Dodelijk ongeluk na val in gletsjerspleet Zermatt. Eigen schuld of schuld skigebied?
Door meteomorris op 7 november 2016 · 21
In April 2016 kwam een Nederlander om het leven nadat hij off-piste ging in Zermatt en in een gletsjerspleet viel. De man was met vrienden onderweg op de gletsjerpistes van Zermatt waarbij hij besloot om voor ons onbekende redenen een stukje off-piste te gaan over de Theodulgletscher. Toen het eenmaal vlakker werd besloot de man te gaan lopen waarna hij door een sneeuwbrug zakte en uiteindelijk dodelijk verongelukte.
De omgeving rond de Klein Matterhorn, welke op ruim 3800 meter gelegen is, is totaal vergletsjerd met naar alle kanten gletsjertongen die de dalen inzakken. Onderstaand een kaartje van het gebied. Klik je op deze link dan zie je het satellietbeeld van het gebied.
In de Alpenlanden is het gebruikelijk dat indien je je buiten de pistes begeeft dit je eigen verantwoordelijkheid is. Voor velen op wePowder is een dergelijk verhaal gesneden koek: buiten de pistes loeren alpine gevaren en daar ben je zelf verantwoordelijk voor. Is dit nieuw voor je? Lees dan even deze paragraaf van de Safety Academy. De paragraaf maakt onderdeel uit van het eerste en gratis hoofdstuk van de Safety Academy.
Voor de betrokkenen bij dit ongeluk was deze regel niet duidelijk zo blijkt uit dit verhaal. Bij minimaal een van de betrokkenen leeft de perceptie dat het pas gevaarlijk wordt als er een hek staat om je te behoeden dat je off-piste gaat. De vraag is op grond waarvan deze perceptie is ontstaan. Wisten betrokkenen niet dat je buiten de pistes zelf verantwoordelijk bent? Kent men het gevaar van de gletsjers niet? De FIS regels, welke onderdeel uitmaken van de T&C's van Cervinia en Zermatt zijn in regel 8 redelijk duidelijk. Daarnaast heeft Cervinia er nog een extra webpagina aan gewijd. Maar wellicht kent men de regels van Cervinia niet:
Rules for high mountain activities
At altitude you must:
- Use the open ski pistes and marked tracks;
- Do not go off the ski pistes due to avalanche risk;
- When off piste and therefore in unmarked areas, adhere to ski mountaineering regulations and pay attention to crevices;
Skiers and snowboarders should be aware of and respect the rules. Where rules are unobserved by skiers and snowboarders and an accident occurs, the involved party will be responsible and will respond for their actions.*
Goed, het is natuurlijk ook niet altijd even makkelijk. Misschien gaan skigebieden soms wel te ver hun marketing, maar aan de andere kant ben ik een fervent bezoeker van Zwitserland en staan de gebieden er in de regel vol met duidelijke waarschuwingen en markeringssignalen. Hadden Zermatt en Cervinia meer kunnen doen? Of hadden de betrokkenen beter moeten weten. Ik vind het in deze case een lastige vraag. Juist omdat er iemand overleden is.
Eind van de vorige eeuw ontstond er in Frankrijk een discussie nadat onverantwoordelijk gedrag ertoe leidde dat de Préfet van de Savoie het off piste skiën en snowboarden wilde gaan verbieden. Het verbod is er nooit gekomen, mede doordat er in Frankrijk een grote campagne werd gestart met als uitgangspunt 'te veel geregel leidt juist tot onverantwoord gedrag'.
Desondanks zien we om de zoveel tijd een discussie ontstaan over de verantwoordelijkheden in de backcountry. Vaak ingegeven door incidenten die net daarvoor hebben plaatsgevonden. Nu dus ook weer. In deze zaak zijn er alleen maar verliezers. Maar belangrijker voor de toekomst is misschien wel de vraag tot hoever moet je gaan als samenleving om mensen tegen zichzelf in bescherming te nemen? Wat doe je als iemand de piste markering links laat liggen en de backcountry induikt? En wat doe je als iemand onder een touwtje doorduikt? Plaats je dan een groter hek?
