Het kan vriezen en het kan dooien...

Sinds donderdag heeft het intens gesneeuwd in de noordalpen. De Noordstau bracht 50-80, lokaal zelfs 100-130 cm vers in de vooralpen. In de Alpenhoofdkam waren de hoeveelheden met 20-50 cm beduidend minder, maar daar lag gelukkig al sneeuw. Na 4 dagen met sneeuw volgde maandag dan eindelijk een dag met blauwe luchten. Voldoende aanleiding voor mij om met vrienden onder te duiken in de poeder. Na uitvoerig onderzoek kan ik zeggen dat die van goede kwaliteit is, maar dat de honger groot was. Veelal is de offpiste in het directe zicht van de piste afgekrast en wordt de hike om nog vers te vinden steeds langer. Desondanks is er nog genoeg te halen. Let daarbij wel op boven de 1800-2000 meter. Wind en een combinatie van een nog steeds zwakke basislaag maken dat off-piste de nodige kennis veroorzaakt. Het is pas 19 januari en we tellen inmiddels al 27 doden als gevolg van lawines. Drie daarvan waren tieners. In dit bericht:

• zwakke storing trekt de Alpen in
• het kan vriezen en het kan dooien

Dindsdag en woensdag lichte sneeuwval

Vandaag (dinsdag) trekt een zwakke storing vanuit het westen de Alpen in. De eerste contouren daarvan waren maandag al zichtbaar. Vanuit het westen werd het licht diffuus en deze dinsdag sneeuwt het licht in de Franse Alpen. In de loop van dag breidt de sneeuwval zich uit naar de noordalpen, terwijl de zuidalpen het droog houden. Woensdag ook nog wat sneeuw, maar vanaf donderdag klaart het weer op. Reken op 2-10, lokaal 15 cm vers. Onvoldoende om de bestaande sporen dicht te sneeuwen, maar door de kou blijft de poeder koel en vers. Enkel op de steile zuidhellingen heeft de zon zijn impact.

Koffiedik staren

Wat er na vrijdag gebeurt is nog een groot vraagteken en wisselt van run tot run. Volgens GFS blijft het koud met in het weekend stijgende sneeuwkansen. Pas midden volgende week zou dan de warmte een aanval doen. ECMWF is een stuk pessimistischer en ziet al in het weekend een inval van de warme lucht. Waarbij de uitkomst van run tot run verschilt. Onzekerheid troef dus. En daarom kies ik deze dinsdag voor de zekerheid van de poeder die er ligt. Ik zet mijn poedersnorkel nog eens op, duik diep de bossen in, maar laat mijn camera vandaag in mijn tas. Je hebt niet altijd zulke dagen als onderstaand. Vandaag wordt een dagje treeruns en dan heeft een camera geen zin. Dan wil ik knallen.

Het poederadvies is nog steeds hetzelfde als voorheen, waarbij het steeds lastiger wordt om onverspoord te vinden. Het zij zo. Poeder is een kwestie van geduld en goed nadenken. Dan is er zeker nog wat te vinden.

Morgen meer over de vries-dooi gebeuren.

Stay stoked,
Morris