo’n situatie niet langer aanhoudt dan 45-60 dagen en dat het einde in zicht is. Voor velen van jullie was dit een nogal ver van mijn bed show en er werd gevraagd om concreet bewijs. Wel, de laatste paar dagen zien we steeds meer signalen op de kaarten dat er een verandering aan zit te komen. Het is nog allemaal erg pril en voor details is het nog veel en veel te vroeg, maar het zijn de kleine aanwijzingen die voor de grote doorbraak moeten gaan zorgen.

Allereerst is mooi te zien dat zowel de Amerikanen als de Europeanen op hun weerkaarten een significant andere positie intekenen voor het dominante hogedrukgebied. Waar deze rond de kerstdagen nog boven de Alpen ligt, wordt deze tegen het einde van het jaar boven Rusland getekend. Het zou het eerst signaal kunnen zijn van een naar het zuiden afzakkende jetstream.

Want met het wegvallen van het blokkerend hoog boven de Alpen ligt de weg open voor stormen richting de Alpen en wellicht ook koude lucht. Rond de kerstdagen ligt de jetstream nog ver ten noorden van de Alpen, rond het nieuwe jaar zou de weg richting de Alpen gevonden kunnen zijn.

En dit alles zien we ook terug in de ensembles. Onderstaand een punt in de Alpen. Tot eind dit jaar is het droog, maar daarna zien we opeens een set van grillige lijnen ontstaan. Een signaal dat neerslag de Alpen weet te bereiken. Maar ook de grillige set van lijnen bovenin onderstaand plaatje laten iets moois zien. Het heeft er alle schijn van dat de temperatuur zoetjesaan richting normale waarden gaat.

Wat betreft de temperatuur houd ik nog (heel) wat slagen om de arm, want er kan nog van alles wijzigen de komende dagen. Ik denk dat we al blij mogen zijn met de neerslagsignalen die de kaarten ons geven. Koester ze! Het aftellen naar 2016 is begonnen, maar voor mij veel belangrijker is het feit dat het aftellen naar de grote doorbraak is begonnen. Het einde van de droogte komt steeds concreter in zicht. De kerstdagen breng ik door onder een groene en sneeuwloze boom. Daarna ben ik er weer met verse updates.

Stay stoked
Morris