Reacties
-
BeginnerRiesvw op 7 november 2016 · 16:42Ik werk in de gezondheidszorg en daar is dit ook een eeuwige vraag: in hoeverre moet je mensen tegen zichzelf in bescherming nemen?
Zelf ben ik daarin altijd vrij duidelijk qua mening: ja het is tragisch, maar het is je eigen schuld en verantwoordelijkheid. Althans in situaties waarvan je wéét dat het potentieel gevaarlijk is en waarvan je dús kunt verwachten dat er extra kennis voor nodig is.
Je kan een hoger hek plaatsen maar daar zullen mensen alsnog over heen klimmen. Wie weet klapt er iemand met 80km/u tegen aan; heb je alsnog een rechtszaak aan je broek, ook al is ook dan die persoon zelf schuldig. -
BeginnerAlexanderHurk op 7 november 2016 · 17:00Mooi geschreven! Ik denk dat de man zelf wel wist dat het off piste was. Maar ik denk dat ze niet wisten hoe gevaarlijk het (in die tijd van het jaar) kan zijn op een gletsjer. Ook is nog steeds "het is maar vlak naast de piste, wat kan er nou gebeuren" een bekende disclaimer... Je kan niet een heel gebied in netten gaan hullen, dat is onzin. Misschien moet er toch meer geïnformeerd worden? De man in het Interview is er in iedergeval van overtuigd dat hij niet genoeg is gewaarschuwd. -
AdvancedSneeuwHaas op 7 november 2016 · 17:23Interessante zaak.
Naar mijn mening: eigen schuld.
Je bevindt je midden in de natuur op een gletsjer. Er is een veilige route voor je uitgezet in de vorm van een piste. Je mag er dan wat mij betreft uitgaan dat je veilig bent zolang je de gemarkeerde route volgt. Zodra je die gemarkeerde piste verlaat val je naar mijn mening in geen enkel geval meer onder de verantwoordelijkheid van het skigebied.
Waar moet je anders in hemelsnaam de grens trekken? 5 meter buiten de piste? 50 meter buiten de piste? Moet je dan net zoals op zee alle gevaren gaan aangeven met cardinale markering? Dat lijkt me vrijwel onmogelijk om bij te houden op een gletsjer die constant in beweging is.
Naar mijn idee is de hele aanklacht gebaseerd op het uitgangspunt dat er meerdere mensen zijn verongelukt op die plek. Het skigebied had als reactie daarop inderdaad een groot hek kunnen neerzetten, maar ik zie dat niet als hun verplichting. Feit blijft dat die plek zich niet binnen hun servicegebied (de piste) valt. Laten we nou alsjeblieft niet een natuurgebied vol zetten met waarschuwingsborden en hekken als reactie op een fout van een mens.
Los van alles, heel veel sterkte aan de nabestaande. -
BeginnerHessel op 7 november 2016 · 17:59Weet iemand al of hier een uitspraak over is?
Of het skigebied alleen veiligheidsmaatregelen moet nemen voor de piste die het beheert of ook verplicht is te wijzen op de gevaren daar net naast (wat strikt genomen niet tot het gebied behoort) durf ik niet te zeggen.
In het algemeen moeten maatregelen verder gaan naarmate het gevaar groter is. Is dan het bord en de afzetting met een lintje voldoende gelet op het dodelijke gevaar van gletscherspleten? Zo nee, wat zou dan afdoende zijn? Bij afgronden hangen normaliter wel netten, maar zou hier volstaan kunnen worden met bijvoorbeeld vlaggetjes met doodshoofd aan het afzetlint hangen of zoiets (meen ik wel eens ergens gezien te hebben). -
BeginnerYvangelder op 7 november 2016 · 19:39Op Redbull tv een docu van het reddingsteam dat in de gletsjerspleet duikt.
In Zermatt en in 1 van de inmiddels beruchte spleten...
http://www.redbull.tv/video/AP-1N849GEKD2111/the-crevasse...
