Een tijdje geleden zag ik in m’n Facebook timeline een post van Fernie local Ross Janzen met de volgende tekst: ‘Hey world I am calling the 70cm rule. If it snows 70cm in town life stops and everyone goes mono skiing. right meow.’ We hebben Ross op een roadtrip een aantal jaar geleden leren kennen op een feest in de Griz, de bar in Fernie Alpine Resort, na een diepe poederdag. Binnen no-time zaten we aan de Jägermeister en de rest is geschiedenis. Althans, een deel ervan, want een ander deel is in Fernie achtergebleven… Het kan niet alleen op de berg behoorlijk los gaan in Fernie, maar ook op de berg.
De keuze voor Fernie
Het is niet zo dat Fernie nou zo’n après-ski paradijs is. Hoewel het vaak geen enkele moeite kost om de gezelligheid op te zoeken. Die gezelligheid vind je vooral door de mensen die in Fernie wonen. Locals die ervoor gekozen hebben om voor altijd te blijven in dit stadje in de Elk Valley, op zo’n 3,5 uur rijden van Calgary. En dat brengt een bijzondere sfeer met zich mee, omdat er een hele goede verhouding is tussen toeristen, seizoensmedewerkers en locals.
Thuis bij Canadian Powder Tours
Susan is één van hen. Na wat rondgezworven te hebben belandde ze lang geleden in Fernie om er nooit meer weg te gaan. Tegenwoordig runt ze Canadian Powder Tours sinds 1998. We mogen haar heerlijke chalet (uiteraard inclusief outdoor hottub) voor een aantal nachten ons thuis noemen. Met fantastisch eten (ontbijt en diner, alles organisch), want los van het feit dat Susan een kick-ass skiester is, is ze ook een geweldige kok. Ze gidst haar gasten door het skigebied naar de powder stashes en geheime plekken, neemt ze mee catskiing, organiseert toerskitochten diep in de backcountry en geeft ze de volledige Canadian experience in de sneeuw. Maar bovenal voelt het al direct echt als een thuis ver weg van huis. Dat geldt niet alleen voor het chalet van Canadian Powder Tours, maar eigenlijk voor heel Fernie.
Een pure ‘skitown’
Het zijn de mensen die Fernie bijzonder maken. Hier vind je de perfecte mix tussen een goed ontwikkeld skigebied en een bergstadje dat nog absoluut niet door de commercie is overgenomen (hallo Whistler). De hoofdstraat is oud (voor Canadese begrippen dan) en historisch met veel leuke shops, cafés en restaurants. Eén kop koffie bij Freshies leidt vaak tot een overdosis cafeïne, simpelweg omdat je te lang blijft hangen. Verhalen van de locals, leuke gesprekken en tips where to go houden je nog wel even binnen. Veel inwoners werken in de nabijgelegen mijnen en het schema van vier dagen op, drie dagen af stelt ze in staat om veel poeder te rijden.
Vijf bowls
Dat poeder rijden gebeurt dus in het skigebied van Fernie. Fernie Alpine Resort ligt een aantal kilometer buiten het stadje. Het skigebied is compact, maar zeer gevarieerd. Het skigebied heeft vijf bowls met heel veel verschillende soorten afdalingen. Je vindt er geweldige treeruns, leuke couloirs, open poedervelden en lager op de berg veranderen de ongeprepareerde lijnen in strakke pistes. Hoogste punt van Fernie is Polar Peak. Sinds een aantal jaar gaat er een lift naar deze top (voorheen moest je hiken) en hier vind je een aantal afdalingen die te vergelijken zijn met de steilste pistes in de Alpen (Tunnel in Alpe d’Huez of Mûr de Chavanette in de Portes du Soleil).
Microklimaat dankzij de Griz
Fernie profiteert in de winter van een microklimaat en er kan hier daardoor heel veel sneeuw vallen. Wanneer er in het weerbericht staat dat er 30 cm in de forecast is, dan zou dat in de praktijk zomaar eens 70 cm kunnen zijn. Met dank aan de Griz, de lokale sneeuwgod. Op dat soort dagen komt het hele dorp in beweging. Winkels sluiten 's ochtends de deuren en iedereen is in het skigebied te vinden. Het is het ultieme bewijs dat Fernie een skistadje pur sang is. Het zorgt er wel voor dat de meest voor de hand liggende lijnen snel verspoord zijn, maar hier heb je niet de poederstress die je in gebieden als Revelstoke of Whistler veel meer hebt. Het toffe is dat iedereen hier poeder rijdt. Misschien zie je jonge lokale skiërs, zoals de zeer getalenteerde Dylan Siggers van de Burrrlapz crew langs vliegen, maar ook de oudere locals staan iedere poederdag op de berg. Ze eindigen hun dag op Sky Dive, een van de markante afdalingen boven het dorp, die ze direct naar de Griz bar brengt. Fernie heeft dan misschien wel wat minder steeps dan Kicking Horse, het is minder groot dan Whistler en heeft net wat minder directe backcountry access dan Revelstoke, maar dit is gewoon een te gek skigebied.
Ghostriders!
Toch vinden wij ook een aantal dagen na de dump nog een aantal leuke spots waar mooie zachte sneeuw te vinden is. Morning Glory Glades bijvoorbeeld is een heerlijke mellow treerun en wanneer je de moeite neemt om richting Snake Ridge te hiken vind je ook in de Cedar Bowl altijd nog wel wat verse sneeuw. Maar goed, zoals in vrijwel alle gebieden in Noord-Amerika geldt: je moet hier zijn als het dumpt. Ben je tijdens zo’n dump in Fernie dan heb je de jackpot. Niet alleen qua sneeuw, maar ook zeker qua sfeer. Het bier (of Jägermeister) na afloop in de Griz bar smaakt nog beter met de locals. Onze favoriet: een poederdag afsluiten met een wedstrijd van de Fernie Ghostriders, het lokale ijshockeyteam. Heel veel beter kan jouw Canada ervaring niet worden.
Ascent To Powder
En als bonus, de ultieme Fernie Feeling in Ascent To Powder!
More information
- De website van Fernie Alpine Resort
- Canadian Powder Tours (website en Facebook page)
- Bill Handley schrijft iedere dag een blog over de condities op de berg
Reacties
Thanks for sharing Arjen, I heart Fernie, al jaren! Heb er in 2008 ooit mijn eerste ski seizoen gedaan, sindsdien verkocht. En het goede nieuws is dat ik er as zondag weer mijn eerste bochten ga draaien, can’t wait!