(WAARSCHUWING : BEELDEN KUNNEN ALS SCHOKKEND WORDEN ERVAREN )
Be safe... -
BeginnerPatrick1973 op 7 november 2016 · 20:18Als de markering comform de regelgeving was, en het ongeluk vind plaats buiten de veilig zone, zijn de enige schuldige de betrokken personen. Je kan moeilijk iemand anders verantwoordelijk stellen voor jou gedrag.
De reactie van de vriend bewijst dat hij nog steeds denkt dat het hooggebergte (gletschergebied) vergelijkbaar is met een wandeling in een Nederlands natuurgebied. Daar moet je ook op de paden blijven maar als je naast het pad gaat kan je niet direct verdwijnt in een spleet.
Die mensen hebben een gebrek aan kennis, en proberen nu de schuld in iemand anders zijn schoenen te schuiven. De beste raad die hij kan volgen is van nu weg te blijven uit de bergen, want hij heeft niks onthouden of begrepen.
Eigenlijk best triestig, want er wel iemand overleden door hun gedrag.
Ik heb dit soort mensen vroeger op zee uit de problemen gered met hun zeilboot omdat het weer plots omsloeg (onweer), waarop ze begonnen te kijken of ze de weerman konden aanklagen.....want het was slecht weer geworden.... -
ExpertHaas op 7 november 2016 · 20:21Ik denk niet dat het aan ons is om de schuldvraag te beantwoorden. Zeker als het gaat om een dodelijk ongeluk. Het enige wat gedaan kan worden door gebieden en gasten in die gebieden (die de wijsheid in pacht hebben) is voorlichting geven. Er zullen altijd mensen in lawines omkomen en in gletsjerspleten verdwijnen. Deels door owetendheid deels door bewust roekeloos gedrag. Ook bij een offpiste verbod en/of (hoge) hekken. -
Advanceddirksy op 7 november 2016 · 22:24En wat doe je dan aan die 300 wandelaars die jaarlijks in de Alpen verongelukken. Deels omdat ze in korte broek en op gympen verdwalen en geen rekening hielden met weersomslag? Lastig. -
AdvancedKRovers op 8 november 2016 · 03:02Het is moeilijk om bij tragische gebeurtenissen naar je eigen rol te kijken als je ook het slachtoffer bent. Of je het slachtoffer voelt. En je wilt als buitenstaander of interviewer het slachtoffer ook niet extra belasten door gedoe over de schuldvraag. Ook in dit forum moeten we elkaar er regelmatig op wijzen dat we niet precies weten wat er gebeurd is en dat we daarom moeten oppassen met aannames over de situatie. Dat maakt het lastig om de discussie te voeren die gevoerd moet worden om er allemaal iets van te kunnen leren. Eigen schuld, dikke bult is iets dat bij het leerproces van een net lopend kind hoort, die moeten zo hun eigen fouten maken. In de alpen is vallen heel vaak niet meer opstaan.
Ik kan mij herinneren dat er deze zomer een noodsituatie in Nieuw-Zeeland plaatsgevonden heeft waarbij het slachtoffer zelf aangaf dat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren en dat ze zich niet goed hadden voorbereid. Het bericht viel me op omdat ze zo duidelijk meteen de hand in eigen boezem stak. Dat gebeurt bijna nooit - gelukkig op het forum van WePowder om van elkaars fouten te kunnen leren -, maar nauwelijks in de grote media. Daar wordt al snel de kant van het slachtoffer gekozen en verantwoordelijkheid van anderen geëist. Heel vaak gaan de media daarin mee en krijgt iemand de gelegenheid zijn verhaal te doen zonder dat daarbij kritische vragen gesteld worden. Alsof je er niets aan kunt doen als er iets gebeurt dat je zelf overduidelijk niet gewild hebt.
Er lijkt een verschil te zijn tussen de media in alpenlanden en die in Nederland. In de buitenlandse links die ik lees van de ongevalsberichten in de kranten van alpenlanden lees ik veel meer feitelijkheden en kennis van de risico's van alpien terrein. Daarin lijkt de eigen verantwoordelijkheid van de bergsporter duidelijker te zijn.
Tegen eigenwijsheid, onwil, gebrek aan kennis en domheid kun je nooit iemand beschermen. Deze persoon geeft aan dat hij een hek had willen hebben, maar zijn maat respecteert de pistemarkeringen en de informatie om hem te beschermen niet. En wat te denken van het verhaal dat ze bij aankomst meteen naar 3800 meter gaan om te skiën, zonder te acclimatiseren? Dat geeft al aan dat je niet helemaal door hebt waar de risico's zitten. Zuurstofgebrek kan ook leiden tot het verkeerd inschatten van situaties.
Er zou, wat mij betreft, zeker iets gedaan moeten worden, maar dan aan de marketing van skigebieden. Er wordt in de PR doorgaans vrij weinig aandacht besteed aan het feit dat je in alpien terrein bezig bent. Voor de PR machine is een berg een speeltuin om te klimmen en een gletscher een stuk ijs met sneeuw waar je het hele jaar op kunt skiën.
Ook op de piste skiën is al een risicosport. Dat lijken de meeste mensen nog steeds niet te beseffen. Kijk maar hoe men zich gedraagt rond beheersing van snelheid in relatie tot de wintersportvaardigheid en bij het inschatten van allerhande situaties, bijvoorbeeld rond de laatste dalafdaling van de dag in te zware sneeuw met te vermoeide benen. Helaas ziet de PR machine de klant als koning die je kennelijk niet teveel tegen mag spreken of mag beperken, getuige ook de grote hoeveelheden alcohol die op en rond de pistes geschonken worden.
Langs gevaarlijke wegen staan vaak zwarte figuren die aangeven hoeveel doden en gewonden ergens gevallen zijn. Misschien moeten er zwarte poppen naast de piste komen te staan als duidelijker waarschuwing? Ik snap dat de marketingafdeling daar niet op zit te wachten, maar als dat wintersporters bewust zou maken van de gevaren is dat het overwegen waard.
Voor al te rigide regels en hekken ben ik niet. Dat belemmert hen die er wel bewust mee omgaan en geeft nog meer een vals gevoel van veiligheid - met veel meer ongewenst gedrag tot gevolg - aan hen die de verantwoordelijkheid altijd buiten zichzelf zoeken.
Ik denk wel dat mensen veel meer aangesproken moeten worden, dat zie ik nu nog nauwelijks gebeuren op en rond de pistes. Het is de vraag of we dat zelf ook kunnen en moeten doen. Mensen reageren in mijn ervaring steeds slechter op kritiek en ongevraagde adviezen en dat kunnen dan de mensen zijn die met een kwaad "datzullenwenogweleenszien" boven je met een hele groep een helling induiken waar jij net voorzichtig en met grote tussenafstand defensief rijdend probeert je risico te beheersen. -
ExpertHaas op 8 november 2016 · 14:43@KRovers ben het grotendeels met je eens! Wat een verhaal trouwens. Laten we piste skiën geen risico sport noemen, tenzij catamaran zeilen ook een risicosort is.
Natuurlijk moeten we mensen aanspreken ik doe dat heel vaak. Maar dan a.u.b. niet direct met dat opgegeven vingertje dat ik op WP ook veel zie. Is niet nodig. Gewoon een vriendelijk praatje, een paar vragen wat de plannen zijn en dan een paar tips aan de hand doen en evt. het drongende advies geven terug te gaan om te keren of safetygear en kennis te regelen.
Zoiets? -
Experttellie-G op 8 november 2016 · 14:58Ik vind dat de nederlandse media hun verantwoordelijkheid moeten nemen en de gevaren meenemen in hun verslaggeving over wintersport want die doen vaak net zo hard mee aan de PR machine. Wat dat betreft vind ik het (even los van de schuldvraag) wel goed dat de telegraaf aandacht besteed aan wat er gebeurd is... -
AdvancedKRovers op 8 november 2016 · 15:12@Haas sorry, ik ben wat lang van stof omdat ik teveel kanten wil belichten..
Grappig dat je er catamaranzeilen bijhaalt. Want dat is wat mij betreft inderdaad ook een risicosport. Dit seizoen ben ik door een onfortuinlijke samenloop van omstandigheden uit zee gevist door de reddingsbrigade, het kan behoorlijk verkeerd aflopen. We hebben flares mee en in mijn geval ook een PLB. Je bent heel erg klein en onzichtbaar in de Noordzee, daar moet je je bewust van zijn.
Door de drukte op de pistes is wintersport van een rustige wandeling in het bos meer een fietstocht over een zeer drukke verkeersader geworden met soortgelijke risico's. En dat dan in alpien terrein. Daar past wat mij betreft ook een groter bewustzijn bij.
Ik ben het met je eens dat het opgeheven vingertje slecht werkt. Helaas heb ik niet de luxe dat mensen goed op mij reageren als ik met goedbedoelde adviezen kom. En hoe ga je dan om met mensen die niet alleen zichzelf maar ook hun omgeving in gevaar brengen? -
TouristJaapvR op 8 november 2016 · 15:12Hoe anders denken wij Platlanders hierover, in vergelijking met bergbewoners?
Los van het culturele aspect (Fransen houden niet per se van regels...) denk ik dat het een verschil maakt of je in/onder de bergen (of met andere wilde natuur) bent opgegroeid, of dat je een skigebied toch voornamelijk als een pretpark ziet, compleet met attracties, eettentjes, bier en valet-parking, waar je voor een weekje per jaar naar toe rijdt.
Imho zit hier een groot deel van de misperceptie, zowel bij de 'gewone Nederlandse wintersporter' als bij de NL'se media. Gelukkig lijkt dit tij langzaam te keren (mede dankzij SSC, WP, en af en toe wat mediaandacht), maar er is nog een lange weg te gaan... -
AdvancedNiels op 8 november 2016 · 20:35Hoezeer het gebrek aan eigen verantwoording me ook tegen de borst stuit, denk ik wel dat hij een goed punt ter discussie stelt.
Het gaat hier niet om bergsporters, maar pretparkbezoekers. Alle (grote) skigebieden in de Alpen zijn mi net pretparken in een prachtig mooie, maar gevaarlijke omgeving. Die sfeer creëren de gebieden zelf. Je koopt n kaartje en daarmee houdt je verantwoordelijkheid op. Het lezen van waarschuwingen, borden of markeringen doen er dan niet meer toe.
Misschien is een skigebied in het hooggebergte als een dierentuin die de deur van het leeuwenhok wel dicht doet, maar niet op slot. Hoe lang zou het duren voordat de eerste bezoeker naar binnen gaat om de leeuwen te voeren? -
BeginnerHessel op 8 november 2016 · 21:47Van jongs af aan worden we als Nederlandse kindjes toegebruld dat leeuwen gevaarlijk zijn (kijk maar eens Nijntje in de dierentuin), worden we doordrenkt met waarschuwingen dat water en vooral de zee gevaarlijk is en van mama mochten we ook niet over een nacht ijs, maar dat sneeuwbruggen (hè wat?) ook gevaarlijk zijn krijgen we dan weer niet ingepeperd.
-
BeginnerArns op 8 november 2016 · 23:36Daar heb je een punt Hessel...
Maar laat ons even eerlijk zijn is er iemand of het forum die nooit een piste heeft afgesneden of een stukje heeft doorgestoken zonder de juiste kennis en uitrusting. Ik denk dat we het allemaal wel eens hebben gedaan als 15-jarige enthousiasteling of Op een ander moment in je bestaan. Op dat moment waren ook wij niet geheel op de hoogte van de gevaren. Die leer je kennen door te gaan lezen, een goede monitor, vrienden, een goedewinkel, je ouders noem maar op.
Als je die input nooit hebt gehad en je neemt alle waarschuwingen te licht op
Of erkent ze niet dan kunnen zulke ongelukken gebeuren. Zoals al eerder aangehaald hoe bereik je die groep mensen... -
Advanced49 op 9 november 2016 · 09:30Goed artikel en zorgvuldige reacties!
Ik denk dat we misschien nog iets voorzichtiger kunnen zijn met de begrippen schuld en verantwoordelijkheid (en aansprakelijkheid).
Ieder mens draagt een natuurlijke verantwoordelijkheid voor zijn eigen handelen. Dus ook als je onder een touwtje doorkruipt naar onbewaakte wildernis. Maar kan je iemand "de schuld geven" van een gevolg dat hij (door onwetendheid?) niet kon aan zien komen? Of van een gevolg van licht ondoordacht gedrag?
Ik denk dat het zo wel voelt voor nabestaanden, dat het slachtoffer "de schuld krijgt", zeker als je getuige was van het ongeluk. Het voelt voor hen alsof het slachtoffer de schuld krijgt van iets wat hij niet kon of had kunnen overzien. De autoriteiten hebben waarschijnlijk helemaal niet de intentie om over schuld te praten, maar willen alleen duidelijk maken dat buiten de gecontroleerde gebieden iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen keuze. En zo kan een onbedoelde tegenstelling ontstaan die je ook niemand kwalijk kan nemen (maar wel tot onwenselijk ingrijpen kan leiden, daarom moeten we daarover blijven schrijven). -
BeginnerPatrick1973 op 9 november 2016 · 09:49Heel veel ongelukken op zee zijn gevolg van een verkeerde inschatting. Ik heb hier meer 15y ervaring op zitten en ik kan gerust zeggen dat heel veel van die ongelukken gevolg zijn van onwetendheid. Mensen denken volledig ten onrecht dat de zee vergelijkbaar is met een groot waterpretpark. Eèn van de wijsheden dat je kon horen van de oude vissers: De zee geef heel veel, maar soms neemt ze ook.
De bergen zijn in mijn ogen hetzelfde, je kan er heel van krijgen maar als je niet oplet....
Met het toegankelijker worden van watersport heb ik heel veel mensen zien vertrekken met een boot/kite/surfplank die een zeer beperkte kennis hadden van hetgeen ze gingen doen. Laat dan staan ze het weer correct konden inschatten.
Zelfs zonder op het water te gaan, schatten veel mensen de zee volledig fout : Kinderen laten spelen op een golfbreker ? hoe veel van die ouders beseffen wat er gebeurt als een kind van de golfbreker dondert ?
Ik heb spijtig moeten deelnemen aan een zoelaktie voor zo'n kindje. Uit gesprekken met beide ouders bleek dat ze niet bewust waren van de gevaren. Moet je dan hekkens op alle golfbrekers zetten ? Nee, dat is niet de oplossing.
Dit geeft enkel aan dat mensen niet genoeg nadenken, en soms zijn de gevolgen zeer dramatisch.
In de bergen zie ik hetzelfde, bepaalde mensen komen toe alsof het één groot pretpark.
Het toegankelijker worden van hooggebergte, zie je mensen daar verschijnen die er eigenlijk niet thuishoren. In dit concrete geval is eigenlijk ook zo, skies huren en hop naar 3800m. Dan nog op een gletscher buiten de pistes gaan in klaar weer, sorry maar dan zoek je de problemen.
En dan nog de schuld bij een ander steken, is een brug te ver voor mij.
In die cabine heb ik nog naast mensen gestaan die in jeansbroek gingen skien... -
Touristmeteomorris op 9 november 2016 · 11:09@all, er zijn van die dagen dat ik me in mijn arm moet knijpen.
Want ik wil nog maar eens zeggen hoe blij ik met jullie ben op dit forum. De weloverwogen toon van de reacties, het kritisch analytisch vermogen, het denken in meerdere perspectieven en het vermogen om te oordelen zonder te veroordelen.
De 'pretpark' vergelijking vind ik wel een hele mooie, dat is ook de reden waarom ik graag onder het lijntje door duik. Ik citeer uit de Safety Academy: in een samenleving waarin alles (door Vadertje Staat) voor je geregeld, georganiseerd of verboden wordt, is een begrip als verantwoordelijkheid aan erosie onderhevig. Goed om er even bij stil te staan. Bij verantwoordelijkheid hoort rekenschap afleggen. Rekenschap voor de keuzes die je maakt. Jij maakt die keuzes en niemand anders. Komt er iemand of jijzelf door je eigen handelen in een lawine of een andere levensgevaarlijke situatie, dan is dat jou aan te rekenen en niet een verkeerd lawinebericht of een andere externe factor. Freeriden is continue nadenken. Signalen en informatie uit je omgeving opnemen, filteren en beslissingen nemen. Paradoxaal genoeg is daarmee verantwoordelijkheid de basis van het vrije rijden in de off-piste. Vrijheid vraagt om verantwoordelijkheid en deze (durven te) nemen.
Die eigen verantwoordelijkheid is de laatste jaren ergens ondergesneeuwd geraakt voor grote groepen burgers. Mocht je 'onwetenden' tegen komen, laat ze dan het gratis hoofdstuk 1 van de Academy (http://wepowder.nl/academy) eens doorlezen. Gaat men dan alsnog onvoorbereid off-piste, dan hebben jij en ik gedaan wat we konden doen... namelijk het wijzen op de eigen verantwoordelijkheid indien men buiten de geopende en gemarkeerde pistes gaat. -
AdvancedEmileHendrix op 9 november 2016 · 12:23In de superbrede toegankelijkheid van de wintersport waar we allemaal ook blij mee zijn, zit denk ik de clou:
We willen van dat moois kunnen genieten zonder maar een veterstrikdiploma te hoeven halen. Ik ben er blij mee dat dat dankzij skigebieden en pistes ook veilig kan.
Maar het is moeilijk om de bui te zien hangen terwijl iemand anders blind lijkt voor gevaar in een roes van al het moois er omheen. Meer dan eens heb ik meegemaakt dat vriendelijke uitleg a la methode @Haas een minuut later vergeten was of helemaal niet aan kwam. Toch lijkt het me de goeie weg om mensen zo misschien een beetje te prikkelen. Als iemand dat even later weer vergeten is, jammer maar helaas. Die keer dat iemand later wel nog eens meer wilt weten is het ge-wel-dig dat ik ze niet de Duitstalige vakliteratuur in hoef te duwen, maar dat wepowder iets (veel) toegankelijkers heeft opgezet.
(Had Max Planck of zoiemand niet zo'n passende uitspraak dat wetenschap er niet over gaat iemand anders te overtuigen maar een nieuwe generatie vertrouwd te maken met je gelijk?) -
BeginnerIorusRoos op 9 november 2016 · 13:30Iets wat er zijdelings mee te maken heeft, het boek "127 hours / Between a Rock and a Hard Place" van Aron Ralston. Jullie kennen het verhaal wel, kerel die klem komt te zitten met zijn arm tussen 2 rotsen en zijn arm amputeert om los te komen. Als je leest hoe veel mazzel die kerel heeft gehad. Enthousiast, jonge hond, ongeleid projectiel en kwam er elke keer mee weg. Hij heeft ook in de sneeuw beslissingen genomen waarbij andere mensen achter hem aan gingen waar dat niet verstandig was. Gevolg hij en de rest die hem volgde kwamen in een lawine terecht.
Ook daar denkt men veel te snel, het kan want er zijn al sporen of hij geniet daar in de poeder, dat wil ik ook. Ik heb altijd heel veel respect voor bergbeklimmers die vlak onder de top durven om te keren omdat ze te laat of te moe zijn om anders nog veilig beneden te komen. Het is een grote stap om je te laten leiden door kennis en niet door emotie of een verleiding.
Maar laten we de bergen wel wild houden. Respecteer de borden maar laten we er geen Nederlands verkeersplein van maken met waarschuwingsborden dat er een waarschuwingsbord aan gaat komen.
Educatie blijft hierin wel van belang maar helaas staat niet iedereen daarvoor open. Echter als we het maar blijven volhouden dan komt de boodschap vanzelf over. 10/15 jaar geleden zag je vrijwel niemand met een helm. 5 jaar geleden moest ik iedereen uitleggen wat een ABS was. Zo blijven we ons ontwikkelen en gaat het besef ook steeds meer komen denk ik. Maar we moeten wel met z'n allen de boodschap blijven uitdragen en soms toch ook de klootzak zien die iemand aanspreekt op onverantwoordelijk gedrag.
Shit, toch weer een lang verhaal geworden.
Reageer
Je hebt een account nodig om te kunnen reageren in dit topic. Login of registreer.